[ΤΑΙΝΙΟΚΡΙΤΙΚΗ] Καφές και Τσιγάρα

[Remy Fincher]

"Coffee And Cigarettes"

του Τζιμ Τζάρμους, με τους Ρομπέρτο Μπενίνι, Στιβ Μπουσέμι, Ίγκυ Ποπ, Τομ Γουέιτς, Μπιλ Μάρεϊ, Κέιτ Μπλάνσετ, Άλφρεντ Μολίνα, Στιβ Κούγκαν κ.α

Συρραφή σκετς διασήμων και ασήμων να συζητάνε περί ανέμων και υδάτων. Κοινό στοιχείο ο καφές και τα τσιγάρα.

Περίμενα μια αλα "Trees Lounge" σπονδυλωτή ιστορία με υπαρξιακό προβληματισμό. Αντίκρυσα ένα ασπρόμαυρο, σχεδόν σουρεαλιστικό inside joke, βαρετό μέχρι αηδίας, ελάχιστα αστείο και χωρίς καμία απολύτως προβληματική. Θέατρο παραλόγου, σάτιρα πότε εις βάρος σταρ του κινηματογράφου και της μουσικής και πότε εις βάρος απλών καθημερινών (και όχι τόσο καθημερινών) τύπων. Κάποια από τα σκετς έχουν ενδιαφέρον (Μπλάνσετ, Κούγκαν και Μολίνα), άλλα είναι ακατάληπτα (Μάρεϊ, RZA, GZA) και άλλα απλώς ανυπόφορα (Μπενίνι). Οπως και το προπέρσινο "Full Frontal" του Σόντερμπεργκ, ο "Καφές..." είναι μάλλον ένα μεγάλο παρεϊστικο home movie για να βλέπει ο Τζάρμους και η παρέα του και να γελάνε. Αν γελάτε με τα home movies των άλλων, νοικιάστε το. Κατά τα άλλα, η ταινία αυτή δεν έχει τίποτα να πει. Συνήθως όμως οι ταινίες που δεν έχουν τίποτα να πουν είναι (ή προσπαθούν να είναι) διασκεδαστικές: θα διαπιστώσετε, ότι και σ'αυτό, το "Καφές και Τσιγάρα" αποτελεί εξαίρεση.

Αν δεν έχετε δει ποτέ Τζάρμους, νοικιάστε το "Νεκρό" ή το "Στην Παγίδα Του Νόμου", η το "Ghost Dog". Aς μην είναι αυτή η πρώτη σας επαφή με έναν κατά τα άλλα ταλατντούχο και σημαντικό σκηνοθέτη...