kerbit_88

Οι 20 δημοσιευσεις σε ποια γλωσσα ειναι? Στην Ιρλανδια μιλανε Αγγλικα. Λιγο αντιφατικα τα 2 αυτα statements. Εκτος κι αν εννοουσες «Αγγλια». Τοτε συγγνωμη για το σχολιο Στο εξωτερικο σε παιρνουν να δουλεψεις αν πιστευουν οτι μπορεις να αντεπεξελθεις. Το βασικοτερο ειναι να πεισεις οτι ξερεις τη γλωσσα και μετα το συστημα που λειτουργουν (γερμανικο με DRGs, με τα αντιστοιχα ηλεκτρονικα συστηματα που εχουν κοκ δηλαδη να κατανοεις τη φιλοσοφια). Υπαρχουν κλινικες που θα σε παρακαλανε να δουλεψεις ακομα και αν δεν εχεις ουτε μια μερα εργασιακης εμπειριας γιατι απλα η ειδικοτητα ή το νοσοκομειο εχει αναγκη.

Αν θες να δεις πώς ενας καλος επιστημονας επιβιωνει ως Ιατροδικαστης στον ιδιωτικο τομεα μπορεις να κανεις add στο facebook τον Αναστασιο Θεοδωριδη. Δεν τον ξερω προσωπικα αλλα ο ανθρωπος ειναι η επιτομη του «γουσταρω αυτο που κανω και καθε μερα ξεπατωνομαι να γινω καλυτερος». Αν θες να γινεις ιατροδικαστης, γινε σαν τον Τασο. Νομιζω οτι εδωσε στην Ιατροδικαστικη την αιγλη και την σημασια που τις αξιζε ως επιλογη ιδιωτικης εξασκησης της Ιατρικης οπως κανενας αλλος. Ηταν μελος και εδω περα παλια (δες το ποστ πριν απο το δικο σου). Ειμαι σιγουρος οτι αν του στειλεις προσωπικο μηνυμα θα σου απαντησει σε αποριες σου.

Αγαπητε civilservant για καποιο με MSc απο το McGill τα αγγλικα σου ειναι επιπεδου go back madame Merkel. Προσπαθησε να τα φρεσκαρεις και μετα ξαναστειλε email σε ολους αυτους που στελνεις. Επισης κοψε τα θαυμαστικα και τα κεφαλαια, ειναι προσβλητικο για τους τιτλους σπουδων σου να στελνεις τετοια email σε δημοσιες αρχες. Καλη συνεχεια στην προσπαθεια σου να καταφερεις ο,τι προσπαθεις να καταφερεις.

Είναι εξαιρετικά περίπλοκη και πρέπει να υπογράψει ο Διευθυντής σου ότι υπήρχαν λόγοι υπηρεσιακοί που δεν σου επέτρεψαν να την πάρεις. Υπάρχουν 2 σχετικές υποθέσεις που εκδικάστηκαν, ο ένας ήταν Αναισθησιολόγος (δηλαδή ειδικότητα με επιβεβαιωμένα χαμηλή στελέχωση). Μιλάμε για εξαιρετικά μακροχρόνια, εξαντλητική διαδικασία που θα σου αποφέρει ελάχιστα λεφτά στο τέλος-σε αυτό πατάνε και όλοι αυτοί οι διευθυντάδες που δεν εγκρίνουν τις άδειες, τα ρεπό μετά από εφημερίες με την δικαιολογία "γιατρός είσαι". Αυτό το τελευταίο έχει αρχίσει να παίρνει μια χροιά υποτιμητική του στυλ "και τι θες γιατρός είσαι, δεν είσαι δα και τίποτα". Δεν είσαι δα και καμιά υπάλληλος στην τάδε γραμματεία ή στα γραφεία που παίρνει αργίες, ημιαργείες, άδειες ασθενείς, άδειες από τη σημαία, τριημεράκια κολλητά, άδειες αιμοδοσίας, κάθεται 3 μέρες σπίτι μετά το εμβόλιο, παίρνει για τα παιδάκια της γιατί "δικαιούται" κοκ @kopritis Στη Γερμανία με πήρε μια μέρα ο υπεύθυνος επιμελητής για τις άδειες και μου κάνει "Έχεις πολλή άδεια για φέτος, θέλεις να πάρεις άδεια την άλλη βδομάδα;". Εγώ έμεινα στήλη άλατος, η επόμενη εβδομάδα ήταν δε το Πάσχα μας και προφανώς ήθελα να μείνω σπίτι. Στο επιχείρημά μου "μα νόμιζα ότι το σύστημα μας χρειάζεται λόγω COVID" πήρα την αποστομωτική απάντηση "αν δουλεύεις συνέχεια και δεν παίρνεις άδεια να ξεκουραστείς, δεν είσαι αποδοτικός και δεν είσαι χρήσιμος". Σε μια χώρα με θεσμοθετημένη 30ημερη άδεια, 8 ημέρες άδεια εκπαιδεύσεως, 12 ημέρες για να προσέχεις το παιδί σου και άδεια ασθενείας χωρίς ερωτήσεις "και τι έχεις δηλαδή και δεν μπορείς να δουλέψεις, πεθαίνεις;" Η γυναίκα ου ξεκίνησε δουλειά, την 4-5η εβομάδα έπαθε λουμπάγκο. Πήρε τηλέφωνο στην κλινική, είπε ότι δεν μπορεί καν να κουνηθεί. Την 3η ημέρα κατάφερνε κουτσά κουτσά να κινηθεί, μαθημένη από την Ελλάδα χαπακώνεται με ιβουπροφένη, παρακεταμόλη. Μόλις την βλέπει ο υπεύθυνος επιμελητής να σφίγγεται στην καρέκλα, να χωλαίνει λιγάκι την στέλνει σπίτι και της λέει να έρθει πίσω όταν είναι καλά γιατί στη δουλειά ερχόμαστε μόνο αν είμαστε να δουλέψουμε 100%. Στην Ελλάδα ένας συνάδελφος με πόνο στη μέση, πυρετό, γαστρεντερίτιδα που πρέπει να μείνει σπίτι "μας χώνει", "σιγά και τι έπαθε, δεν πεθαίνει κιόλας" κοκ.

1. Διορθώνω το σχόλιό μου με τις εξής παρατηρήσεις: δεν είπα ότι είμαι φωτεινό μυαλό και διαπρέπω στο εξωτερικό. Ζω και εργάζομαι στο εξωτερικό και η διαφορά στη νοοτροπία είναι χαωτική. Φυσικά, η άποψή μου ότι μεγάλο ποσοστό αποφοίτων ιατρικών σχολών της Ελλάδας είναι για τα πανηγύρια και δεν έπρεπε να πάρουν ποτέ πτυχίο δεν αλλάζει. Το ότι σε πλήθος εξετάσεων ερωτούνται παντελώς ανούσιες λεπτομέρειες χωρίς να εξασφαλίζεται ότι μπορείς να διαγνώσεις κολπική μαρμαρυγή, έμφραγμα και 3 βασικά πράγματα για το κάθε μάθημα, είναι πάλι γεγονός. Κάτι που δε συμβαίνει σε άλλες χώρες (στη Γερμανία για παράδειγμα). Δεν είπα τίποτα για το ισχυρό μου DNA. 2. Το ότι βρήκες 3-4 σημεία σε ένα σχόλιο σε μια ιστοσελίδα να μου πεις ότι ξέχασα να γράφω άρθρο (εμένα δε μου λείπει κανένα άρθρο στο να παίρνουν καλά ΤΟ αίμα) ή να μου λείπουν 5 κόμματα, το προσπερνώ. Οι πρώτες λέξεις στο σχόλιό μου ήταν ότι ξέρω απίστευτους ιατρούς στην Ελλάδα που ξεπερνούν με ευκολία ακαδημαϊκούς ιατρούς σε μεγάλα νοσοκομεία της Γερμανίας. 3. Αν νιώθεις ότι θίκτηκες από το ανορθόγραφο κείμενό μου, δεν θα κάνω κάτι για να σε ξε-στεναχωρήσω. Προσωπικά, θεωρώ το επίπεδο των γραμματικών και συντακτικών μου γνώσεων αρκετά καλό για να βλέπω καλόπιστα τις προσβολές σου και να βελτιώνομαι. Εδώ συζητάμε για την σκοπιμότητα ενός foundation year. Αντί να το δούμε σαν αφορμή και να το συγκρίνουμε με πετυχημένες πρακτικές άλλων χωρών ώστε να κάνουμε μια δική μας που θα υπερτερεί και θα χρησιμεύει, μου έγραψες κάτι για το DNA και την ιδιοφυία μου. Επειδή δεν με ξέρεις προσωπικά, για να ξέρεις την πορεία μου, θα ήθελα να μην το συνεχίσεις. Οι "προσβολές" απέναντι σε μετριότατους φοιτητές Ιατρικής που στην ειδικότητα γίνονται χειρουργοί και διαφοροδιαγνώστες παγκοσμίου κλάσης που διατύπωσα εγώ, πηγάζουν από προσωπικές μου εμπειρίες όταν δούλεψα στην Ελλάδα και δεν θα έλεγα ποτέ ότι αφορούν εσένα, εκτός και αν νιώθεις ότι σε αφορούν.

Αξιολόγηση στην Υγεία; Είσαι με τα καλά σου συνάδελφε; Γιατί, το χρωστάμε στους ασθενείς; Έχουν και δικαιώματα; Όποιος πάει 1 μήνα σε άλλη χώρα και δουλέψει γελάει (και κλαίει) με τις γελοιότητες στην Ελλάδα. Υπάρχει απίστευτοι γιατροί στην Ελλάδα που μπροστά τους δεν πιάνουν μία συνάδελφοί μου (Γερμανοί) με πείρα ετών σε πανεπιστημιακές κλινικές. Η μεγάλη πλειονότητα των ιατρών δυστυχώς είναι για κλάματα γιατί το 5 στο βαθμό δεν αντανακλά το 50% των γνώσεων που πρέπει να έχει ένας ιατρός όταν παίρνει πτυχίο αλλά κουσούρια καθηγητών, τύχη που έπεσαν το SOS για το τάδε εξώνιο και τι γονίδιο κωδικοποιεί, διάβασμα από 1 κεφάλαιο και πιάσιμο 3 ερωτήσεων και κλάψα "τελευταίο μάθημα για πτυχίο" κοκ. Η ιδέα ότι ένας τέτοιος ιατρός θα πάει να κάνει foundation year ενώ δεν έπρεπε να πάρει ποτέ πτυχίο ξεπερνά κάθε φαντασία. Από την άλλη, αφού αυτούς έχουμε, αυτοί θα πρέπει τουλάχιστον να παίρνουν καλά αίμα και πίεση γιατί οι νοσηλεύτριες μόνο να κρεμάνε ορούς είναι. Από πού να αρχίσεις πού να τελειώσεις. Όπως βλέπεις συνάδελφε/ισσα @joie, τώρα που είδα το κείμενο μπορώ να εκφέρω άποψη. Φυσικά, η όλη φάση "ιατρική εκπαίδευση στην Ελλάδα" (πτυχίο, ειδικότητα, ιδιώτης ιατρός) είναι ένα τεράστιο ανέκδοτο και σε κάθε στάδιο που ξεπερνάς, σφουγγίζεις τον ιδρώτα από το πρόσωπο και λες "το περάσαμε κι αυτό".

Τώρα που είδα το κείμενο, ομολογώ ότι έχει και θετικά και αρνητικά: Βρίσκω θετικό το ότι γίνεται παραδεκτό ότι οι ελληνικές ιατρικές σχολές παράγουν θεωρητικούς της Ιατρικής που πολλές φορές δεν ξέρουν να κάνουν μισή αιμοληψία ή να διαβάσουν ένα απλό καρδιογράφημα. Αντί να ζητούν από εκτοετείς να αραδιάσουν τα κριτήρια μεσογειακού πυρετού για να περάσουν με 5, νομίζω το ΚΕΣΥ θα έπρεπε να πάρει το foundation year και να το κάνει PJ όπως στη Γερμανία και να το εντάξει στην 6ετή εκπαίδευση. Με μισθό. Για να κάνεις PJ δε γίνεται να χρωστάς 30 μαθήματα φυσικά. Όπως είπε ένας συμφορουμίτης πιο πάνω, η όλη φάση είναι για να κλείσουν τρύπες στην επαρχία. Θα ήταν πιο δόκιμο, αντί να ενσωματώσουν το foundation year στην 6ετη πτυχιακή εκπαίδευση να αναγκάσουν με νόμο όλους τους απόφοιτους Ιατρικής να περνούν 2 χρόνια στην επαρχία (θεωρητικά ισχύει ήδη για όσους θέλουν να κάνουν 1-2 χρόνια και μετά να πάνε σε άλλη ειδικότητα). Υπάρχει (νομίζω) ανάλογο πλαίσιο σε Αυστρία και σε Ελβετία, φυσικά με άλλους μισθούς, με καλά δομημένο σύστημα πρωτοβάθμιας που λειτουργεί σαν δίκτυ ασφαλείας (και για αυτό και με άλλες προσδοκίες από τον νεαρό ιατρό). Το ότι κάποιος θέλει να γίνει μικροβιολόγος, αναισθησιολόγος, θωρακοχειρουργός, καρδιοχειρουργός και άλλες συναφείς, άγονες ειδικότητες θα πρέπει να τον απελευθερώνει από αυτή την υποχρέωση. Τελικά το κράτος αποφασίζει τι προέχει για το σύστημα υγείας της χώρας και όχι εμείς, ο μπαμπάκας ή η μαμάκα που θέλουν να μας δουν δερματολόγους, ενδοκρινολόγους, πλαστικούς και άλλες ειδικότητες που πληρώνουν αδρά. Και προτεραιότητα της χώρας είναι να βρει ένα τρόπο να περιθάλψει το γηράσκων πληθυσμό της σε ένα σύστημα ψευτοσοβιετικής "δημόσιας" Υγείας, που στο τέλος εγγυημένες (δηλαδή όχι εξαρτώμενες από το φιλότιμο ή την εργασιακή και κοινωνική ηθική των ιατρών/νοσηλευτών) υπηρεσίες υγείας λαμβάνει όποιος πληρώνει (φακελάκια, στο ιδιωτικό ιατρείο κοκ).

Συγγνωμη, δεν μου το ανοιγει. Μαλλον ειναι δικο μου προβλημα γιατι 2 συναδελφοι εκαναν like. Μπορειτε να ανεβασετε φωτογραφιες/screenshots?

Μα πώς ακριβως θα παρω ευθαρσως θεση υπερ ή κατα, οταν το μονο που ξερω ειναι την αποψη του ΣΦΙΑ, της ΟΕΝΓΕ και ενος Κοσμητορα ? Το κειμενο για το οποιο πρεπει να τοποθετηθω πού ειναι? Εσεις αν θελετε να μαθετε κατι, κοιτατε τι νομιζουν οι αλλοι για αυτο ή διαβαζετε κατευθειαν απο την πηγη? Επισης, εγραψα ηδη στο πρωτο ποστ οτι το ΚΕΣΥ εισηγειται, δεν αποφασιζει και δεν νομοθετει. Ποιος ακριβως προβοκαρει, οταν λεει οτι η κα Γκαγκα θελει αυτο και το αλλο, οταν το ΚΕΣΥ ειναι εισηγητικο οργανο? Εγω δεν αμφισβητησα το κειμενο και τη διατυπωση, το περιεχομενο και την κριτικη που πρεπει να δεχτει. Ζητησα να δω το κειμενο που πολλοι σχολιαζουν με χτυπητους τιτλους τυπου «θα απαιτειται μεταπτυχιακο για να ξεκινησεις ειδικοτητα» αλλα κανεις δε δημοσιευει για να μαθουμε τα «ανομηματα τους». Τοσο δυσκολο ειναι? Η ιδεα να απολογηθω για το εισηγητικο κειμενο καποιου αλλου ειναι παντελως γελοια. Η πεποιηθηση οτι θα αποδεθχω οτι ισχυει κατι επειδη το λεει ο ΣΦΙΑ ή η ΟΕΝΓΕ σαν θεσφατο ειναι επισης γελοια, εχω υπαρχει φοιτητης Ιατρικης και ξερω τι σημαινει «περνα απο τη Γενικη Συνελευση». Αν εχετε φωτογραφια του κειμενου ανεβαστε την, αλλιως θα περιμενω να τη διαρρευσει καμια ιστοσελιδα ή ισως να την ανεβασει (ως οφειλει) το ιδιο το ΚΕΣΥ

Πού ειναι το κειμενο με την εισηγηση της Επιτροπης του ΚΕΣΥ? Θα ηθελα ευχαριστως να δω το κειμενο κι οχι την αναλυση του απο κοσμητορες και συνδικαλιστες. Πιστευω οτι ειναι υπερβολη μετα απο 6 χρονια εκπαιδευσης να πρεπει να κανεις το λαντζιερη για να δικαιουσαι να συνεχισεις να κανεις τον λαντζιερη με ευθυνες (αγροτικος, ειδικευομενος) αλλα θα ηθελα να εχω ιδια αποψη. Το foundation year δεν ειναι δικη μας εφευρεση, μοιαζει πολυ με το PJ στη Γερμανια. Με τη διαφορα οτι αυτο ανηκει στην 6ετη εκπαιδευση.

Πού ειναι τελικα αυτη η γραπτη προταση που παρουσιαστηκε προφορικα αλλιως και προκαλεσε την παραπλανηση της ΟΕΝΓΕ? Επισης, βρισκω εξοργιστικο τον τιτλο του ESOS οτι θα απαιτειται μεταπτυχιακο για να ξεκινησει καποιος αγροτικο ή ειδικοτητα γιατι το «μεταπτυχιακο» ειναι κατι αλλο.

Αγαπητέ συμφορουμίτη/συμφορουμίτισσα, το ΚΕΣΥ έχει καθαρά συμβουλευτικό χαρακτήρα και ό,τι και αν προτείνει δεν δεσμεύει κανένα. Επίσης, θα είχε ενδιαφέρον αντί τις ανακοινώσεις της ΟΕΝΓΕ να δούμε το αρχικό κείμενο. Μπορούμε να συζητήσουμε για την ποιότητα της ιατρικής εκπαίδευσης στην Ελλάδα επί ώρες, δεν νομίζω να υπάρχει έστω ένας που να θεωρεί ότι αυτό που συμβαίνει στο τελευταίο έτος της Ιατρικής προϊδεάζει ή προετοιμάζει τον οποιονδήποτε για το τι ακολουθεί σε αγροτικό/ειδικότητα. Αν δούμε το θέμα από νομικής σκοπιάς, ο αγροτικός ιατρός αποδέχεται ότι μαθαίνει Ιατρική στου Κασίδου το κεφάλι, κάτι που σε άλλες χώρες είναι ανήκουστο και πέραν πάσης λογικής.

Αγαπητε αν θες να δεις το potential της Ιατροδικαστικης ως ειδικοτητα (δηλαδη πώς θα μπορουσε να ειναι μια γαματη ειδικοτητα) ψαξε τον Αναστασιο Θεοδωριδη στο facebook και παρακολουθα τα ποστ του μολις ανοιξουν τα Δικαστηρια. Ο ανθρωπος γουσταρει την ειδικοτητα, ειναι τοπ σε αυτο που κανει τοσο που ξεφτιλιζει (απο πλευρας γνωσεων) τους «καμποσους» καθηγητες και ανικητος στις αιθουσες δικαστηριων. Σε κανει να θες να κανεις κι εσυ Ιατροδικαστικη.

Ολα εξαρτωνται απο το χρονο που διαθετεις. Εγω εφτασα μεσα σε 8 μηνες επιπεδο C1. 2 45λεπτα ιδιαιτερο τη βδομαδα και καλη προετοιμασια μονος μου (διαβασμα περιπου 1.5-2 ωρες για καθε 45λεπτο μαθημα). Στην αρχη εδινα βαση στο λεξιλογιο κι ακολουθως στη Γραμματικη. Ξεκινησα Νοεμβριο, Μάιο πηρα Β2 (ÖSD και Κρατικο). Μετα εκανα στη Γερμανια C1 δυο μηνες με υποτροφια του DAAD, ηταν πολυυυυ καλο το επιπεδο. Το απολαυσα. Θα εχεις το εξης προβλημα: θα αργησει να σπασει η γλωσσα κι ενω θα κατανοεις τα παντα, θα δυσκολευεσαι να εκφραστεις γραπτως (εκθεση) και προφορικα. Με τον καιρο ολα φτιαχνουν.

Στη Γερμανία βρίσκεις ό,τι ειδικότητα θέλεις. Το βασικότερο κριτήριο είναι 1. να έχεις σπουδάσει στη Γερμανία 2. να ξέρεις καλά Γερμανικά 3. να έχεις μια κάποια εμπειρία. Αυτή είναι η σειρά σπουδαιότητας. Για πανεπιστημιακές κλινικές, στη θέση 2. βάλε να έχεις κάνει έρευνα (όλοι οι Γερμανοί κάνουν Doctorarbeit). Η σωστή ερώτηση που πρέπει να θέσεις στο εαυτό σου είναι ΠΟΥ ΘΕΛΕΙΣ ΕΣΥ να κάνεις ειδικότητα: σε κάποιο χωριό, σε μικρή πόλη ή σε μεγάλη πόλη με πανεπιστημιακό νοσοκομείο; Η έναρξη εμπλοκής σε χειρουργεία είναι αντιστρόφως ανάλογη της σειράς (σε πανεπιστημιακό θα δεις χειρουργεία πολύυυυυυυ μετά).