[TAINIΟΚΡΙΤΙΚΗ] Ασανσέρ Για Δολοφόνους

[Remy Fincher]

"Ascenseur pour l'echafaud" emstar emstar

Του Λουί Μαλ

Με τους Ζαν Μορώ, Μορίς Ρονέ κ.α.

Η Φλοράνς (Μορώ) σύζυγος ενός πανίσχυρου εμπόρου όπλων και ο Ζυλιέν (Ρονέ), υπάλληλός του και εραστής της, αποφασίζουν να το δολοφονήσουν. Στην προσπάθειά του όμως να κρύψει τα ίχνη του, ο Ζυλιέν κλείνεται στο ασανσέρ της εταιρείας και ενώ η Φλοράνς τον ψάχνει απεγνωσμένα όλη τη νύχτα, κατά διαβολική σύμπτωση, το αυτοκίνητο, τα ρούχα και το περίστροφό του θα καταλήξουν στα χέρια ενός νεαρού ζευγαριού που θέλει να το "ρίξει έξω"...

Μια αρκούντως αγωνιώδη και θεσπέσια ατμοσφαιρική μεταφορά της νουβέλλας του Νοέλ Καλέφ με την αισθησιακή Ζαν Μορώ στον πρωταγωνιστικό ρόλο μας προσφέρουν φέτος οι διανομείς. Το ζήτημα της δικαιοσύνης, συγκεκριμένα το πώς αυτή μπορεί μέσα από ένα εξωφρενικό άθροισμα συμπτώσεων να αποδοθεί τελικά στους παραβαίνοντες τον ανθρώπινο και θείο νόμο, παραγματεύεται ο Λουί Μαλ στην τέταρτη μόλις ταινία του, ένα χρόνο πριν το "Νέο Κύμα" σαρώσει τη Γαλλία και αλλάξει τον κινηματογράφο όπως το γνωρίζουμε. Εκπληκτικό σκηνοθετικά όσο και στη φωτογραφία του, ενίοτε μελό αλλά και κάποτε αστείο, το "Ασανσέρ" είναι αιθέριο, μυστηριώδες και τελικά τραγικό.

Απολαύστε το στην έξοχη "Αθήναια" στο Κολωνάκι, "με αγιόκλημα και γιασεμί", το "φεγγάρι απάνω Θε μου" () και κρατήστε για πάντα τις σκηνές της Μορώ να περιπλανιέται στο νυχτερινό Παρίσι υπό τις μεθυστικές μελωδίες του Μάιλς Ντέηβις....