Ηλίας Μόσιαλος : Η διαφθορά σκοτώνει την Υγεία

[anastasiostheodoridis]

Επέκταση του ωραρίου των νοσοκομείων ώστε να αξιοποιηθεί καλύτερα η υποδομή τους, κίνητρα στο προσωπικό του ΕΣΥ για αύξηση παραγωγικότητας, και μετατροπή σε Ανεξάρτητη Αρχή του Κεντρικού Συμβουλίου Υγείας (ΚΕΣΥ) αντί για όργανο στο οποίο εκπροσωπούνται συνδικαλιστικοί φορείς, είναι μερικές από τις προτάσεις του βουλευτή Επικρατείας του ΠΑΣΟΚ καθηγητή Ηλία Μόσιαλου, για να υπάρξει βελτίωση στις παροχές Υγείας.

O κ. Μόσιαλος, καθηγητής στο London School of Εconomics, αλλά και διευθυντής του Κέντρου Οικονομικών της Υγείας της Σχολής, θεωρεί πως ανεξαρτήτως της καθιέρωσης ηλεκτρονικής συνταγογράφησης θα πρέπει να υπάρχει ενιαίο κέντρο αποφάσεων για το φάρμακο, τις προμήθειες νοσοκομείων και τον έλεγχο και τις συμβάσεις με τον ιδιωτικό τομέα καθώς, όπως λέει, η πολυδιάσπαση ευνοεί τη διαφθορά.

Πώς αξιολογείτε τις πρώτες 100 ημέρες της κυβέρνησης στον τομέα της Υγείας;

Θετικά. Έγινε συστηματική καταγραφή και ανάλυση των προβλημάτων από τα υπουργεία Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης και Υγείας, και αντιμετωπίστηκαν τα άμεσα διαχειριστικά προβλήματα που συσσωρεύτηκαν λόγω εκτεταμένης κακοδιαχείρισης και εγκατάλειψης του συστήματος την τελευταία τετραετία. Η αύξηση του προϋπολογισμού της Υγείας, παρά τη δυσχερή δημοσιονομική κατάσταση της χώρας, θα επιτρέψει την υλοποίηση των αναγκαίων προσλήψεων γιατρών και νοσηλευτών, και την επέκταση των δυνατοτήτων του ΕΣΥ στις Μονάδες Εντατικής Θεραπείας. Έχει αρχίσει επίσης, η αποκατάσταση του διοικητικού ιστού του ΕΣΥ. Πώς θα μειωθεί η ροή ασθενών στον ιδιωτικό τομέα;

Με το να δοθούν κίνητρα στους γιατρούς και στο προσωπικό του ΕΣΥ, έτσι ώστε τα δημόσια νοσοκομεία να επεκτείνουν τη λειτουργία τους πέραν του καθορισμένου ωραρίου. Δεν είναι δυνατόν να μη χρησιμοποιείται η δημόσια περιουσία (π.χ. εργαστήρια, αξονικοί και μαγνητικοί τομογράφοι) τις απογευματινές ώρες. Η πρωτοβουλία του υπουργείου Άμυνας να αξιοποιηθούν περισσότερο οι σημαντικές υποδομές των στρατιωτικών νοσοκομείων είναι αξιέπαινη.

Θα μειώσει η λίστα φαρμάκων τη φαρμακευτική δαπάνη;

Η λίστα φαρμάκων είναι ένα θετικό μέτρο που θα αποδώσει μόνο αν συνδυαστεί με την ηλεκτρονική συνταγογράφηση. Π.χ. ακόμα κι αν η λίστα έχει ως αποτέλεσμα τη μη χρηματοδότηση πεντακοσίων φαρμακευτικών προϊόντων (αριθμός αρκετά υψηλός με βάση τα ευρωπαϊκά δεδομένα), οι γιατροί θα έχουν τη δυνατότητα να συνταγογραφούν περισσότερα από έξι χιλιάδες προϊόντα. Είναι απαραίτητο τα νέα φάρμακα που θα χρηματοδοτούνται, να έχουν υψηλότερη κλινική και οικονομική αποτελεσματικότητα από φάρμακα που ήδη είναι διαθέσιμα στην αγορά. Στις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες έχουν δημιουργηθεί ανεξάρτητοι οργανισμοί αξιολόγησης της βιοϊατρικής τεχνολογίας και των νέων θεραπειών. Το υπουργείο Υγείας πρέπει να αξιοποιήσει την τεχνογνωσία άλλων χωρών με τη συμμετοχή εκπροσώπων του στο ευρωπαϊκό δίκτυο ΜΕDΕV (που απαρτίζεται από εκπροσώπους κυβερνήσεων και ασφαλιστικών ταμείων).

Τι πρέπει να γίνει με τις τιμές των φαρμάκων;

Το υπουργείο Οικονομίας και Ανταγωνιστικότητας έχει κάνει μια σοβαρή δουλειά στον τομέα των τιμών. Η δική μου άποψη είναι ότι το σύστημα τιμολόγησης θα πρέπει να αντανακλά την αγοραστική δύναμη της χώρας μας. Αυτό μπορεί να γίνει με τη στάθμιση των τιμών με βάση το ΑΕΠ. Είναι απαραίτητη επίσης, η συλλογή στοιχείων εξέλιξης των τιμών των φαρμάκων και κοστολόγησης των νέων φαρμακευτικών προϊόντων σε διάφορες ευρωπαϊκές χώρες. Αυτό μπορεί να γίνει με τη σύναψη σύμβασης με την εταιρεία του υπουργείου Υγείας της Αυστρίας ΦΒΙG που συλλέγει τα σχετικά στοιχεία.

Είναι αρκετά αυτά τα μέτρα;

Η επιτυχία της υλοποίησης των μέτρων θα εξασφαλιστεί μόνο με τον συντονισμό όλων των εμπλεκόμενων υπουργείων (Οικονομικών, Οικονομίας και Ανταγωνιστικότητας, Εργασίας και Υγείας) ή με την ανάληψη της ευθύνης για προμήθειες, φάρμακα και ρύθμιση ιδιωτικού τομέα από έναν υπουργό. Εναλλακτικά ο συντονισμός μπορεί να εξασφαλιστεί με δημιουργία Διυπουργικής Γενικής Γραμματείας.

Θεωρείτε πως το αυστριακό Σύστημα Υγείας είναι πλησιέστερο στην ελληνική πραγματικότητα;

Στη χώρα μας δεν υπάρχει μηχανισμός αγοράς και ελέγχου της ποιότητας και της καταλληλότητας, πόσω μάλλον της οικονομικής αποδοτικότητας των υπηρεσιών Υγείας. Με άλλα λόγια, το σύστημα είναι ανοιχτό ως προς τη χρηματοδότησή του, με συνέπεια το κράτος και τα ασφαλιστικά ταμεία να πληρώνουν αναδρομικά οποιαδήποτε ιατρική πράξη.

Στην Αυστρία έχουν πολλά ασφαλιστικά ταμεία με βάση επαγγελματικές κατηγορίες όπως εμείς. Έφτιαξαν όμως έναν οργανισμό, όχι ενιαίο Ταμείο, που δεν έχει ως άμεσο στόχο την εξίσωση των παροχών αλλά τη συγκέντρωση των πόρων του τομέα της Υγείας και την αγορά υπηρεσιών, όχι όμως με την απλή πληρωμή των λογαριασμών αλλά επιλέγοντας τους φορείς με τους οποίους συμβάλλεται, καθώς και το είδος και την ποιότητα των υπηρεσιών που αγοράζει. Στη χώρα μας, ένας τέτοιος οργανισμός αν εξοικονομούσε χρήματα, θα έδινε τη δυνατότητα στην κυβέρνηση να εξομαλύνει τις υπάρχουσες ασφαλιστικές ανισότητες, αυξάνοντας τις παροχές ορισμένων Ταμείων.

«Να επανεξεταστούν οι συμβάσεις των γιατρών»

Τι πρέπει να γίνει για να υλοποιηθεί το Πρόγραμμα Σταθερότητας και Ανάπτυξης στον τομέα της Υγείας και τη μείωση της σπατάλης κατά 900 εκατ. ευρώ το 2011 και 1,2 δισ. το 2012;

Μεγάλο μέρος της εξοικονόμησης μπορεί να προκύψει από την καλύτερη διαχείριση των προμηθειών και τη μείωση της φαρμακευτικής δαπάνης, των διαγνωστικών εξετάσεων και των παραπομπών στον ιδιωτικό τομέα. Για παράδειγμα, οι δαπάνες ιατρικής περίθαλψης του Οργανισμού Ασφάλισης των Δημοσίων Υπαλλήλων (ΟΠΑΔ) αυξήθηκαν από 119 εκατ. ευρώ το 2005 σε 261 εκατ.

το 2008. Η φαρμακευτική δαπάνη αυξήθηκε από 350 εκατ. σε 550 την ίδια περίοδο. Οι αυξήσεις είναι απαράδεκτα υψηλές για ένα χρονικό διάστημα τριών ετών. Η φαρμακευτική δαπάνη αυξήθηκε κατά 36,5% μεταξύ 2006 και 2007, γιατί καταργήθηκε ο έλεγχος συνταγογραφίας από τους ελεγκτές του οργανισμού. Σε κάθε ασφαλισμένο του ΟΠΑΔ αντιστοιχούν εννέα επισκέψεις τον χρόνο σε γιατρούς, ενώ στις χώρες του ΟΟΣΑ ο μέσος όρος για το σύνολο του πληθυσμού είναι πέντε επισκέψεις. Είναι αναγκαίο να ληφθούν άμεσα μέτρα όπως: α) να επανεξεταστούν οι συμβάσεις των γιατρών με τον ΟΠΑΔ και να μη γίνουν νέες συμβάσεις, εκτός εάν υπάρχουν ειδικοί λόγοι. Σήμερα όλοι οι γιατροί μπορούν να συμβληθούν με τον ΟΠΑΔ, β) να επανέλθει ο έλεγχος των ελεγκτών γιατρών του ΟΠΑΔ στη συνταγογράφηση μέχρι να ολοκληρωθεί η ηλεκτρονική συνταγογράφηση. Αξίζει να σημειωθεί ότι στον ΟΠΑΔ αντιστοιχεί ένας γιατρός ανά 117 ασφαλισμένους, ενώ στην Ε.Ε. ο μέσος όρος είναι ένας γιατρός ανά 1.000!

«Κίνητρα για τους εργαζομένους του ΕΣΥ»

Πώς μπορούμε να αλλάξουμε ξεπερασμένες νοοτροπίες και πρακτικές στο Σύστημα Υγείας;

Στο ΕΣΥ και τα ασφαλιστικά ταμεία κυριαρχεί μια νομικίστικη θεώρηση για το τι πρέπει να κάνουν οι γιατροί και το προσωπικό (επιδιώκεται συμμόρφωση σε νόμους και κανονισμούς που συνήθως δεν επιτυγχάνεται επαρκώς), χωρίς να παρέχονται ενεργητικά κίνητρα. Έχουμε επίσης ισοπέδωση μισθών. Εάν μία γιατρός ή νοσηλεύτρια είναι πιο παραγωγική και ποιοτική, αυτό δεν θα οδηγήσει κατ΄ ανάγκην σε ταχύτερη εξέλιξη στο σύστημα ή σε καλύτερες αποδοχές. Είναι επομένως αναγκαίο να εξετάσουμε ποια κίνητρα μπορούν να αυξήσουν την αποδοτικότητα των εργαζομένων του ΕΣΥ.

Το ΚΕΣΥ βοηθάει ή έχει ξεπεραστεί ως θεσμός;

Ο ρόλος του ΚΕΣΥ μπορεί να είναι σημαντικός, αλλά η σύνθεσή του δεν θα πρέπει να βασίζεται στην εκπροσώπηση ομάδων ειδικών συμφερόντων και συνδικαλιστικών οργανώσεων. Τα μέλη θα πρέπει να επιλέγονται με κριτήριο την προσωπική τους επιστημονική κατάρτιση και πείρα. Το ΚΕΣΥ πρέπει να αποκτήσει την απαραίτητη επιστημονική υποδομή για να παράγει εμπεριστατωμένες εκθέσεις, μελέτες και εισηγήσεις στην υπουργό Υγείας που θα αφορούν στην καταγραφή και ανάλυση των προβλημάτων του ΕΣΥ, τον προγραμματισμό των υπηρεσιών και των ανθρώπινων πόρων, τη συγκριτική μελέτη της ποιότητας και αποτελεσματικότητας όλων των φορέων Υγείας, και την πρόβλεψη μελλοντικών αναγκών λόγω των κοινωνικών και δημογραφικών εξελίξεων και της εξέλιξης της ιατρικής τεχνογνωσίας. Οι στόχοι αυτοί μπορούν να επιτευχθούν με τη μετατροπή του ΚΕΣΥ σε Ανεξάρτητη Διοικητική Αρχή.

http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&artid=4559187&ct=1

[anastasiostheodoridis]

Τέσσερις προτεραιότητες για την επόµενη µέρα της Υγείας

Ο νέος νόµος για την υγεία επιδιώκει να βάλει σετάξη ένα από το πιο άναρχα συστήµατα υγείας στην Ευρώπη. Ενασύστηµα που διαρκεί 25 χρόνια µε µεγάλες δοµικές και υποκειµενικές αδυναµίες. Καλούµαστε σήµερα σε µικρό χρονικό διάστηµα και σε συνθήκες οικονοµικής κρίσης να δηµιουργήσουµε τις προϋποθέσεις για να το αλλάξουµε ριζικά. Η επίτευξη ενός πληρέστερου συστήµατος υγείας δεν είναι εύκολη υπόθεση, ιδιαίτερα όταν αυτό αναπτύσσεται σ’ ένα περιβάλλον πολλαπλών και οργανωµένων συµφερόντων, είτε οικονοµικών είτε βαθιά ριζωµένων συντεχνιακών. Το µείζον είναι πως εδώ που φθάσαµε δεν µπορούµε να υποχωρήσουµε και θα πρέπει να προχωρήσουµε µε αποφασιστικότητα έχοντας σαφή στρατηγική καισχέδιο.

Οι άµεσες προτεραιότητεςεστιάζονται σε τέσσερα θεµελιακάστοιχεία του νέου συστήµατος υγείας.

Η πρώτη αφορά την καλύτερη και πληρέστερη οργάνωση και λειτουργία του Εθνικού Οργανισµού Παροχών Υπηρεσιών Υγείας.

Σήµερα οι πολλαπλές µορφές χρηµατοδότησης και η έλλειψη κοινών πολιτικών των Ταµείων προκαλούν αδικαιολόγητα υψηλό διοικητικό κόστος και συνεπάγονται χαµηλό συντονισµό στον σχεδιασµό της υγειονοµικής πολιτικής και στην αγορά των υπηρεσιών υγείας. ∆εν υφίσταται ένα οργανωµένο σύστηµα για τη διασφάλιση της ποιότητας και της καταλληλότητας – πόσω µάλλον της οικονοµικής αποδοτικότητας – των προσφερόµενων υπηρεσιών. Εποµένως δεν αρκεί να προχωρήσουµε σε µια µηχανική συγκόλληση των 4 µεγάλων Ταµείων (ΙΚΑ, ΟΠΑ∆, ΟΑΕΕ, ΟΓΑ). Η όλη αναδιάρθρωση πρέπει να σε στηριχτεί σε συγκεκριµένο οργανόγραµµα, σε αυστηρά προσδιορισµένες και µε προγραµµατισµένη λειτουργία δοµές.

Να το κάνω αυτό πιο σαφές. Τα 4 Ταµεία έχουν προσωπικό το οποίο σε πολλές περιπτώσεις δεν έχει τις κατάλληλες γνώσεις και δεξιότητες. Χρειάζεται εποµένως η όλη προσπάθεια να συνδυασθεί µε επανακατάρτιση του υπάρχοντος προσωπικού, ενώ όλες οι µελλοντικές προσλήψεις πρέπει να στηρίζονται σ’ ένα αυστηρό πλαίσιο καταγραφής των πραγµατικών αναγκών και αυστηρής αξιολόγησης των προσόντων και των ειδικών γνώσεων των νεοπροσλαµβανόµενων. Αλλο κρίσιµο σηµείο είναι η ανάληψη διευθυντικών θέσεων στον Οργανισµό. Οι έχοντες υπεύθυνες διοικητικές θέσεις πρέπει να επιλεγούν αξιοκρατικά στη βάση συγκεκριµένων προδιαγραφών, αποδεδειγµένων ικανοτήτων και γνώσεων διοίκησης µεγάλων προγραµµάτων µε υψηλούς πόρους.

Η δεύτερη προτεραιότητα αφορά την πραγµατική οργάνωση της πρωτοβάθµιας υγείας και των συµβάσεων. Οι συµβάσεις µε γιατρούς και διαγνωστικά κέντρα θα πρέπει να έχουν ως πυξίδα την ύπαρξη αυστηρών κριτηρίων αξιολόγησης της ποιότητας και της αποτελεσµατικότητας. Θεωρώ πως η σύµβαση θα πρέπει να παρέχει στα κέντρα ένα κατ’ αποκοπήν ποσό το οποίο θα αντιστοιχεί σε συγκεκριµένο όγκο εργασιών. Επιπρόσθετα, η αµοιβή θα είναι αντιστρόφως ανάλογη του όγκου των υπηρεσιών. Εάν οι υπηρεσίες που έχουν παραπεµφθεί στα διαγνωστικά κέντρα υπερβαίνουν τον προβλεπόµενο όγκο, τότε οι πρόσθετες εξετάσεις θα πληρώνονται µε βάση όχι το µέσο, αλλά το οριακό κόστος. Οι ρυθµίσεις αυτές περιορίζουν τα κίνητρα του ιδιωτικού τοµέα για προσέλκυση όλο και περισσότερων εξετάσεων. Ιδιαίτερη έµφαση πρέπει επίσης να δοθεί σε συµβάσεις για ασθενείς που πάσχουν από χρόνια νοσήµατα, τα οποία κοστίζουν αρκετά ενώ ταλαιπωρούν τους πολίτες ακόµα περισσότερο. Για τον σκοπό αυτό χρειάζεται να αναπτυχθούν ειδικά προγράµµατα διαχείρισης ασθενών µε πολλαπλά νοσήµατα, οι οποίοι σήµερα περιφέρονται από τον ένα γιατρό στον άλλο, χωρίς να υπάρχει συνολική εικόνα και ποιοτική αντιµετώπιση της κατάστασής των.

Η τρίτη προτεραιότητα αφορά την αναδιοργάνωση των νοσοκοµείων. Η παρούσα οργάνωση των ελληνικών νοσοκοµείων µειονεκτεί σε πολλά και εµφανή σηµεία τα οποία απαιτούνάµεση αντιµετώπιση. Εδώ οφείλουµε να επικεντρωθούµε στην οργάνωση τωνκλινικών και των τµηµάτων µε αυστηρά ορθολογικό τρόπο. Οι τοποθετήσεις του προσωπικού δεν µπορούνπαρά να εξαρτώνται από το επίπεδο παραγωγικότητας της κλινικής (για παράδειγµα µε βάση τοναριθµό των διακινούµενων ασθενών)και όχι απλά να γίνονται µε βάση τοκριτήριο του αριθµού των κλινών. Χρειάζεται επίσης άµεσα να εξετασθεί η δυνατότητα συγχωνεύσεων τµηµάτων ιδιαίτερα µικρών µε χαµηλή παραγωγικότητα. Σηµαντική παράµετρος των απαιτούµενων αλλαγών είναι και το ζήτηµα της ύπαρξης µιας σύγχρονης µορφής διοίκησης η οποία θα στηρίζεται στην ηλεκτρονική καταγραφή όλων των ιατρικών πράξεων. Ενώ απαραίτητο στοιχείο είναι και η αναδιάταξη του συστήµατος προµηθειών. Αυτή θα πρέπει να εστιάσει στην επίτευξη µεγάλων εκπτώσεωνµέσα από την πλήρη διαφάνεια καιτην ανάρτηση στο ∆ιαδίκτυο όλων των προδιαγραφών, των τιµών απόκτησης των προµηθειών και τις εσωτερικές χρεώσεις χρήσης συσκευών ακριβής τεχνολογίας (βηµατοδότες, ορθοπεδικό υλικό).

Τα περισσότερα νοσοκοµεία θα χρειαστούν σηµαντική αναβάθµιση των οικονοµικών τους λειτουργιών. Κάθε νοσοκοµείο είναι αναγκαίο να αποκτήσει αποτελεσµατικά συστήµατα οικονοµικής διαχείρισης, κατάρτισης προϋπολογισµών, λογιστικού ελέγχου και παρακολούθησης της αποδοτικότητας. Στα περισσότερα νοσοκοµεία θα πρέπει να υπάρχει οικονοµικός διευθυντής, που θα είναι υπόλογος στον διοικητή και θα διαθέτει τις απαραίτητες τεχνικές δεξιότητες καθώς και την αναγκαία γνώση των ιδιαιτεροτήτων των νοσοκοµείων.

Η τέταρτη προτεραιότητα αφορά την πολιτική για το φάρµακο.

Τα φαρµακεία από σηµεία λιανικής πώλησης οφείλουν σταδιακά να µετασχηµατισθούν σε µονάδες παροχής φαρµακευτικής φροντίδας. Αυτό προϋποθέτει έλεγχο της συνταγογραφίας, της καταλληλότητας και της ασυµβατότητας των φαρµάκων. Παρακολούθηση επίσης της συµµόρφωσης των χρόνιων ασθενών στη θεραπεία τους. Απαραίτητο είναι να ενισχυθούν οι πολιτικές υπέρ της χρήσης γενοσήµων στα νοσοκοµεία µε αναδιάταξη των τιµών και εκπτώσεων, κάθε δηλαδή αύξηση του όγκου χρήσης θα πρέπει να συνοδεύεται και µε µειώσεις τιµών. Σηµαντικό στοιχείο αυτής της προσπάθειας είναι η άµεση ολοκλήρωση της ηλεκτρονικής συνταγογράφησης. Αυτό προϋποθέτει, πέραν από την καταγραφή των συνταγών, την ανάλυσή τους, την παραγωγή οδηγιών πρότυπης συνταγογράφησης για τους γιατρούς και την τουλάχιστον τριµηνιαία παρακολούθηση των συνταγογραφικών προτύπων.

Ολα αυτά πρέπει να γίνουν άµεσα. Θα είναι όµως αφελές αν θεωρήσουµε πως µόνο µε αυτές τις παρεµβάσεις λύνεται το πρόβληµα. Ακολουθεί µια ακόµη µεγαλύτερη µάχη, αυτής της ποιότητας των παρεχόµενων υπηρεσιών. Και αυτή θα κερδηθεί µόνο αν στηριχτεί στο τρίπτυχο αξιοκρατία, αξιολόγηση και διαφάνεια και στην ταυτόχρονη συνεχή µέτρηση της αποτελεσµατικότητας και της ποιότητας των υπηρεσιών υγείας.

Αυτά τα θέµατα δεν ήταν ποτέ κυρίαρχα στον δηµόσιο διάλογο για τη µεταρρύθµιση του ΕΣΥ, γιατί αγγίζουν τον πυρήνα συγκεκριµένων συντεχνιακών συµφερόντων και προβληµάτων.Η αδιαφάνεια δεν ευνοεί τους πολίτες.

Ο µόνος κερδισµένος απ’ αυτήν είναι οι άµεσα εµπλεκόµενοι στις αδράνειες του συστήµατος υγείας.

[anastasiostheodoridis]

Και η απάντηση του Βαρνάβα

Τα κατορθώματα Άγγλων, Γάλλων, Πορτογάλων και ενίων παπαγάλων

Φίλος που έζησε χρόνια στον Αμαζόνιο μου έλεγε πως δεν είναι ίδιοι όλοι οι παπαγάλοι. Μερικοί μαθαίνουν 5 λέξεις και τις επαναλαμβάνουν μια ζωή, ενώ άλλοι μαθαίνουν μέχρι και ορολογία των οικονομικών της υγείας!

Δεν τον πίστεψα κι εκείνος μου ζήτησε να πάμε την επόμενη μέρα σ΄ ένα εξειδικευμένο Pet Shop.

Εκεί ακούσαμε διάφορους παπαγάλους και στο τέλος φτάσαμε στον περίφημο παπαγάλο Μ ο οποίος στέκονταν κορδωτός στο κλουβί του και έδινε διάλεξη, λέγοντας απνευστί ότι το Υπουργείο υγείας πρέπει να εξασφαλίσει performance indicators και medical records!

Πριν συνέλθουμε από την πρώτη έκπληξη ο Μ πρόσθεσε πως «το ΕΣΥ μπορεί να “δανείζει” τ΄ όνομά του σε κοινοπραξίες ιδιωτών γιατρών!» και μας κούφανε όταν έκανε λόγο για brand name…

Το χειροκρότημα έπεσε σύννεφο!

Παρά το θαυμασμό που ένιωσα, ομολογώ πως ούτε εγώ ούτε κανείς από την ομήγυρη κατάλαβε τι ήθελε να πει το όν. Αναμενόμενο. Ακόμη και οι πιο εκπαιδευμένοι παπαγάλοι έχουν πεπερασμένες ικανότητες. Δε γίνεται και να μιλάνε και να βγαίνει νόημα.

Έμεινα ώρες παρακολουθώντας τον τρόπο που μιλούσε ο Μ. και σιγά- σιγά διαπίστωσα ότι έχει ξεπατικώσει κάτι από τις αρλούμπες που εκτοξεύουν οι σοφοί της υγείας. Ακούστε λοιπόν το λογύδριο που έβγαλε ο Μ για τα μοντέλα αμοιβών στον ΕΟΠΥΥ και πιστεύω ότι θα συμφωνήσετε μαζί μου.

Είπε λοιπόν ο Μ επί λέξει:

«Προτείνονται τρία βασικά μοντέλα αμοιβών: (για γιατρούς και το senior προσωπικό)

1. όλοι οι εργαζόμενοι αμείβονται αποκλειστικά με μισθό και τα νόμιμα επιδόματα. Το κέντρο λειτουργεί με προϋπολογισμό και θα πρέπει τα έσοδα να ισοσκελίζουν τα έξοδα (δημόσιο κέντρο)

2. μερική κάλυψη μισθών, bonus ανάλογα της απόδοσης του κέντρου και των εσόδων (είτε δημόσιο- είτε ιδιωτικής φύσης)

3. ελεύθερες συμβάσεις- όχι μισθός, εισόδημα ανάλογα της απόδοσης του κεντρου.»

Την έκπληξη από τον παπαγάλο Μ που δίνει μέσα από το κλουβί του διαλέξεις οικονομικών της υγείας διαδέχτηκε το βράδυ μια ακόμη μεγαλύτερη έκπληξη: βάζοντας τις λέξεις κλειδιά και κάνοντας αναζήτηση στο διαδίκτυο για τη διάλεξη του Μ, διαπίστωσα ότι τις ίδιες ακριβώς προτάσεις1 έκανε και ο αξιότιμος συνάδελφος Νίκος Μαρουδιάς, Πρόεδρος της Εταιρείας Διευθυντών ΕΣΥ και δεδηλωμένος απεργοσπάστης.

Κοιτά αδερφέ μου κάτι συμπτώσεις….

Δημήτρης Βαρνάβας

[InspectorGadget]

Σε κάθε ασφαλισμένο του ΟΠΑΔ αντιστοιχούν εννέα επισκέψεις τον χρόνο σε γιατρούς, ενώ στις χώρες του ΟΟΣΑ ο μέσος όρος για το σύνολο του πληθυσμού είναι πέντε επισκέψεις. Είναι αναγκαίο να ληφθούν άμεσα μέτρα όπως: α) να επανεξεταστούν οι συμβάσεις των γιατρών με τον ΟΠΑΔ και να μη γίνουν νέες συμβάσεις, εκτός εάν υπάρχουν ειδικοί λόγοι. Σήμερα όλοι οι γιατροί μπορούν να συμβληθούν με τον ΟΠΑΔ, β) να επανέλθει ο έλεγχος των ελεγκτών γιατρών του ΟΠΑΔ στη συνταγογράφηση μέχρι να ολοκληρωθεί η ηλεκτρονική συνταγογράφηση. Αξίζει να σημειωθεί ότι στον ΟΠΑΔ αντιστοιχεί ένας γιατρός ανά 117 ασφαλισμένους, ενώ στην Ε.Ε. ο μέσος όρος είναι ένας γιατρός ανά 1.000!

Όσοι μπήκαν στο σύστημα, μπήκαν ... οι υπόλοιποι θα πάρουν την τετραλογία.

[karanti_maria]

Στελέχη των περιφερειών που επιδεικνύουν, από δόλο ή αμέλεια, αδράνεια στην είσπραξη νομίμως βεβαιωθέντων ποσών, καταβάλλουν τα χρήματα από την τσέπη τους, όπως προκύπτει από εγκύκλιο του υπουργού Εσωτερικών κ. Γιάννη Ραγκούση, που εστάλη σε όλες τις Περιφέρειες...

Σύμφωνα με το Βήμαonline, η εγκύκλιος ορίζει ότι σε περίπτωση που διαπιστώνεται αδράνεια στην είσπραξη των εσόδων ο Γενικός Γραμματέας της Αποκεντρωμένης Διοίκησης και ο Ελεγκτής Νομιμότητας οφείλουν να ενεργήσουν άμεσα για την είσπραξη τους και να παραπέμψουν τους υπεύθυνους για προσωπικό καταλογισμό με το ποσό της θετικής ζημιάς που προξένησαν.

Παράλληλα, το Ελεγκτικό Συνέδριο, διά του αρμοδίου Επιτρόπου, κατά τη διάρκεια ΥΣ του οικονομικού έτους, οφείλει να παρακολουθεί την κανονική είσπραξη των εσόδων των ΟΤΑ και των νομικών τους προσώπων και να ασκεί τον έλεγχο για την είσπραξη των νομίμως βεβαιωθέντων χρεών, οφειλών ή προστίμων σε βάρος τρίτων.

Σύμφωνα με την εγκύκλιο, τα αρμόδια όργανα των περιφερειών οφείλουν να προχωρήσουν στην άμεση κατάρτιση των προϋπολογισμών οι οποίοι δεν θα είναι μόνον ισοσκελισμένοι, αλλά και «σφιχτοί».

http://fimotro.blogspot.com/2011/02/blog-post_7692.html#more

Αν εφαρμοστεί και στις προμήθειες των Δημόσιων Νοσοκομείων, στην ορθολογική διαχείριση των ασθενών, στον κακό προγραμματισμό των χειρουργείων, στην απώλεια εσόδων από τα Νοσοκομεία, θα κλάψουν μανούλες!

[angelo]

Ο κ. Μόσιαλος είναι εδώ και ενάμιση χρόνο βουλευτής επικρατείας του ΠΑΣΟΚ και πρόεδρος του Ινστιτούτου Στρατηγικών και Αναπτυξιακών Μελετών (ΙΣΤΑΜΕ), χωρίς βουλευτικό γραφείο, αυτοκίνητο ή αστυνομική φρουρά. Το ΙΣΤΑΜΕ το τελευταίο διάστημα τροφοδοτεί όλο και πιο πολύ το δημόσιο διάλογο με σύγχρονες ιδέες και έρευνες. Η οικογένειά του βρίσκεται στο Λονδίνο – από εκεί άλλωστε ξεκίνησε να μελετά θέματα υγείας ως καθηγητής της Πολιτικής Υγείας και διευθυντής του Κέντρου Οικονομικών Υγείας του London School of Economics. Σύμβουλος για πολλά έτη στον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας και την Ευρωπαϊκή Επιτροπή, έχει συνεργαστεί με τα υπουργεία Υγείας πολλών χωρών στην Ευρώπη και σε όλον τον κόσμο. Ως τεχνοκράτης έχει βρεθεί ξανά «αντιμέτωπος» με το ΕΣΥ, το 1994 συντονίζοντας τότε τη «διεθνή επιτροπή ειδικών» και το 2000 συμβάλλοντας στη σύνταξη των 200 σημείων για την Υγεία. Αυτή τη φορά τα πράγματα είναι αλλιώς. Οι προκλήσεις στην Υγεία μεγάλες, η σπατάλη πρέπει να μειωθεί, το μνημόνιο είναι επίσης εδώ, ενώ η συζήτηση ανοίγει εφ’ όλης της ύλης.

Άνθρακες ή θησαυρός;

Το όνομα του Ηλία Μόσιαλου, ως προέδρου του ΙΣΤΑΜΕ, συνδέθηκε με το σάλο που ξέσπασε σχετικά με την αξιοποίηση της ακίνητης περιουσίας του Δημοσίου. Τρόικα, κυβέρνηση, αντιπολίτευση βρέθηκαν σε μια δίνη ύψους 50 δις, όσο δηλαδή κοστολογήθηκε ένα πρόγραμμα αξιοποίησης-εκχώρησης-πώλησης των ακινήτων και μάλιστα στα επόμενα 5 χρόνια... Τελικά μας έμεινε η απορία. Είναι ένα εφικτό πρόγραμμα, έστω και φιλόδοξο, ή ένας μύθος; «Αν είναι τα 50 δις μόνο η ακίνητη περιουσία, δεν είναι επιτεύξιμος στόχος. Αν είναι συνδυασμός αποκρατικοποιήσεων και αξιοποίησης της δημόσιας περιουσίας, με ένα οργανωμένο επιχειρησιακό σχέδιο και πλάνο, θα μπορούσε να επιτευχθεί». Ο κ. Μόσιαλος συσχετίζει την απάντηση του με τις εξελίξεις του ευρωπαϊκού συμβουλίου τον Μάρτιο. Ποιο θα είναι τελικά το επιτόκιο δανεισμού; Ποια η επιμήκυνση αποπληρωμής; Θα ακολουθήσουν εξελίξεις που θα αφορούν στην επαναγορά του χρέους; Θα έχουμε επιμήκυνση και του υπόλοιπου δανεισμού της χώρας, εκτός από τα 110 δις; «Τα 50 δις μπαίνουν ως δεδομένο πριν παρθούν οι κρίσιμες αποφάσεις της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Να την ξανακάνουμε τη συζήτηση σε δύο μήνες»...

Αλλά δεν είναι μόνο αυτό. Η καταπατημένη ακίνητη περιουσία που θα μπορούσε δυνητικά να διαχειριστεί το Υπουργείο Οικονομικών φτάνει έως και τα 300 δις σε αντικειμενικές αξίες, ενώ υπάρχουν καταπατημένα ακίνητα και σε άλλα υπουργεία. Κοντά στο 40% της συνολικής ακίνητης περιουσίας του Δημοσίου συνολικά έχει καταπατηθεί! Κι ακόμα, ένα 22% έχει ατελή στοιχεία και μόνο για ένα 13,7% υπάρχει πλήρης καταγραφή. «Συνεπώς το πρώτο βήμα είναι η άμεση καταγραφή. Αυτό δεν σημαίνει ότι όλα τα ακίνητα είναι άμεσα εκμεταλλεύσιμα, πολλά είναι δασικές εκτάσεις, υπάρχουν νομικά προβλήματα, ενώ για άλλα πιθανώς να μην υπάρχει εμπορικό ενδιαφέρον».

Η ΝΔ κατηγόρησε το ΙΣΤΑΜΕ ότι σε μελέτη του έκανε λόγο για πώληση 598 νησιών. «Αν διαβάσει κανείς τη μελέτη, θα δει για τα νησιά ειδικά πως υπάρχει ανάλυση 3 περιπτώσεων που επιχείρησαν προηγούμενες κυβερνήσεις και της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ να αξιοποιήσουν – όχι να πουλήσουν. Και δείξαμε ότι το δαιδαλώδες θεσμικό και νομικό πλαίσιο της χώρας δεν το επέτρεψε. Βρήκαμε δηλαδή ακριβώς το αντίθετο από αυτό που έθεσε ως θέμα η ΝΔ, ότι δηλαδή είναι πολύ δύσκολη η εκμετάλλευση».

Η ανυπακοή και το φακελάκι

Λίγα 24ωρα μετά την ψήφιση του νόμου για την Υγεία, γιατροί αρνήθηκαν το διάλογο για την εφαρμογή του. Κατέλαβαν το ΚΑΤ και παρότρυναν τους επισκέπτες να μην πληρώνουν το αντίτιμο των 5 ευρώ για εξετάσεις. Ένα ακόμη κίνημα ανυπακοής στη λογική του «δεν πληρώνω»; Είναι αλήθεια ότι η πρόσφατη κόντρα κυβέρνησης-γιατρών μας άφησε πολλά ερωτηματικά. «Οι γιατροί επιλέγονται από το ΕΣΥ για να βελτιώσουν τις υπηρεσίες για τον πολίτη. Αυτή πρέπει να είναι και η φιλοσοφία των μεταρρυθμίσεων στην Υγεία και την Παιδεία. Να νομοθετούμε για τους πολίτες και βεβαίως, στο πλαίσιο αυτό, και για το ρόλο των εργαζομένων. Στη χώρα μας, όμως, οι μεταρρυθμίσεις εστιάζονται πρωτίστως στα δικαιώματα των εργαζομένων. Ένα κίνημα ανυπακοής ιδιαίτερα από δημόσιους λειτουργούς έχει άμεσες επιπτώσεις στην ποιότητα των υπηρεσιών».

Κάποιοι όμως επιμένουν στο όνομα της κρίσης, της ακρίβειας, της αδυναμίας των αδύναμων οικονομικά να αντεπεξέλθουν, των επαχθών όρων που επιβάλει η τρόικα... Ο Ηλίας Μόσιαλος δίνει την απάντησή του με το δικό του τρόπο: δίνοντάς μας στοιχεία, που προκαλούν ίλιγγο. Στον ΟΠΑΔ, τον οργανισμό των ασφαλισμένων του Δημοσίου, η δαπάνη μεταξύ 2005 και 2008 αυξήθηκε από 850 εκ. ευρώ σε 1,7 δις. Διπλασιασμός δαπανών σε 4 χρόνια. Την ίδια περίοδο το κόστος των ορθοπεδικών υλικών στα νοσοκομεία αυξήθηκε κατά 42%. Η φαρμακευτική δαπάνη αυξήθηκε από 980 εκ. ευρώ το 2000 σε 4,5 δις ευρώ το 2009.

«Πού ήταν οι συνδικαλιστές γιατροί όλο αυτό το διάστημα; Οι υπουργοί Υγείας; Οι διοικητές των ασφαλιστικών ταμείων; Τι έκαναν; Και κάτι ακόμα. Οι δαπάνες δεν προκύπτουν αν δεν τις συνταγογραφήσει κάποιος. Οι ελεγκτικές αρχές έχουν πολύ σημαντικές ευθύνες. Αν όμως η μια ευθύνη ανήκει στην πολιτική ηγεσία, η άλλη ανήκει σε αυτούς που προκάλεσαν τη δαπάνη. Οι ακτιβιστές της Υγείας δεν έβλεπαν το πάρτι που γινόταν από μερίδα γιατρών –γιατί πιστεύω ότι η πλειοψηφία είναι έντιμοι γιατροί–, όταν έβαζαν τις υπογραφές τους σε συνταγές που διόγκωναν τα ελλείμματα; Δεν είδα κανένα κίνημα ανυπακοής ενάντια στη σπατάλη και το φακελάκι, αντίθετα βλέπω κίνημα ανυπακοής στο συμμάζεμα της σπατάλης, το οποίο θεωρώ βαθύτατα αντιδραστικό. Αν υπήρχε ένα κίνημα υπέρ των δικαιωμάτων των ασθενών (που πληρώνουν τις σπατάλες και τα φακελάκια) τα τελευταία χρόνια, θα κατανοούσα και την προτροπή ορισμένων γιατρών ενάντια στο τίμημα των 5 ευρώ. Όμως δεν αντιστάθηκαν. Υπήρξε εκκωφαντική σιωπή».

Κι όμως μπορεί να συμβεί

Αν γίνονταν με συνέπεια κάποιες τομές, τότε μπορούσαμε να οραματιστούμε ένα... υγιές σύστημα Υγείας, με ορίζοντα δεκαετίας. Ο κ. Μόσιαλος σηματοδοτεί 4 προτεραιότητες:

1. Πριν απ’ όλα χρειάζεται το συμμάζεμα στη χρηματοδότηση. Τώρα τα 4 μεγάλα ταμεία ενοποιούνται σε ένα, άρα εκεί θα ανήκει το 85% του πληθυσμού και θα υπάρχουν ενιαίοι κανόνες διοίκησης, παροχών, τιμών και εργασιακών σχέσεων. 2. Ενιαίο σύστημα πληροφοριών. 3. Καταγραφή των πάντων και διαφάνεια. Να ξέρουμε για κάθε ασθενή τι έχει κάνει κάθε γιατρός, να μην υπάρχει επικάλυψη υπηρεσιών, δηλαδή να κάνει δύο και τρεις φορές την ίδια εξέταση γιατί τη ζητά και ο ρευματολόγος και ο καρδιολόγος και ο παθολόγος, και να αποφεύγουμε τις αλληλεπιδράσεις των φαρμάκων. 4. Να έχουν όλοι πλήρη εικόνα. Αυτό έχει και ελεγκτικό χαρακτήρα, αλλά ο πρωταρχικός σκοπός δεν είναι ο έλεγχος του κόστους αλλά της ποιότητας.

Θα είναι περισσότερα τα νοσοκομεία του όχι και τόσο μακρινού μέλλοντος; «Έχουμε πανελλαδικά 140 νοσοκομεία, από τα οποία τα 40 διακινούν μέχρι και το 80% των ασθενών. Σε αυτά πρέπει να δώσουμε τη μεγαλύτερη βαρύτητα, ιδιαίτερα σε περιόδους οικονομικής κρίσης. Δεν μπορεί το προσωπικό να διατίθεται στις κλινικές με βάση τον αριθμό των κλινών και όχι με βάση την παραγωγικότητα. Επίσης χρειάζεται να γίνουν συμπτύξεις μικρών κλινικών».

Οι γιατροί και το προσωπικό των δημόσιων νοσοκομείων θα πρέπει να αξιολογούνται στο ΕΣΥ του μέλλοντος; «Ναι. Παράδειγμα, το πώς παίρνει ένας γιατρός σήμερα ειδικότητα. Τι κάνει; Περιμένει ακόμα και 7 χρόνια στις καλές κλινικές. Πολλοί νέοι γιατροί φεύγουν στο εξωτερικό, όπου υπάρχουν πιο οργανωμένα συστήματα Υγείας και καλύτερες αμοιβές. Θα γυρίσουν πίσω; Μάλλον όχι. Θεωρώ ότι σε πρώτη φάση ένας αριθμός θα πρέπει να επιλέγεται για ειδικότητα με εξετάσεις. Η αναμονή δεν έχει κανένα νόημα. Οι καλοί πρέπει να ενταχθούν πιο γρήγορα στο σύστημα Υγείας. Ακόμα, οι επιλογές των γιατρών του ΕΣΥ πρέπει να γίνονται με βάση την ιατρική τους αξιοπιστία από ένα πανελλαδικό σώμα γιατρών-προσωπικοτήτων, χωρίς την παρέμβαση του κυβερνητικά διορισμένου διοικητή του νοσοκομείου ή των τοπικών επιστημονικών επιτροπών». Παραφράζοντας τον Τενγκ Χσιάο Πινγκ, ο Ηλίας Μόσιαλος επισημαίνει «το θέμα δεν είναι αν ο γιατρός είναι πράσινος, μπλε ή κόκκινος, αρκεί να θεραπεύει καλά τον ασθενή».

Αντί επιλόγου. Τι θα γίνει αν όλα αυτά δεν περπατήσουν; «Προτιμώ να βλέπω το ποτήρι μισογεμάτο παρά άδειο». Ή, αλλιώς, είμαστε σε δρόμο χωρίς επιστροφή.

Την αλήθεια κι ας πονάει...

● Είμαστε η 6η πιο ακριβή χώρα για την Υγεία, ξοδεύοντας το 10% περίπου του ΑΕΠ.

● Μέσα σε μια δεκαετία η φαρμακευτική δαπάνη αυξήθηκε κατά 380%.

● Τα ελληνικά φάρμακα στις αρχές της δεκαετίας του 80 ήταν το 85% της συνολικής παραγωγής. Σήμερα είναι μόλις το 15%.

● Έχουμε υπερπαραγωγή γιατρών: στην Αττική ένας γιατρός αντιστοιχεί σε 140 κατοίκους.

● Στις ειδικότητες επικρατεί αναρχία και έλλειψη σχεδιασμού. Το 2007 διαθέταμε μόλις 144 ογκολόγους, την ώρα που οι ουρολόγοι ξεπερνούσαν τους 1.200.

http://www.athensvoice.gr/the-paper/article/335/%C2%AB%CE%B4%CE%B5%CE%BD-%CE%B5%CE%AF%CE%B4%CE%B1-%CE%BA%CE%B1%CE%BD%CE%AD%CE%BD%CE%B1-%CE%BA%CE%AF%CE%BD%CE%B7%CE%BC%CE%B1-%CE%B1%CE%BD%CF%85%CF%80%CE%B1%CE%BA%CE%BF%CE%AE%CF%82-%CE%B5%CE%BD%CE%AC%CE%BD%CF%84%CE%B9%CE%B1-%CF%83%CF%84%CE%BF-%CF%86%CE%B1%CE%BA%CE%B5%CE%BB%CE%AC%CE%BA%CE%B9%C2%BB