[ΤΑΙΝΙΟΚΡΙΤΙΚΗ] MACHUCA

[KonstantinosMD]

Θα ξεκινήσω με το παράπονό μου....(που προέρχεται από το γεγονός ότι όπως και άλλες φορές δεν ασχολήθηκα με την υπόθεση πριν το δω)

Εντάξει, δεν λέω.... η Νότιος Αμερική υπέφερε αρκετά για πολλά χρόνια, με επαναστάσεις, δικακτορίες και χέσε μέσα, αλλά μήπως το έχουμε παραχέσει λίγο μέσα με αυτό το θέμα;

Κοντέβουμε να μάθουμε περισσότερα για την χούντα της Χιλής από τον Παπαδόπουλο....

Γεμίσαμε (αξιόλογους, δε λέω) συγγραφείς γύρω από το θέμα, είδαμε και ταινίες, αλλά λίγο κράτει ρε παιδιά..... Και εμείς είχαμε 400 χρόνια σκλαβιά, δεν θα βγάζουμε ταινίες με την Μπουμπουλίνα μέχρι να παγώσει η κόλαση.....

αυτά για το παράπονό μου....

MACHUCA Κοινωνική 2004 (Έγχρ.) Διάρκεια: 120'

Χιλιανή ταινία σε σκηνοθεσία Αντρές Γουντ, με τους: Ματίας Κερ, Αριέλ Ματελούνα, Μανουέλα Μαρτέλι

Στη Χιλή του 1973, τελευταίες μέρες της διακυβέρνησης Αλιέντε, ο 11χρονος Ινφάντε, που ζει σε μια καθωσπρέπει συνοικία, γίνεται φίλος με τον Ματσούκα, έναν νέο συμμαθητή του που μένει σε τενεκεδούπολη του Σαντιάγκο και βιώνει μαζί του τα συνταρακτικά γεγονότα που οδήγησαν τη χούντα στην εξουσία.

Το αθηνόραμα του έβαλε 3/5 (εδώ κλασικά γελάμε μιας και για το Αθηνόραμα αυτό θεωρείται κάτι σαν ΜΑΣΤ ΣΙ οπως λένε και στα Σουαχίλι) ενώ οι 400 που κάναν τον κόπο να μπουν στο imdb την βαθμολόγησαν με 8.5/10 (οι 400 για το imdb είναι ΠΟΛΥ ΠΟΛΥ ΠΟΛΥ λίγοι και αρκετοί Χιλιανοί... )...

Βασικά όλη η ταινία ασχολείται (παλι) με τα γεγονότα λίγο πριν και κατά το πραξικόπημα κατά του Αλιέντε .. (ο γνωστός Πινοσέτ; ε, αυτός το έκανε μαζί με άλλους) αλλά προσπαθεί να τα προσεγγίσει λίγο πιο "κοινωνικά" να το πούμε, "κοινωνιολογικά" να το πούμε, "διαφορετικά" να μή το πούμε... τέσπα, βασικά θέλει να μιλήσει για την αθωότητα που χάθηκε εκείνες τις μέρες, ακόμη και από παιδιά και η κορύφωση έρχεται ουσιαστικά την στιγμή που το παιδί λέει στον στρατιώτη "κοίτα με....".Αν την δείτε θα καταλάβετε τί εννοώ....

Το 1ο μισό ήταν βαρετό.... Μια σούπα λίγο από όλα, με την γνωριμία των παιδιών και τα προβλήματα στο ιδιωτικό σχολείο, με τα προβλήματα της πλούσιας οικογένειας και την ανέχεια της φτωχής, με τις διαδηλώσεις από εδώ και από εκεί, με τους παπάδες, με τα πρώτα ερωτικά σκιρτίσματα, με λίγο από εδώ, λίγο από εκεί, βασικα όλα τα αγγίζει και καμία αίσθηση δε σου κάνει μιας και όταν καταπιάνεσαι με τα πάντα, βασικά δεν μπορείς να εμβαθύνεις πουθενά....

Έρχεται και το 2ο μέρος και τα πράγματα φτιάχνουν αρκετά, με σαφώς πιο συναισθηματικές σκηνές, με την ιστορία επιτέλους να μεταφέρει αξιολόγα νοήματα και την διάθεσή μου να αλλάζει επιτέλους προς το καλύτερο (όχι γιατί χαιρόμουν με αυτά που έβλεπα, αλλά γιατί ο σκηνοθέτης αποφασίζει να οδηγήσει ευθεία και να σταματήσει τα 8άρια).

Αξιόλογη προσπάθεια (αν και όχι πλήρως πετυχημένη) να καταγραφούν λίγο διαφορετικά, για άλλη μια φορά τα γεγονότα της Χιλής...

θα της βάλω

3.5 /5 (μπορεί να φαίνεται παραπάνω από του Αθηνοράματος, αλλά στην δική μου κλίμακα είναι λιγότερο)

Αν βέβαια τα χώριζα σε μέρη, το 1ο παίρνει 2/5 καλοπροαίρετα, ενώ το 2ο το 4 θα έλεγα ότι το έχει....(το μισό μπόνους στον Μ.Ο. είναι γιατί φεύγεις με την γεύση του τελευταίου που έφαγες και όχι των πρώτων...)

Είναι βέβαια μία από τις καλύτερες προτάσεις αυτήν την εβδομάδα για να δείτε!

Αν τέλος δεν έχετε ασχοληθεί -καθόλου- με τα θέματα της Χιλής τότε την προτείνω ανεπιφύλακτα!