tik-tak Δημοσιεύτηκε 22 Φεβρουαρίου 2004 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 22 Φεβρουαρίου 2004 Υπάρχουν στιγμές κατά την ανάγνωση ενός βιβλίου , που κάποιες αράδες τρυπάνε τη σελίδα και αρχίζουν να εκπέμπουν ένα εσωτερικό φως, αρχίζουν να έχουν πνοή. Τότε και μόνο , ξεφεύγουν από την πένα του συγγραφέα, από την τάξη των αριθμημένων κεφαλαίων και λαχταρούν να γραφτούν και…να γράψουν στην καρδιά μας. Παλεύουν να ξεφύγουν από τη γενική αίσθηση, τη γενική εντύπωση που μας προκαλεί ως ενιαίο σύνολο το βιβλίο και θέλουν να κατακτήσουν ένα μερίδιο στις σκέψεις μας, ένα χρώμα στις αναμνήσεις μας ….Θέλουν να αξιωθούν τη μικρή αθανασία. Θα τους τη χαρίσουμε?? Αν ναι, τότε δεν έχουμε παρά να αρχίσουμε να τις καταγράφουμε εδώ, σ’αυτήν την ενότητα . Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
tik-tak Δημοσιεύτηκε 22 Φεβρουαρίου 2004 Author Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 22 Φεβρουαρίου 2004 «…αν ο άνθρωπός δεν έχει μια στέρεη γνώση του σκοπού για τον οποίο ζει , θα απαρνηθεί να ζήσει και θα προτιμήσει την αυτοκαταστροφή…» Αδελφοί Καραμάζοφ, Ντοστογιέβσκη «…είναι δύσκολο να μαντέψεις τι είναι οι άνθρωποι που συναντάς σ’ένα τόπο όπου πρωτοπηγαίνεις…όμως, για στάσου, τι βάλθηκε τώρα να τους κρίνει έτσι τελεσίδικα ,αυτός που ήρθε μόλις σήμερα… » «…η συμπόνια είναι ο κυριότερος και ίσως- ίσως ο μοναδικός νόμος της ζωής όλης της ανθρωπότητας…» Ο Ηλίθιος, Ντοστογιέβσκη «…το μεγαλύτερο χτικιό είναι να μισείς τη δουλειά σου. Τότε σε μισεί κι εκείνη. Αν , όμως, την αγαπάς…Διαπρέπεις πριν το καταλάβεις…» Οι Μάγισσες της Σμύρνης, Μ. Μεϊμαριδη Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
Basiliki Δημοσιεύτηκε 22 Φεβρουαρίου 2004 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 22 Φεβρουαρίου 2004 Και μόνο που έβαλες τον αγαπημένο μου Ντοστογιέφσκι σε λατρεύωωωω!!!! Δυστυχώς δεν έχω τα αγαπημένα μου βιβλία εδώ στο αγροτικό...θα την ψάξω τη δουλειά όμως και θα επανέλθω...Πολλά φιλιά Τικ-Τακούλα με τα φοβερά σου θέματααα!!!!! Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
Sovereign Δημοσιεύτηκε 22 Φεβρουαρίου 2004 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 22 Φεβρουαρίου 2004 Από το διήγημα "Ανοίγοντας την πόρτα" του Arthur Machen, που διάβαζα πρόσφατα: "Σημασία έχει η ευλάβεια προς το μυστήριο παρά η διάθεση επίλυσής του. Omnia Exeunt In Mysterium" "Υπάρχουν όνειρα με απόλυτη διαύγεια ως τη στιγμή του ξυπνημού κι έπειτα τα όνειρα αυτά μοιάζουν να υπερβαίνουν τη δύναμη των λέξεων να εκφράζουν νοήματα. Έχουν μια σημειογραφία δική τους ίσως, αλλά... εν πάση περιπτώσει δεν μπορείς να παίξεις στο βιολί Ευκλείδη" Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
Juliette Δημοσιεύτηκε 22 Φεβρουαρίου 2004 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 22 Φεβρουαρίου 2004 "Έπρεπε να υπάρχουν τα βουρκωμένα λασπερά νερά, για να γίνεται πιο έντονη η ολόλαμπρη δόξα του ήλιου". "Θα μάθει τόσα πολλά που δε θα μπορεί να είναι ευτυχισμένη ούτε η ίδια". "Αν η μόρφωση θα την έκανε να ντρέπεται γι'αυτό που ήταν, τότε δεν την ήθελε". Από το "Ένα δέντρο μεγαλώνει στο Μπρούκλυν" της Μπέττυ Σμιθ. Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
vasso Δημοσιεύτηκε 22 Φεβρουαρίου 2004 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 22 Φεβρουαρίου 2004 Από το "Ένα παιδί μετράει τ' άστρα" του Μ. Λουντέμη περιγράφοντας την εσωτερική αναζήτηση του έφηβου ήρωά του "Κάτι μεγάλωσε μέσα μου και μίκρυνε ο κόσμος" Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
tik-tak Δημοσιεύτηκε 2 Μαρτίου 2004 Author Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 2 Μαρτίου 2004 "...- ακου να σου πω,είπε ο χρόνος στην απουσία. Σε βλέπω πάντα λυπημένη και στεναχωριέμαι. Αποφάσισα να σε λέω ανάμνηση....Και θα σε κάνω πιο όμορφη κι απο την παρουσία. - Δε θέλω να με κάνεις πιο όμορφη. Πιο χαρούμενη,αν μπορείς..." " μια μικρή μέλισσα κατέβηκε το πηγάδι του κρίνου και ακόμα να φανεί..." λεει η μαργαρίτα : "...ο άνθρωπος δεν ξέρει απο αγάπη. Μην τον παρεξηγείς. Κοίταξε εμένα, που μια ζωή με μαδάει για να μάθει..." "Το πηγάδι του κρίνου" , εκδ. Ιανός, Λουδοβίκος των Ανωγείων Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
Ήρα Δημοσιεύτηκε 22 Μαρτίου 2004 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 22 Μαρτίου 2004 <<...η νιότη πονάει.η νιότη πονάει πολύ,γνωρίζει τόσα λίγα και θέλει τόσα πολλά.θέλει την αγάπη.μπορεί να ήταν και οι δυο τους καλοί μαθητές στο σχολείο ,μπορεί να σπούδασαν ,να πήραν πτυχία .να έμαθαν απέξω τόμους και συγγράμματα και να πέτυχαν στις εξετάσεις ,όμως ξέρουν ακόμα τόσα λίγα.για την ασκητική της αγάπης ξέρουν τόσα λίγα.πιστεύουν ακόμα πως τους την χρωστούν ,πως μπορουν και να την απαιτήσουν , ακόμα και να την επιβάλλουν.να εξοργίζονται όταν δεν τους αγαπουν.όταν δεν τους έχουν για το κέντρο του σύμπαντος κόσμου .πιστεύουν ότι δικαιούνται την ψυχή του άλλου.λένε ακόμα αγάπη τον έρωτα ,λένε έρωτα το <<σε θέλω>> ,λένε πόνο τον θυμό ,λένε <<μου μάτωσες την καρδιά >>τον πληγωμένο εγωισμό.προσπαθουν να γνωριστούν παίζοντας την τυφλόμυγα ...>> Μάρω Βαμβουνάκη-Έρωτας -το γελοίο και το δέος. Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
glafki Δημοσιεύτηκε 8 Απριλίου 2004 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 8 Απριλίου 2004 Όταν, κάποτε, αυτό που πολύ προσδοκάς να συμβεί, συμβαίνει, σ'αφήνει την αλλόκοτη γεύση του ανικανοποίητου μια και σπάνια συμπίπτει μ'αυτό που περίμενες. Αργά και που, κάποιες στιγμές μονάχα, ανεπαίσθητες στιγμές, ανοίγουν οι ουρανοί, γίνονται όλα όπως τα θες ή ακόμα καλύτερα απ'όσο τα θέλησες, ίσα-ίσα για να σε κεντρίσουνε και ν'αρχίσεις, μετά, ξανά να περιμένεις. Σπάνια κανείς το αποδέχεται αυτό γιατί, πώς γίνεται να ερωτεύεται αν δεν πιστεύει στα απίστευτα, αν δεν μπορεί να λέει κάθε φορά "αυτή τη φορά θα είναι τελείως διαφορετικά τα πράγματα" ή "εγώ όμως θα τα καταφέρω". Κι εκεί ακριβώς, σ'αυτήν την, εκ πρώτης όψεως παιδιάστικη αφέλεια, προβάλλει το θαύμα της πίστης και της ελπίδας που, ενώ χτίζει κόσμους από υλικά ονείρου, μπορεί να στεγάσει τον άνθρωπο στερεότερα και ασφαλέστερα από τα υλικά των οικοδομών... Μ.Βαμβουνάκη- Οι παλιές αγάπες πάνε στον Παράδεισο Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
Gilraen Δημοσιεύτηκε 8 Απριλίου 2004 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 8 Απριλίου 2004 Από τα ωραιότερα που έχω διαβάσει και θυμάμαι απ' όταν ήμουν αρκετά μικρότερη... «Τριών λογιών είναι οι ψυχές, τριών λογιών οι προσευχές: α' Δοξάρι είμαι στα χέρια σου Κύριε, τέντωσέ με να μη σαπίσω β' Μη με παρατεντώσεις, θα σπάσω γ' Παρατέντωσέ με, κι ας σπάσω. Διάλεξε.» Αναφορά στον Γκρέκο Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
Gilraen Δημοσιεύτηκε 8 Απριλίου 2004 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 8 Απριλίου 2004 Και, αποσπασματικά, ένα κείμενο από το αγαπημένο μου βιβλίο για παιδιά, το Μικρό Πρίγκηπα (που όπως αποδειχθηκε στην πορεία, δεν είναι καθόλου για παιδιά...). Σόρρυ για το μεγεθος, αλλά δεν μπορούσα να κόψω άλλα... δε μου πήγαινε η καρδιά... Αλλά ήρθε η στιγμή που ο μικρός πρίγκηπας, αφού πολύ περπάτησε στην άμμο, στους βράχους και στα χιόνια, ανακάλυψε επιτέλους ένα δρόμο. Κι όλοι οι δρόμοι οδηγούν στους ανθρώπους. «Καλημέρα», είπε. Ήταν ένας ανθισμένος κήπος με τριαντάφυλλα. «Καλημέρα», είπαν τα τριαντάφυλλα. Ο μικρός πρίγκηπας τα κοίταξε. Έμοιαζαν όλα στο λουλούδι του. «Τι είσαστε;», τα ρώτησε έκπληκτος. «Είμαστε τριαντάφυλλα», είπαν τα τριαντάφυλλα. «Α!» έκανε ο μικρός πρίγκηπας... Κι αισθάνθηκε πολύ δυστυχισμένος. Το λουλούδι του του 'χε πει, πως ήταν το μοναδικό στο σύμπαν. Και να που υπήρχαν πέντε χιλιάδες, όλα τους όμοια, μέσα σ' έναν μόνο κήπο. «θα αισθανόταν πολύ προσβεβλημένο, αν το 'βλεπε αυτό», σκέφτηκε, «θα 'βηχε πολύ καί θα 'κανε πως πεθαίνει, για ν' αποφύγει τη γελοιοποίηση. Και θα 'μουνα υποχρεωμένος να κάνω, πως το φροντίζω, γιατί αλλιώς για να με ταπεινώσει κι εμένα, θ' άφηνόταν στ' αλήθεια να πεθάνει...» Μετά σκέφτηκε κι αυτό: «Νόμιζα, πως έχω τον πλούτο ενός μοναδικού στον κόσμο λουλουδιού καί δεν έχω παρά ένα συνηθισμένο τριαντάφυλλο. Αυτό καί τα τρία μου ηφαίστεια, που μου φτάνουν ως το γόνατο και που το ένα τους ίσως να 'χει σβύσει για πάντα, δεν με κάνουν δα και κανένα μεγάλο πρίγκηπα...» Καί ξάπλωσε στα χορτάρια κι έκλαψε. Τότε είναι που παρουσιάστηκε η αλεπού. «Καλημέρα», είπε η αλεπού. «Καλημέρα», απάντησε ευγενικά ό μικρός πρίγκηπας, που στράφηκε μα δεν είδε τίποτα. «Εδώ είμαι», είπε η φωνή, «κάτω απ' τη μηλιά...» «Ποια είσαι;», είπε ο μικρός πρίγκηπας. «Είσαι πολύ όμορφη...» «Είμαι μια αλεπού», είπε η αλεπού. «Έλα να παίξεις μαζί μου», της πρότεινε ο μικρός πρίγκηπας. «Είμαι τόσο λυπημένος...». «Δεν μπορώ να παίξω μαζί σου», είπε η αλεπού. «Δεν είμαι εξημερωμένη». «Α! συγνώμην» έκανε ο μικρός πρίγκηπας. Αλλά μετά από σκέψη πρόσθεσε: «Τι σημαίνει "εξημερώνω";» (...) «Είναι κάτι πολύ ξεχασμένο», είπε η αλεπού. «Σημαίνει "δημιουργώ δεσμούς"». «Δημιουργώ δεσμούς;» «Βέβαια», είπε η αλεπού. «Για μένα, ακόμα δεν είσαι παρά ένα αγοράκι εντελώς όμοιο με εκατό χιλιάδες άλλα αγοράκια. Και δεν σ' έχω ανάγκη. Και δεν μ' έχεις ανάγκη ούτε κι εσύ. Για σένα, δεν είμαι παρά μια αλεπού όμοια με εκατό χιλιάδες αλεπούδες. Όμως, αν μ' εξημερώσεις, θα 'χουμε ανάγκη ο ένας τον άλλο. θα 'σαι για μένα μοναδικός στον κόσμο, θα 'μαι για σένα μοναδική στον κόσμο...» «Αρχίζω να καταλαβαίνω», είπε ο μικρός πρίγκηπας. «Υπάρχει ένα λουλούδι... νομίζω ότι με έχει εξημερώσει...» «Μπορεί», είπε η αλεπού. (...) Αλλά η αλεπού ξαναγύρισε στην ιδέα της: «Ή ζωή μου είναι μονότονη. Κυνηγώ κότες, οι άνθρωποι με κυνηγούν. Όλες οι κότες μοιάζουν μεταξύ τους, κι όλοι οι άνθρωποι μοιάζουν μεταξύ τους. Έτσι πλήττω λιγάκι. Αλλά αν μ' εξημερώσεις, η ζωή μου θα 'ναι σα φωτισμένη απ' τον ήλιο. θ' αναγνωρίζω έναν ήχο βημάτων πού θα 'ναι διαφορετικός απ' όλους τους άλλους. Τ' άλλα βήματα με κάνουν να ξαναγυρνώ κάτω απ' τη γη. Τα δικά σου θα με καλούν σα μουσική να βγω απ' την υπόγεια φωλιά μου. Και μετά, κοίτα! Βλέπεις εκεί κάτω τους κάμπους με το στάρι; Εγώ δεν τρώω ψωμί. Το στάρι εμένα μού είναι άχρηστο. Οι κάμποι του σταριού δεν μου θυμίζουν τίποτα. Κι αυτό είναι θλιβερό. Αλλά έχεις μαλλιά χρυσαφιά. Έτσι θα 'ναι θαυμάσια, αν μ' εξημερώσεις! Το στάρι, που είναι χρυσαφί, θα με κάνει να σε θυμάμαι. Και θα μ' αρέσει ν' ακούω τον άνεμο στα στάρια...» Η αλεπού σώπασε καί κοίταξε για πολύ το μικρό πρίγκηπα: «Σε παρακαλώ ...εξημέρωσέ με!», είπε. (...) Έτσι ο μικρός πρίγκηπας εξημέρωσε την αλεπού. Κι όταν πλησίασε η ώρα της αναχώρησης: «Α!» είπε η αλεπού... «θα κλάψω». «Εσύ φταις», είπε ο μικρός πρίγκηπας, «εγώ δεν ήθελα καθόλου το κακό σου, αλλά θέλησες να σ' εξημερώσω». «Ναι σίγουρα», είπε η αλεπού. «Αλλά θα κλάψεις!», είπε ο μικρός πρίγκηπας. «Ναι σίγουρα», είπε η αλεπού. «Τότε δεν κερδίζεις τίποτα!» «Κερδίζω», είπε η αλεπού, «εξ αιτίας του χρώματος που έχει το στάρι.» Μετά πρόσθεσε. «Πήγαινε να ξαναδείς τα τριαντάφυλλα, θα καταλάβεις ότι το δικό σου είναι μοναδικό στον κόσμο, θα ξανάρθεις να μ' αποχαιρετήσεις, κι εγώ θα σου χαρίσω ένα μυστικό.» Ο μικρός πρίγκηπας πήγε να δει τα λουλούδια (...) καί ξανάρθε στην αλεπού: «Αντίο» είπε. «Αντίο», είπε η αλεπού. «Να το μυστικό μου. Είναι πολύ απλό: μόνο με την καρδιά βλέπεις καλά. Την ουσία δεν την βλέπουν τα μάτια.» «Την ουσία δεν την βλέπουν τα μάτια», επανέλαβε ο μικρός πρίγκηπας, για να το θυμάται. «Ο χρόνος που έχασες για το τριαντάφυλλό σου αυτός είναι που κάνει το τριαντάφυλλό σου τόσο σημαντικό.» «Ο χρόνος πού έχασα για το τριαντάφυλλό μου...», έκανε ο μικρός πρίγκηπας, για να το θυμάται. «Οι άνθρωποι ξέχασαν αυτή την αλήθεια», είπε η αλεπού. «Αλλά εσύ δεν πρέπει να το ξεχάσεις. Γίνεσαι για πάντα υπεύθυνος γι' αυτό που έχεις εξημερώσει. Είσαι υπεύθυνος για το τριαντάφυλλό σου...» «Είμαι υπεύθυνος για το τριαντάφυλλό μου», επανέλαβε ο μικρός πρίγκηπας, για να το θυμάται... Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
Ήρα Δημοσιεύτηκε 9 Απριλίου 2004 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 9 Απριλίου 2004 Να ονειρεύεσαι , μου έλεγε ένας φίλος που μ αγαπούσε και με ήξερε καλά.Τα όνειρα συνηθως προδίδουν.Παραπλανούν .Καμιά φορά και σκοτώνουν. Όμως δε γίνεται να ζεις χωρίς να ονειρεύεσαι.Δεν έχει νόημα.Δεν έχει ουσία.Να ονειρεύσαι! Κοίτα μόνο να έχεις σταμπάρει καλά την έξοδο κινδύνου απο τα όνειρά σου.Τότε σώζεσαι. Και ποια είναι η έξοδος κινδύνου?Τίποτα δεν είναι στη ζωή το παν.!Έχει και παρακάτω...Έχει και άλλο...Προχώρα , λοιπόν , ξεκόλλα!Αυτή είναι η έξοδος κινδύνου! Από Αλκυόνη Παπαδάκη-Βαρκάρισσα της χίμαιρας Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
tik-tak Δημοσιεύτηκε 13 Απριλίου 2004 Author Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 13 Απριλίου 2004 «...σε κάθε σοβαρή ανθρώπινη σκέψη που γεννιέται σε κάποιο μυαλό, πάντοτε μένει ένα κάτι που με κανένα τρόπο δεν μπορείτε να το μεταδώσετε στους άλλους, έστω κι αν γράφατε ολόκληρους τόμους, έστω κι αν κάνατε λιανά τη σκέψη σας τριάντα πέντε ολάκερα χρόνια. Πάντα θα μένει ένα κάτι που με κανένα τρόπο δε θα θέλει να βγει από το κρανίο σας και θα μείνει μέσα σας για πάντα....» Ηλίθιος του Ντοστογιέβσκη Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
Juliette Δημοσιεύτηκε 18 Απριλίου 2004 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 18 Απριλίου 2004 "Ηθικοί είναι όσοι δεν τολμάνε να είναι ανήθικοι..." Ν. Τσιφόρος, Ελληνική Μυθολογία Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
tik-tak Δημοσιεύτηκε 15 Μαΐου 2004 Author Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 15 Μαΐου 2004 « ελεύθερος δεν είναι αυτός που «κάνει ο,τι θέλει» , αλλά αυτός που ξέρει τι θέλει. Όσο δεν ξέρουμε τι είμαστε, όσο δεν ξέρουμε τι θέλουμε, όσο δεν έχουμε ξεκαθαρισμένη σκέψη και αίσθημα ευθύνης , θα περνούμε από τη μιαν εξάρτηση στην άλλη » «γραφειοκρατία είναι εκείνη η αρρώστια της οποίας νομίζει ότι είναι η θεραπεία» « μόνο προσωπικότητα μπορεί να διαμορφώσει προσωπικότητες. Πίσω από κάθε ολοκληρωμένο άνθρωπο υπάρχει πάντα ένας τουλάχιστον καλός δάσκαλος» « το θλιβερότερο θέαμα στον κόσμο: Δέκα έλληνες διανοούμενοι σε ένα δωμάτιο. Ο καθένας να προσπαθεί να μεταβάλλει τους άλλους σε ακροατήριο..» «άλλοι λαοί έχουν θρησκεία. Εμείς έχουμε παπάδες» από το βιβλίο « η δυστυχία του να είσαι Έλληνας» του Νίκου Δήμου, εκδ. Πατάκη Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
tik-tak Δημοσιεύτηκε 11 Ιουνίου 2004 Author Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 11 Ιουνίου 2004 " Mερικοί άνθρωποι δεν μπορούν να λύσουν τις δικες τους αλυσίδες , κι όμως μπορούν να λυτρώσουν τους φίλους τους" "πρέπει να είσαι έτοιμος να καείς στην ίδια σου τη φλόγα: πώς να ξαναγεννηθείς , αν δεν γίνεις πρώτα στάχτη;" Τάδε έφη Ζαρατούστρα ( τα βρήκα, όμως , γραμμένα στις αρχικές σελίδες του βιβλίου του Γιάλομ ''Οταν έκλαψε ο Νίτσε" ) Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
tik-tak Δημοσιεύτηκε 13 Ιουνίου 2004 Author Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 13 Ιουνίου 2004 «….σκεφτόμουν να διαβάσω όλα αυτά τα βιβλία. Ω! ο ατέλειωτος μόχθος του διανοούμενου – να χύσει κανείς όλη αυτή τη γνώση στον εγκέφαλο μέσα από ένα άνοιγμα τριών χιλιοστών στην ίριδα….» " Όταν έκλαψε ο Νίτσε" του Γιάλομ τι θαυμάσια εικόνα!!! όταν ο σουρρεαλισμός συναντά την ... ανατομική Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
Komatias2001 Δημοσιεύτηκε 13 Ιουνίου 2004 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 13 Ιουνίου 2004 Εσυρε φωνη θριαμβευτικια: -Τετέλεσται! κι ηταν σα να'λεγε:Ολα αρχιζουν. Απο τον "Τελευταιο Πειρασμο" του Ν.Καζαντζακη.Ετσι τελειωνει και σε κανει να αναρωτιεσαι γιατι τελειωνει απο τωρα. Ολο το βιβλιο συγκλονιστικο,φανταστικο,ανεπαναληπτο.Σε φερνει πιο κοντα στο Θεο,παρολο που κατηγορηθηκε ο Καζαντζακης για αθεος και αφοριστηκε. Αν δεν το εχετε διαβασει διαβαστε το.Θα βρειτε πολλες φρασεις που αξιζουν να γραφτουν εδω μεσα Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
Ήρα Δημοσιεύτηκε 14 Ιουνίου 2004 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 14 Ιουνίου 2004 Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
Ήρα Δημοσιεύτηκε 24 Ιουνίου 2004 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 24 Ιουνίου 2004 Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
tik-tak Δημοσιεύτηκε 24 Ιουνίου 2004 Author Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 24 Ιουνίου 2004 Ηρα , τα 2 τελευταία σου ποστ , που στο καλαθάκι τους κουβαλάνε δροσερά λόγια και φλεγόμενες σκέψεις, μάλλον μπερδευτηκαν μέσα στο μεγάλο δάσος του φόρουμ και πήραν άλλο μονοπάτι ....για ακολούθησε την παρακάτω σειρά απο ψιχουλάκια και θα δεις! εδώ Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
Ήρα Δημοσιεύτηκε 24 Ιουνίου 2004 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 24 Ιουνίου 2004 tik-tak τούλι μου έχεις τόσο δίκιο! αχ (τι να σου κάνει μια ψυχή , πόσα να χωρέσει ?άσε που δεν ξέρει και από msn- μη χαμογελάς πονηρά εσύ ! ) και τώρα τι ? τα σβήνω και τα πάω εκεί ?τα μετακομίζω στο σωστό δωματιάκι ? ok! ευχαριστώ tik-tak τούλα μου! Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
Ήρα Δημοσιεύτηκε 26 Ιουνίου 2004 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 26 Ιουνίου 2004 κάθε άνθρωπος είναι όπως ένα σπίτι με πολλά πάραθυρα αλλά μιά μόνο κεντρική πορτα . κατά καιρούς πολλοί που με τα κλειδιά τους δεν ταιριάζουν στην πορτα βρίσκουν την ευκαιρία και μπαίνουν από τα παράθυρα. με κάθε παράθυρο που ανοίγεται , μικρότερο ή μεγαλύτερο, εισβάλλει και μια ανάλογη ποσότητα φωτός και αερα ... ώσπου κάποτε έρχεται ο πραγματικος κλειδοκράτορας και ανοίγει διάπλατα την κεντρική πορτα τότε μεμιας το σπίτι γεμίζει φως και άνεμο , τόσο που τελικά γίνεται ένα με το φως και τον άνεμο τα παράθυρα είναι πλέον περιττα και οι τοίχοι δεν κρατούν τίποτε το σπίτι μεταστοιχειώνεται σε μια αστραπή φωτος και δροσερού αέρα που ταξιδεύει ελεύθερα... ψυχές που δε βρίσκονται σε εγρήγορση μπορεί να περάσουν αβασάνιστα τη ζωή τους με το λιγοστό φως ενός παραθύρου, το περιορισμένο πλαίσιο μάλιστα του οποιου δεν τους επιτρεπει καν να ατενίσουν το άπειρο ... από το βιβλίο-Το αληθινό ταξίδι της ζωής , Λίλλυ Βαρίνου να το αφιερώσω ? στην τικ-τακτούλα μου! και στην Γλαύκη! Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
tik-tak Δημοσιεύτηκε 26 Ιουνίου 2004 Author Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 26 Ιουνίου 2004 ωωωωω...τι όμορφο!!!! τι σοφό!!! μου έφερε και στο νου το ποιήμα του Καβάφη ,"τα παράθυρα" ΤΑ ΠΑΡΑΘΥΡΑ Σ’αυτές τις σκοτεινές κάμαρες, που περνώ μέρες βαρυές , επάνω κάτω τριγυρνώ για να βρω τα παράθυρα- όταν ανοίξει ένα παράθυρο θα’ναι παρηγορία- Μα τα παράθυρα δεν βρίσκονται ,ή δεν μπορώ να τα βρω. Και καλλίτερα ίσως να μην τα βρω. Ίσως το φως θα ‘ ναι μια νέα τυραννία Ποιος ξέρει τι καινούργια πράγματα θα δείξει στο χέρι μας ειναι να κάνουμε ...το σπιτάκι μας ευήλιο,ευάερο, φιλόξενο και με ελάχιστα κοινόχρηστα (=φόβοι,συμβιβασμοι) ευχαριστώ πολυ-πολύ , Ήρα μου, για την αφιερωσούλα!!! Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
Gilraen Δημοσιεύτηκε 26 Ιουνίου 2004 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 26 Ιουνίου 2004 To a tear belongs an eternity, should it happen to bear in its ocean, the beauty of the stars... Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
Recommended Posts
Archived
This topic is now archived and is closed to further replies.