[ΤΑΙΝΙΟΚΡΙΤΙΚΗ] Collateral - Η Διαδρομή

[cosmonaut]

βασικά πήγα να δω την ταινία ακούγοντας ότι είναι καταπληκτική!κάτι τέτοιο όμως δεν ισχύει σε καμία περίπτωση!την βλέπεις ευχάριστα κ έχει ένα άλφα ενδιαφέρον στο μεγαλύτερο μέρος αλλά ως εκεί!ο κρουζ είναι αρκετά καλός!το μεγάλο ατού της ταινίας θα έλεγα ότι είναι το πολύ καλό soundtrack!!!

[Dr. Jekill]

Παίδες, πήγα χθες και είδα την ταινιούλα... Όπως το λέω, ταινιούλα!

Είχε δράση, δεν λέω, αλλά, πολύ ψέμα βρε παιδί μου. Όπως προείπατε, παραείχε πολλε΄ς συμπτώσεις το έργο, ουδεμία μαεστρία ομαλής ροής σεναρίου. Σαν να απέτυχε ο κκ. σκηνοθέτης μας να ''δέσει'' ΄κάποιες σκηνές μεταξύ τους...

Ή πάλι ο χαμός του χαμού που έγινε στο Fever. Όπα ρε φίλε, δηλαδή...

Ένα ολόκληρο αστυνομικό σώμα in da club, ένα σωρό μπράβοι του κινέζου τύπου κ ο αποφασισμένος και αδίστακτος Tom μας, πλάκωσε κανά δυο στην αρχή, ενός πολύ απλά του σπάει το πόδι κ αδιάφορα τον πατάει στο πρόσωπο περνώντας από πάνω του, του την πέφτουν 2 μπράβοι, του πιάνουν τα χέρια, εκείνος καταφέρνει τελικά - ω τι σύμπτωση - να ξεφύγει, να τους σκοτώσει κιόλας, να σημαδέψει με ακρίβεια κανά δυο ακόμα και τελικά τον κινέζο, ενώ παράλληλα στο clubάκι οι θαμώνες συνέχιζαν να χορεύουν μέσα στον απόλυτο πανικό!!

Πολύ ψέμα σου λέω!! Ακόμα και ταινίες με πιο κατεγιστική δράση έχουν ένα πιο ομαλό σενάριο... Ή ξαφνικά ο ταρίφας, από ένα τύπο με όνειρα και σχέδια για το μέλλον και γενικά από ένα μαλθακό (όπως θα έλεγε κ ο θείος μου ο κρητικός) μεταμορφώνεται σε σωσία του αδίστακτου Βίνσεντ, τσιμπάει το flash-άκι με τα ονόματα των τελευταίων υποψηφίων θυμάτων και όλα κυριλέ πάλι... Ή μετά που το παίζει σωτήρας της γκόμενας... Πολύ γρήγορες ψυχολογικές μεταπτώσεις θέλω να πω...

Δεν ξέρω κιόλας, σίγουρα δεν είμαι κριτικός κινηματογράφου, η αίσθηση που μου άφησε η ταινία είναι κάπως έτσι πάντως.

Το σίγουρο είναι ότι η μουσική ήταν πολύ καλή! Το cdάκι θα το προμηθευτώ...

Σειρά για cinema τώρα έχει το Alien vs. Predator... Για να δούμε τι λέει αυτή η ταινιούλα...

Τα λέμε παίδες!

[Ariadni]

Υπέροχο το L.A. τη νύχτα.Για μένα μόνο και μόνο για τα απίστευτα αυτά πλάνα άξιζε να δει κανείς την ταινία.

Επίσης πορώθηκα με τη μουσική και μου άρεσε πολύ η σκηνή με το λύκο να περνά το δρόμο!

Δεν ήταν και για πέταμα..

[ho·mun·cu·li]

H Διαδρομη ειναι απο τις ωραιοτερες ταινιες που ειδα φετος. Μια υπεροχη ταινια απο τον πιο ευρωπαιο, αμερικανο σκηνοθετη. Ενας πικρος πινακας της αγαπημενης πολης του Μichael Mann. Η ιστορια απλη-ενας μυστηριος, αγνωστου ταυτοτητας ή οποιοδηποτε αλλου βιογραφικου στοιχειου αντρας φτανει στο L.A. νυχτα. Το μονο που μαθαινουμε γι αυτον ειναι το επαγγελμα του, επαγγελματιας δολοφονος. Σκοπος του ειναι να δολοφονησει εν ψυχρω πεντε ανθρωπους κι υστερα να παρει το αεροπλανο της επιστροφης. Στην ολη επιχειρηση συμμετεχει εν αγνοια του ο ταξιτζης που τον παιρνει απο το αεροδρομιο...Μεχρι που ο τελευταιος καταλαβαινει πως εχεει η κατασταση, οποτε η ιστορια παιρνει αλλη τροπη.

Η δραση αφοπλιστικη. Ο Τομ Κρουζ δινει ρεσιταλ ηθοποιιας μεσα στο γκρι κουστουμι του και το στερημενο καθε ανθρωπινου συναισθηματος βλεμαμα του.

Η μουσικη δυναμωνει να καλυψει τις εφιαλτικες σιωπες.

Το κογιοτ που περναει ξαφνικα μπροστα απο τα ματια των ηρωων σαν ονειρικο πλασμα-μια ακομα αναφορα της ταινιας για τη μοναξια.

Το χιουμορ που δε λειπει απο την ταινια, αν και αναμεμειγμενο με την κυνικοτητα και το γυμνο πικρο.

Η εικονα ενος Λ.Α. διαφορετικου. Αδειο. Σκοτεινο. Ενοχο. Ησυχο. Αδειο. Η πολη των μοναχικων ψυχων. Των ονειρων που χανονται προτου καν αρχισουν να σχηματοποιουνται.

Ο θανατος που δεν ενδιαφερει κανεναν. Ανθρωποι που αδιαφορουν για προσωπα χωρις ονομα. Εκατομμυρια μικροοργανισμοι σ αυτην την πολη-ερωμενη που αρνουνται να συναντηθουν-εστω και τυχαια.

Σκηνοθετικα το δημιουργημα του Mann αγγιζει την τελειοτητα-παρολο το συμαβατικο american ending!

Το φιναλε θυμιζει λιγο τον μυθο του Κυκλωπα. Ποιος πεθανε? <<Ο Κανενας>>. Ποτε θεατης δεν γνωριζε λιγοτερα για ηρω, απο οτι για τον Βινσεντ. Αγνοουμε τα παντα γι αυτον. Τον βλεπουμε να δολοφονει αδιστακτα αθωους. Ειναι ενα τερας το διχως αλλο. Κι ομως στο τελος αισθανεσαι να τον συμπαθεις. Λυπασαι για τον θανατο του. Ισως γιατι ο Βινσεντ αντιπροσωπευει τη Μαυρη πλευρα της ανθρωπινης καρδιας.