Άκουσα, έμαθα, είδα....Νέα από το χώρο της τέχνης

[trivialx]

Στην παρούσα ενότητα θα καταγράφουμε νέα και ειδήσεις

από το χώρο της τέχνης...

Μας το είπαν;Το ακόυσαμε ή το είδαμε τυχαία;

Το ανακαλύψαμε στο διαδίκτυο;

Αυτη η ενότητα περιμένει το μικρό ή το μεγάλο νεο,

τη μικρή ή μεγάλη είδηση από το χώρο των τεχνών.

Τροποποιήθηκε 21 Δεκεμβρίου 2008 από tik-tak

[Ήρα]

http: //news.bbc.co.uk/1/hi/scotland/4155925.stm

Κάνετε κλικ σ' αυτή τη διεύθυνση για να δείτε τον Έλβις, όπως θα ήταν σήμερα, αν ζούσε ακόμα. H εικόνα του υπολογιστή είναι αποτέλεσμα επεξεργασίας από επιστήμονες στο Πανεπιστήμιο Σεντ Αντριους της Σκωτίας, ψυχολόγους και ειδικούς στους υπολογιστές. Το χαρακτηριστικό που διάλεξαν οι επιστήμονες να αφήσουν απείραχτο, είναι η μαύρη χαίτη του βασιλιά του ροκ εν ρολ, ο οποίος θα γιόρταζε προχθές τα 70ά του γενέθλια. Αντίστοιχες εικόνες έχει δημιουργήσει η ίδια ομάδα παλιότερα για τη Μέριλιν Μονρόε, τον Τζον Λένον και τον Τζέιμς Ντιν.

[Ήρα]

Υποψήφιοι για πέντε βραβεία, μεταξύ άλλων του καλύτερου άλμπουμ, της καλύτερης μπάντας, του καλύτερου πρωτοεμφανιζόμενου καλλιτέχνη, της καλύτερης ζωντανής εμφάνισης, είναι οι Franz Ferdinand από τη Γλασκόβη για τα Βρετανικά Μουσικά Βραβεία, των οποίων η απονομή θα γίνει στις 9 Φεβρουαρίου.

Ακολουθούν οι Muse με τέσσερις υποψηφιότητες, ενώ από τρεις έχουν οι πρωτοεμφανιζόμενοι Kasabian, που κυκλοφόρησαν το ντεμπούτο τους τον Σεπτέμβριο, οι μελωδικοί Keane και οι Streets, δηλαδή ο Μάικ Σκίνερ. Ενώ ο Μορισέι, ο πρώην τραγουδιστής των Smiths, που επέστρεψε πέρυσι θριαμβευτικά με το νέο του άλμπουμ, είναι υποψήφιος για το βραβείο του καλύτερου καλλιτέχνη.

«Μας ξάφνιασε το γεγονός ότι είμαστε υποψήφιοι σε τόσο πολλές κατηγορίες», είπε ο Αλεξ Καπράνος, ο τραγουδιστής των Franz Ferdinand, μετά την ανακοίνωση. «Είναι απίστευτο αν σκεφτεί κανείς πού βρισκόμασταν έναν χρόνο πριν. Και σημαίνει πολλά για μας το γεγονός ότι φτάσαμε τόσο ψηλά με μια ανεξάρτητη δισκογραφική εταιρεία. Αυτό αποδεικνύει ότι συχνά σε αυτό το παιχνίδι τους κανόνες τους φτιάχνεις μόνος σου».

Οι Franz Ferdinand κυκλοφόρησαν το ντεμπούτο τους τον περασμένο Φεβρουάριο και σε έναν χρόνο έγιναν ένα από τα μεγαλύτερα και πιο εμπορικά ονόματα της βρετανικής σκηνής. Σύμφωνα με φήμες, ετοιμάζουν νέο άλμπουμ, το οποίο πιθανότατα θα κυκλοφορήσει μέσα στην άνοιξη.

Ακόμα, υποψήφιοι για το βραβείο του καλύτερου ξένου καλλιτέχνη είναι οι βετεράνοι Τομ Γουέιτς, ο οποίος κυκλοφόρησε το «Real Gone», ένα από τα καλύτερα άλμπουμ του, και ο Μπράιαν Γουίλσον. Ενώ στην τελετή της απονομής θα τιμηθεί με ειδικό βραβείο ο Μπομπ Γκέντολφ, που φέτος αναβίωσε το «Do They Know its Christmas?». Ενα τραγούδι, στο οποίο συμμετείχαν καλλιτέχνες της σύγχρονης σκηνής και τα έσοδα θα διατεθούν για τους πρόσφυγες στην επαρχία Νταρφούρ του Σουδάν. Οπως ανακοίνωσαν οι διοργανωτές, 500.000 στερλίνες από τα εισιτήρια της τελετής θα δοθούν στην οργάνωση «Σώστε τα παιδιά» για τα ανήλικα θύματα του τσουνάμι που έπληξε τη νοτιανατολική Ασία.

[Ήρα]

Νότες στο μπλέντερ.

H τελευταία μόδα στη μουσική είναι το «mash-up», το ανακάτεμα δηλαδή δύο τραγουδιών ολότελα διαφορετικού ύφους και είδους. H μείξη τους, όμως, γίνεται με τόση μαεστρία, ώστε ο ακροατής δύσκολα καταλαβαίνει ότι πρόκειται για δύο τραγούδια ενωμένα. Στο MTV, μάλιστα, γίνεται και με τα βιντεοκλίπ.

Οδηγίες για να φτιάξετε το δικό σας μείγμα θα βρείτε εδώ

http: //www.paintingbynumbers.com/bootcamp.

[Ήρα]

Ένας βιβλιοθηκάριος στη Νομική Βιβλιοθήκη του Πανεπιστημίου Κολούμπια συγκέντρωσε εδώ όλα τα έγγραφα που αφορούν υποθέσεις «κλοπής» μουσικής χωρίς άδεια στις Ηνωμένες Πολιτείες από το 1845 μέχρι σήμερα. Τα συνοδεύει με σχολιασμό και ηχητικά αποσπάσματα για να διακρίνετε τις ύποπτες ομοιότητες

http: //www.ccnmtl.columbia.edu/projects/law/library

[Ήρα]

http: //www.artfacts.net

Ένα... Billboard για τις τέχνες είναι το Artfacts, ο ψηφιακός οδηγός για τη μοντέρνα και σύγχρονη τέχνη με έδρα στο Λονδίνο. Αντί για μουσικές επιτυχίες, στις λίστες του παρουσιάζονται 16.000 καλλιτέχνες με σειρά αξίας, όπως τους την αναγνωρίζουν επαγγελματίες κριτικοί ή συντηρητές έργων τέχνης. Ο κατάλογος μεταβάλλεται τακτικά και έχει χώρο και για τους δημοφιλέστερους καλλιτέχνες στο ευρύ κοινό. Αλλος πίνακας δείχνει την πορεία του καλλιτέχνη στους καταλόγους την τελευταία πενταετία. Στις ίδιες σελίδες θα βρείτε πληροφορίες για εκθέσεις σε 40 χώρες, 2.500 μουσεία και γκαλερί.

[Ήρα]

Έργο του Πικάσο να πωλείται σε μεγάλη αλυσίδα πολυκαταστήματος και μάλιστα μέσω του site του δεν συμβαίνει συχνά. Δείτε εδώ το σκίτσο του καλλιτέχνη, που πωλήθηκε από το Costco έναντι 40.000 δολαρίων. Το ζωγράφισε το 1970 μέσα σε ένα βιβλίο, πληρώνοντας με αυτό κάποια υπηρεσία ή αγορά του, όπως συνήθιζε

http: //www.costco.com/Browse/Productgroup.aspx?prodid=11035215&ec=BC-EC877-CatHome&pos=2

[Ήρα]

www.hadjidakis.gr:

Ενα υπέροχο site γεμάτο μουσικές, ιστορία και σημειώματα του Μάνου Χατζιδάκι. Μια αφορμή για να τον αγαπήσετε ακόμη περισσότερο όχι μόνο για τη μουσική του αλλά και για το μυαλό του.

[Ήρα]

Eκπλήξεις βγαλμένες από παιδικές σελίδες

«Πες μου κάτι, τι αξίζει πιο πολύ από φλουριά; Ένα βιβλίο!» τραγουδούσαν εν χορώ από τον Διονύση Σαββόπουλο ώς τον Φοίβο Δεληβοριά .H χθεσινοβραδινή απονομή των Κρατικών Βραβείων Παιδικού Βιβλίου ήταν διαφορετική. Ο πρόεδρος της επιτροπής κρίσης, συγγραφέας Ευγένιος Τριβιζάς, έβαλε ψηλά τον πήχυ καταφέρνοντας να μετατρέψει τις συνήθως βαρετές απονομές αυτού του είδους σε γιορτή με θέαμα, τραγούδι, με επίκεντρο το παιδί και με αγάπη για το βιβλίο.

Ας αρχίσουμε από το εντυπωσιακό τέλος, όταν απρόσμενα βγήκαν στη σκηνή ο Σπύρος Σακκάς, η Σαβίνα Γιαννάτου, ο Φοίβος Δεληβοριάς, η Ευδοκία Χατζηιωάννου, ο Διονύσης Σαββόπουλος και η Ελευθερία Αρβανιτάκη. Και τραγούδησαν με την ικανότατη - και πολύχρωμη εθνικά - παιδική χορωδία του Χατζηκυριάκειου Ιδρύματος, συνοδεία της Ορχήστρας των Χρωμάτων υπό τη διεύθυνση του Μίλτου Λογιάδη. Τι τραγούδησαν; Το καινούργιο τραγούδι, «Ύμνος του βιβλίου», σε μουσική Γιώργου Κουρουπού και στίχους του Ευγένιου Τριβιζά: «Πες μου κάτι, τι αξίζει/ πιο πολύ από φλουριά; / Πες μου κάτι, τι χαρίζει/ γέλιο, κέφι και χαρά; / Ένα βιβλίο! Ένα βιβλίο! / Ένα βιβλίο που μαγεύει/ όνειρα στο νου φυτεύει/ και στο ταξίδι της ζωής/ πιστά μας συντροφεύει!».

Παιδιά και μεγάλοι που είχαν κατακλύσει την Αίθουσα Φίλων της Μουσικής, στο Μέγαρο Μουσικής Αθηνών, ακολούθησαν με ρυθμικά χειροκροτήματα και όταν το τραγούδι τελείωσε, ξέσπασαν με ενθουσιασμό. Αλλά αυτή δεν ήταν η μόνη έκπληξη της βραδιάς. H περιγραφή των βραβευμένων βιβλίων συνοδευόταν από εικόνες σε γιγαντοοθόνη. Και ανάμεσα στις απονομές, χορευτικά και θεατρικά σκετς εμπνευσμένα από το περιεχόμενο των παιδικών βιβλίων. Με ηθοποιούς όπως οι Λυδία Κονιόρδου, Νίκος Καραθάνος, Χρήστος Λούλης, Βίκυ Σταυροπούλου, Χρήστος Χατζηπαναγιώτης. Με το Χοροθέατρο του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος σε χορογραφίες Κωνσταντίνου Ρήγου. Με τη σκηνοθετική επιμέλεια του Βασίλη Μυριανθόπουλου.

Θεάματα, όλα, που κράτησαν αμείωτο το ενδιαφέρον των θεατών: είτε έβλεπαν τον κακό λύκο και την Κοκκινοσκουφίτσα να παλεύουν χορεύοντας, είτε έβλεπαν τον Δον Κιχώτη του Θερβάντες να σείει το δόρυ του στη σκηνή, είτε έβλεπαν σκηνές της Οδύσσειας.

Στις επιτυχίες των οργανωτών και η πρώτη απονομή βραβείου από τον νέο Πρόεδρο της Δημοκρατίας κ. Κάρολο Παπούλια. Που έδωσε το μεγάλο Βραβείο Παιδικού Βιβλίου στη Σοφία Φίλντιση και τον Πέτρο Χατζόπουλο, εξ ημισείας (για τα βιβλία τους «Ποιήματα για παιδιά» και «Εξαφάνιση της Ντόροθυ Σνοτ» αντίστοιχα που κυκλοφορούν από τις Εκδόσεις Πατάκη). Βραβεία απένειμαν επίσης η υπουργός Παιδείας Μαριέττα Γιαννάκου και ο υφυπουργός Πολιτισμού Πέτρος Τατούλης. Ενώ το «παρών» έδωσε και η αξιωματική αντιπολίτευση, μέσω της βουλευτού Μιλένας Αποστολάκη. Παρούσα και η σύζυγος του πρωθυπουργού κ. Νατάσα Καραμανλή.

Το Βραβείο Βιβλίου Γνώσεων δόθηκε στην Ελένη Δικαίου για «Το μεγάλο ταξίδι του Οδυσσέα» (Εκδ. Πατάκης). Το Βραβείο Εικονογράφησης στον Βασίλη Παπατσαρούχα για την εικονογράφηση της «Κοκκινοσκουφίτσας» (διασκευή της Αργυρώς Κοκορέλη, Εκδ. Ελληνικά Γράμματα). Δόθηκε και Ειδικό Τιμητικό Βραβείο Εικονογράφησης στον Βασίλεφ Σβετλίν για την εικονογράφηση στο βιβλίο του Μιγκέλ ντε Θερβάντες «Δον Κιχώτης» (διασκευή της Μαρίας Αγγελίδου, Εκδ. Παπαδόπουλος).

απο ΤΑ ΝΕΑ

[Ήρα]

http: //music.com

Ακόμα ένα site, για τη μουσική βέβαια, αλλά και την ελεύθερη διακίνηση της πληροφορίας - το αγαπημένο σλόγκαν των παιδιών του Ίντερνετ. Στο music. com, που βρίσκεται ακόμα σε πιλοτική φάση, τα μέλη φτιάχνουν τις δικές τους σελίδες και λίστες με τα αγαπημένα τους συγκροτήματα και δημιουργούν μία κοινότητα online με κοινό τους πάθος τη μουσική. Και δεν εννοούμε τα ποπ χιτάκια της μίας βραδιάς, αλλά τους ήχους που, κατά τον Μπρους Σπρίνγκστιν, έχουν τη δύναμη «να ταρακουνήσουν τη Γη, να διαστείλουν το σύμπαν και να ανοίξουν τους ουρανούς. Είναι υπερβολή να το ζητάμε αυτό από τη μουσική, αλλά μερικές φορές συμβαίνει».

[Winmx]

Ένα "σπίτι" για την Μόνα Λίζα

Εκτίθεται σε νέο χώρο του Λούβρου

Σε νέο και μεγάλο χώρο στο Μουσείο του Λούβρου εκτίθεται πλέον ο διάσημος πίνακας του Λεονάρντο Ντα Βίντσι

Μετά από τέσσερα χρόνια ανακαίνισης, που κόστισε περίπου 4,8 εκατομμύρια ευρώ , η Μόνα Λίζα απέκτησε τη δική της ξεχωριστή "στέγη" στο Μουσείο του Λούβρου. Η μυστηριώδης γυναίκα, που φιλοτέχνησε ο Λεονάρντο Ντα Βίντσι ανάμεσα στα έτη 1503 και 1506, θα δείχνει πλέον το αινιγματικό της χαμόγελο στους επισκέπτες του μουσείου στην "Αίθουσα των Κρατών" (Salle des Etats). Για τον πίνακα, που έχει διαστάσεις 53x76 εκατοστά, δημιουργήθηκε μια ψευδοτοιχία στην περιοχή που φιλοξενεί τα έργα Ιταλών δημιουργών του 16ου αιώνα. Έτσι, οι επισκέπτες θα μπορούν να το θαυμάσουν απερίσπαστοι, χωρίς να τους "ενοχλούν" οι υπόλοιποι πίνακες. Επίσης, μπροστά από το έργο του Ντα Βίντσι καλύπτεται από ειδικό αλεξίσφαιρο, μη αντανακλώμενο και άθραυστο γυαλί, ώστε να προστατεύεται από τα φωτογραφικά φλας, τις κλιματικές αλλαγές ή τυχόν απόπειρα φθοράς του. Όσοι από εσάς λοιπόν σταθείτε τυχεροί, η Μόνα Λίζα περιμένει να σας υποδεχθεί στο δικό της "σπιτικό".

απο ert.gr

[Ήρα]

Mουσική σε δύο όψεις

Μουσική και DVD σε ένα δισκάκι στην τιμή του απλού CD είναι το τελευταίο δέλεαρ της δισκογραφικής βιομηχανίας, που στρέφεται στην τεχνολογία για πωλήσεις κόντρα στην πειρατεία. To DualDisc είναι δισκάκι που «παίζει» από τη μία πλευρά ως κανονικό CD ήχου και από την άλλη ως DVD με βιντεοκλίπ, συνεντεύξεις, ντοκιμαντέρ ή ζωντανές εμφανίσεις του καλλιτέχνη.

Οι πρώτες πειραματικές κυκλοφορίες με τη μορφή του DualDisc εμφανίστηκαν πέρυσι το φθινόπωρο. Όσο περνούν οι μήνες, βγαίνουν ολοένα και περισσότερα, τόσο σε παραδοσιακό CD όσο και σε DualDisc με πρόσφατο τον νέο δίσκο της Τζένιφερ Λόπεζ. Τον Απρίλιο, θα βγουν τα πρώτα άλμπουμ που θα πωλούνται αποκλειστικά σε DualDisc, ανάμεσά τους και η καινούργια δουλειά του Μπρους Σπρίνγκστιν με τον τίτλο «Devils & Dust». Οι... φίλοι του Αφεντικού θα έχουν την ευκαιρία να δουν στην πλευρά του DVD τον καλλιτέχνη να μιλά για κάποια από τα τραγούδια του δίσκου και να τα παίζει στην κιθάρα του.

«Αυτή η νέα τεχνολογία είναι, όντως, μία προσπάθεια να προσφέρουν οι δισκογραφικές περισσότερα πράγματα στον καταναλωτή με τα ίδια χρήματα», λέει στα «NEA» ο Αντώνης Βιλλιώτης, υπεύθυνος ξένου ρεπερτορίου της εταιρείας SONY Music. «Κάτι αντίστοιχο γινόταν με τις διπλές εκδόσεις CD/DVD που κυκλοφορούσαν συνήθως σε περιορισμένα αντίτυπα».

Το DualDisc παίζει σε όλα τα μηχανήματα αναπαραγωγής CD και DVD. Συνήθως, η πλευρά του DVD περιέχει όλα τα τραγούδια σε ήχο surround, ώστε να παίζεται με άριστη ποιότητα σε συστήματα home theater. Επίσης, περιέχει περίπου 20 λεπτά εικόνας, ανάλογα με το τι θέλει να συμπεριλάβει κάθε καλλιτέχνης.

Οι μεγάλες δισκογραφικές εταιρείες και τα δισκοπωλεία βλέπουν τη νέα τεχνολογία ως σημαντικό «όπλο» ενάντια στην πειρατεία και την παράνομη αντιγραφή μουσικής από το Ίντερνετ. Γι' αυτό και όλες οι εταιρείες συμφώνησαν σε κοινά τεχνικά χαρακτηριστικά, χωρίς να προσπαθήσουν να μονοπωλήσουν τη νέα τεχνολογία. Θεωρούν ενθαρρυντικό σημάδι τη σημαντική άνοδο των πωλήσεων μουσικών DVD τους τελευταίους μήνες και προβλέπουν πως αν βρει ανταπόκριση στους καταναλωτές το DualDisc, οι μισές καινούργιες κυκλοφορίες γνωστών ονομάτων θα είναι πλέον σε αυτή τη μορφή.

http: //www.dualdisc.com

http: //www.sonymusic.com/artists/BruceSpringsteen

[Ήρα]

«Το Νόμπελ της αρχιτεκτονικής»

Η αιρετική Ζάχα Χαντίντ, με ή χωρίς το μύθο που τη συνοδεύει, βρίσκεται στην Αθήνα για να παρουσιάσει το έργο και τη φιλοσοφία της για την αρχιτεκτονική. Στα 55 της χρόνια και με μικρό σχετικά έργο κατάφερε να πείσει ότι έχει πολύ πιο πολλά να πει στο μέλλον και επομένως δικαιούται το βραβείο Pritzker, το γνωστότερο ως «Νόμπελ της αρχιτεκτονικής». Μια βράβευση που έσπασε ταμπού, αφού στα 27 χρόνια του θεσμού είναι η πρώτη φορά που απομενήθηκε σε γυναίκα, και μάλιστα γεννημένη στη Βαγδάτη.

Η Ζάχα Χαντίντ θα είναι το βαρύ πυροβολικό του Λονδίνου για τη διεκδίκηση των Ολυμπιακών Αγώνων του 2012

Η ίδια πάντως αποφεύγει να μιλά για την καταγωγή της και τα τελευταία χρόνια έχει αποκτήσει τη βρετανική υπηκοότητα. Ο δρόμος για την κορυφή της αρχιτεκτονικής πυραμίδας δεν ήταν εύκολος. Η ίδια έχει εξομολογηθεί ότι οι γυναίκες χρειάζεται να δουλεύουν πιο σκληρά για να αποδείξουν την αξία τους, σημειώνει όμως ότι «ακριβώς αυτή η υπερπροσπάθεια σε κάνει πιο δυνατή». Από τα πρώτα έργα της φάνηκε ότι ήταν χαρισματική. Ετυχε αναγνώρισης από τους ειδικούς, άποψη όμως που δεν συμμερίζονταν οι χρηματοδότες και έτσι τα έργα έμεναν στα χαρτιά ελλείψει πελατών. Κατάφερε όμως να βρει το μονοπάτι για την παγκόσμια αναγνώριση μέσα από συμμετοχές σε αρχιτεκτονικούς διαγωνισμούς. Από το πρώτο της έργο, τον πυροσβεστικό σταθμό Vitra στη Γερμανία, ώς το τελευταίο της, το κέντρο σύγχρονης τέχνης στο Σινσινάτι, ήταν μια μάχη για να αποκτήσει το δικό της στίγμα. Σε αντίθεση με την αρχιτεκτονική θεωρία, τα έργα της Ζάχα Χαντίντ, παρότι είναι χρηστικά, κρύβουν τη λειτουργία τους από τους ανυποψίαστους περαστικούς. Λείπουν, επίσης, οι αναφορές στον τόπο που βρίσκεται το κάθε κτίριο, κάτι που δίνει διεθνή διάσταση στους σχεδιασμούς της.

Είναι στοιχεία που συνδέονται με τη βασική φιλοσοφία της, που στηρίζεται περισσότερο στη σχέση του ανθρώπου με τον χώρο, όπως αυτός εκφράζεται μέσα από τα μαθηματικά και όχι από την ιστορία. Το έργο της άλλαξε ριζικά τον τρόπο με τον οποίο βιώνουμε τον χώρο. Οι κατασκευές της, χάρη στον αριστοτεχνικό τους σχεδιασμό αλλά και τη μίξη των υλικών, θυμίζουν γλυπτά.

Εκτός από τα έργα που φέρουν τη διάσημη πλέον υπογραφή της, έχει διδάξει σε διεθνούς κύρους πανεπιστήμια, όπως το Γέιλ και το Χάρβαντ. Οπως κάθε αρχιτέκτονας με προσωπικό στιλ, έχει σχεδιάσει και αυτή έπιπλα. Ξεκίνησε την αρχιτεκτονική της καριέρα από την Ευρώπη, για να περάσει στην Αμερική και έχει πλέον βάλει «πόδι» στην Ασία, όπου σχεδιάζει ολόκληρες πόλεις.

Η διάλεξη θα δοθεί απόψε στο μέγαρο Μουσικής, στις 7 μ.μ. και είσοδος θα γίνει με προσκλήσεις που θα διατίθενται μία ώρα πριν από την έναρξη.

[Ήρα]

Tη βρήκαν «έτοιμη για Πολιτιστική Πρωτεύουσα»

Τoν θεσμό της Πολιτιστικής Πρωτεύουσας και το πρόγραμμα «Όλη η Ευρώπη Μια Πόλη» στήριξαν είκοσι πέντε ξένοι διπλωμάτες, ανάμεσα στους οποίους 15 πρέσβεις, που βρέθηκαν στην Πάτρα το περασμένο τριήμερο, «υπογράφοντας» έτσι την υλοποίηση των στόχων του προγράμματος, που είναι να φέρει τους λαούς της Ευρώπης πιο κοντά.

Οι περισσότεροι μάλιστα από τους διπλωμάτες που πήραν τον λόγο συνέδεσαν την ανάληψη του θεσμού της Πολιτιστικής Πρωτεύουσας από την Πάτρα με τους Ολυμπιακούς Αγώνες και την επιτυχία που σημείωσαν. Ο θεσμός - είπαν - ξαναγυρίζει στην κοιτίδα του, την Ελλάδα, μήτρα του ευρωπαϊκού πολιτισμού. Στη τελευταία ημέρα παραμονής τους, μάλιστα, οι καλεσμένοι ξεναγήθηκαν στη γέφυρα Ρίου - Αντιρρίου, ενώ δεν παρέλειψαν να τονίσουν πως η Πάτρα αυτή τη στιγμή εμφανίζεται πανέτοιμη για τη διοργάνωση.

[Ήρα]

Ο Πάνος Καρνέζης και ο ελληνικής καταγωγής Αμερικανός Τζέφρι Ευγενίδης είναι ανάμεσα στους πενήντα συγγραφείς του μέλλοντός μας! Έτσι όπως «διαβάζει» το μέλλον η γνωστή γαλλική επιθεώρηση για το βιβλίο, «Lire». Είκοσι δύο Ευρωπαίοι (ανάμεσα σε αυτούς και ο Πάνος Καρνέζης, του οποίου ήδη έχουμε διαβάσει τις «Μικρές Ατιμίες» και τον «Λαβύρινθο»), δέκα Ασιάτες, δέκα Αμερικανοί (και ο Ευγενίδης μεταξύ αυτών), πέντε Αφρικανοί και τρεις Αυστραλοί συγγραφείς θα είναι οι «50 κλασικοί» του αύριο, σύμφωνα με το «Lire». Το περιοδικό μάλιστα δηλώνει τη «δυσκολία» του στο να κρίνει τη λογοτεχνία της χώρας του και δεν περιλαμβάνει ούτε έναν Γάλλο (μα ούτε και Ιταλό) συγγραφέα σε αυτήν την άκρως κολακευτική λίστα - για όσους τουλάχιστον βλέπουν το όνομά τους μέσα. Να, λοιπόν, που η Ελλάδα ακούγεται και στη λογοτεχνία (για όσους γκρινιάζουν τελευταία με την αξία των διακρίσεών μας).

[Ήρα]

Mια ανήσυχη «Mπιενάλε των Γυναικών»

Με το βλέμμα στραμμένο «πάντα λίγο πιο μπροστά» στην ανήσυχη θάλασσα της σύγχρονης τέχνης της τρίτης χιλιετίας και δύο φλογερές Ισπανίδες στο τιμόνι, αρχίζει αύριο στη Βενετία ο παλιότερος - από το 1895 - και μεγαλύτερος εικαστικός θεσμός του πλανήτη.

H 51η Μπιενάλε Βενετίας, που ειδικά φέτος κάνει μια στροφή, στοχεύει πριν απ' όλα να εντυπωσιάσει και να συγκινήσει με τη δύναμη και την τόλμη των έργων, να οδηγήσει το κοινό στην ανακάλυψη, στο ξεπέρασμα των συνόρων, παρά να εντυπωσιάσει ποντάροντας στις σίγουρες αξίες.

Για πρώτη φορά στα 110 χρόνια λειτουργίας της, η Μπιενάλε έχει δύο γυναίκες ως διευθυντές - που συνεργάσθηκαν ισότιμα και οργάνωσαν δύο συμπληρωματικές δοκιμιακές εκθέσεις - τη Μάρβα Ντε Κοράλ που οργανώνει την κεντρική έκθεση με τίτλο «H εμπειρία της Τέχνης» και τη συμμετοχή λίγων σχετικά - σαράντα δύο - καλλιτεχνών διάσημων και πολλά υποσχόμενων. Προτείνουν μια διαδρομή στην τέχνη του σήμερα ξεκινώντας από το '70 και με στόχο να ανακαλύψουμε ξανά ότι η τέχνη είναι συγκίνηση.

H δεύτερη επιμελήτρια, η Ρόζα Μαρτίνεζ, έχει στη διάθεσή της 9.000 τ.μ. και ατελείωτους χώρους του παλιού Βενετσιάνικου Ναυστάθμου για να παρουσιάσει σαράντα εννέα καλλιτέχνες απ' όλο τον κόσμο, αυτούς που κατά τη γνώμη της σπρώχνουν τα πράγματα «πάντα λίγο πιο πέρα» με τα βίντεο, τα γλυπτά και τις εγκαταστάσεις τους. Το καταφέρνει επιστρατεύοντας έναν αμετανόητο ρομαντικό ταξιδευτή και ονειροπόλο ήρωα των κόμικς, τον Κόρτο Μαλτέζε, του Ούγκο Πρατ, για να υπενθυμίσει ότι «η τέχνη είναι ένα δημιούργημα της φαντασίας για να καταλαβαίνουμε καλύτερα την πραγματικότητα».

Το Χρυσό Λιοντάρι, βραβείο για το έργο ζωής, απονέμεται φέτος στην Αμερικανίδα Μπάρμπαρα Κρούγκερ, μια στρατευμένη εννοιολογική φεμινίστρια καλλιτέχνιδα που προκάλεσε τα στερεότυπα συνδυάζοντας με το έργο της κείμενα και εικόνες που αφυπνίζουν τη συνείδηση και προκαλούν τα κλισέ της απεικόνισης της εξουσίας, της ταυτότητας και της σεξουαλικότητας. Μια «γυναικεία», θα παρατηρούσαμε, επιλογή.

Ξεπερνούν κάθε προηγούμενο οι εθνικές συμμετοχές των κρατών, που έφθασαν τα εβδομήντα, με νεοεισερχόμενες χώρες το Μαρόκο, την Αλβανία, τη Λευκορωσία, το Αφγανιστάν, το Καζαχστάν, το Κιργιστάν και το Ουζμπεκιστάν. H Ελλάδα είναι τυχερή, αφού διαθέτει ιδιόκτητο «σπίτι», το περίπτερο στους Κήπους της Μπιενάλε, όπου ο Γιώργος Χατζημιχάλης έχει ετοιμάσει ένα δοκιμιακό έργο, το «Νοσοκομείο». Σαράντα δύο άλλες εθνικές συμμετοχές στήνουν τα έργα τους στα παλάτια, τις εκκλησιές, τα ιδρύματα της Γαληνοτάτης Βενετίας, που τελεί ήδη υπό πλήρη καλλιτεχνική κατάληψη, αφού με την ευκαιρία της Μπιενάλε οργανώνονται περισσότερες από τριάντα παράπλευρες εκδηλώσεις που εκτείνονται στα νησιά, το Μέστρε και τα περίχωρα.

INFO

H 51η Μπιενάλε Βενετίας ανοίγει σήμερα - για το κοινό την Κυριακή - και θα διαρκέσει έως και τις 6 Νοεμβρίου.

http: //labiennale.org.

[Ήρα]

Το γνωστό περιοδικό «DJ» διοργανώνει και φέτος ψηφοφορία για τους 100 καλύτερους DJ στον κόσμο. Θεωρείται απόλυτα έγκυρη καθώς ψηφίζει μόνο το κοινό. Πέρυσι ψήφισαν περίπου 100.000 άτομα από 130 χώρες. Νικητής τα τελευταία τρία χρόνια ο Τιέστο της Τελετής Έναρξης των Ολυμπιακών Αγώνων

http: //www.djmag.com/top100-entry-form.php

[Ήρα]

http: //www.mtv.com/onair/vma/2005

Στο Μαϊάμι, που βρέθηκε στο μάτι του κυκλώνα «Κατρίνα», της χειρότερης φετινής καταιγίδας που χτύπησε τις νοτιοανατολικές πολιτείες της Αμερικής, έγινε τα ξημερώματα η απονομή των μουσικών βραβείων του MTV. Λόγω των ισχυρών ανέμων ακυρώθηκαν πολλές εκδηλώσεις πριν από την απονομή σε εξωτερικούς χώρους. Στο site μπορείτε να δείτε αποσπάσματα από την εκδήλωση, τη λίστα με τους νικητές, τα βίντεο που κέρδισαν τα βραβεία, φωτογραφίες, δηλώσεις και παραλειπόμενα από τα παρασκήνια και τα πάρτι.

[Ήρα]

http: //www.mesoweb.com

H ιστορία της Κεντρικής Αμερικής και των αρχαίων πολιτισμών της, των Αζτέκων, των Ολμέκων, των Τολτέκων, των Μάγιας και των υπόλοιπων που άφησαν τα ίχνη τους στο σημερινό Μεξικό, τη Γουατεμάλα και τις γύρω χώρες, είναι το θέμα της ιστοσελίδας mesoweb. com. Οι ειδήσεις από την περιοχή είναι καθημερινές, για τα αρχαιολογικά μνημεία και τις ανασκαφές, το ίδιο και η ανανέωση του site. Μία από τις σελίδες του είναι αφιερωμένη σε πολύχρονη ανασκαφή στο Παλένκε, το μεγάλο θρησκευτικό κέντρο των Μάγιας, με κείμενα, φωτογραφίες και βίντεο από το εσωτερικό ενός τάφου.

Πηγή ψυχαγωγίας και ενημέρωσης για τους ροκαμπιλάδες, όσους αγαπούν τη μουσική που γεννήθηκε στην Αμερική τη δεκαετία του '50 με ειδήσεις, κριτικές άλμπουμ και συναυλιών και παρουσιάσεις φεστιβάλ. Αν γραφτείτε μέλη, χωρίς πληρωμή, έχετε πρόσβαση σε περισσότερα τμήματα του site, όπου μπορείτε να ανταλλάσσετε απόψεις και δισκοθήκες με άλλους φαν

http: //www.planetrockabilly.com

[Clemence]

01/08/06 12:08

Συστηματικός στόχος ληστών

Πάνω από 220 έργα εκλάπησαν από το Μουσείο Ερμιτάζ

Associated Press

Περισσότερα από 220 έργα τέχνης, αξίας άνω των 4,8 εκατομμυρίων δολαρίων, εκλάπησαν το τελευταίο διάστημα από το Μουσείο Ερμιτάζ στην Αγία Πετρούπολη. Ανθρωποκυνηγητό για τον εντοπισμό των δραστών έχουν εξαπολύσει οι ρωσικές αρχές.

Σύμφωνα με τους υπευθύνους του μουσείου, η κλοπή -κυρίως κοσμημάτων και έργων τέχνης από σμάλτο- ήλθε στο φως στη διάρκεια ελέγχου ρουτίνας.

Στο επίκεντρο των ερευνών βρίσκονται τώρα και ορισμένοι υπάλληλοι του μουσείου.

Εκπρόσωπος του Ερμιτάζ δήλωσε ότι από τα μέχρι στιγμής στοιχεία προκύπτει πως οι κλοπές σημειώθηκαν σταδιακά, αλλά έγιναν αντιληπτές μόλις πρόσφατα.

Το Ερμιτάζ, το οποίο ιδρύθηκε το 1764 από τη Μεγάλη Αικατερίνη, έχει γίνει στόχος και πολλών κλοπών τα τελευταία χρόνια.

Το 2001 άγνωστοι αφαίρεσαν από την κορνίζα έργο του Γάλλου ζωγράφου του 19ου αιώνα Ζαν Λεόν-Ζερόμ, ενώ πέντε χρόνια νωρίτερα είχε συλληφθεί ένας Ρώσος τουρίστας καθώς στην κατοχή του οποίου βρέθηκαν έγγραφα, σχέδια και γραμματόσημα αξίας πολλών εκατομμυρίων δολαρίων.

news.in.gr, με πληροφορίες από ΑΠΕ/Γερμανικό

[BLV]

10/08/06 12:46

Στην υπηρεσία της επιστήμης

Πίνακες του Μονέ «αποκρυπτογραφούν» την ατμόσφαιρα του Λονδίνου

Associated Press

Τα επίπεδα ατμοσφαιρικής ρύπανσης στο Λονδίνο της βικτωριανής εποχής πρόκειται να εξακριβώσουν Βρετανοί επιστήμονες, χάρη στους πίνακες του ομιχλώδους Λονδίνου που φιλοτέχνησε ο διάσημος Γάλλος ζωγράφος Κλοντ Μονέ.

Σύμφωνα με το BBC, ερευνητές του Πανεπιστημίου του Μπέρμιγχαμ βρήκαν την ακριβή ημερομηνία και ώρα που δημιουργήθηκαν οι πίνακες, με βάση τη θέση που είχε ο ήλιος σε κάθε έργο.

Επιπλέον, εντόπισαν και το σημείο απ' όπου ο Μονέ φιλοτέχνησε τα έργα αυτά. Πρόκειται για την ταράτσα του νοσοκομείου St Thomas.

«Είμαστε βέβαιο ότι αυτοί οι πίνακες αποτυπώνουν με ακρίβεια την κατάσταση της ατμόσφαιρας στο βικτωριανό Λονδίνο» δήλωσε ο καθηγητής στη Σχολή Γεωγραφικών, Γεωλογικών και Περιβαλλοντικών Επιστημών, δρ Τζον Θορνς.

Οι «μεγάλες ομίχλες» του Λονδίνου κορυφώθηκαν στα τέλη του 1880 και στη συνέχεια άρχισαν να υποχωρούν. Ωστόσο, ελάχιστα στοιχεία είναι γνωστά σχετικά με τα αίτια της ατμοσφαιρικής ρύπανσης εκείνης της περιόδου.

Ο σπουδαίος ζωγράφος πραγματοποίησε τρία ταξίδια στο Λονδίνο: το φθινόπωρο του 1899 και τους πρώτους μήνες του 1900 και του 1901.

Σε επιστολές του ο Μονέ αναφέρει ότι παρατηρούσε τη θέση του ήλιου σε τέσσερις διαφορετικές ώρες της ημέρας, προκειμένου οι πίνακές του να βασιστούν σε πραγματικά στοιχεία.

Τώρα, οι επιστήμονες ελπίζουν να εξακριβώσουν τον τρόπο που διαχέεται το φως στην ατμόσφαιρα, αλλά και τη φύση των σωματιδίων από τα οποία δημιουργείται η ομίχλη.

news.in.gr

[BLV]

10/08/06 13:04

Εξ ημισείας η μεγάλη διάκριση

Στις Ιουλίτα Ιλιοπούλου και Αγγελική Δαρλάση το Βραβείο Παιδικού Λογοτεχνικού Βιβλίου

ΥΠΠΟ

Αθήνα

Στην Αγγελική Δαρλάση για το βιβλίο Ονειροφύλακες (Εκδόσεις Πατάκης) και στην Ιουλίτα Ηλιοπούλου για το βιβλίο Τι ζητάει ο Ζήνων; (Εκδόσεις Ύψιλον) απονεμήθηκε ομόφωνα το Βραβείο Παιδικού Λογοτεχνικού Βιβλίου για το 2005.

Όπως ανακοίνωσε η Διεύθυνση Γραμμάτων του υπουργείου Πολιτισμού, το Βραβείο Εικονογράφησης Παιδικού Βιβλίου απονέμεται ομόφωνα στον Γιάννη Κόττη για την εικονογράφηση του βιβλίου Τι ζητάει ο Ζήνων; της Ιουλίτας Ηλιοπούλου ( Εκδόσεις Ύψιλον).

Το Βραβείο Βιβλίου Γνώσεων για τα παιδιά απονέμεται ομόφωνα στη Μαρίζα Ντεκάστρο και στον Πάνο Βαλαβάνη για το βιβλίο Μικρές Ιστορίες του Μουσείου: Θησαυροί του Εθνικού Αρχαιολογικού Μουσείου (Εκδόσεις Κάστωρ).

Το Ειδικό Τιμητικό Βραβείο Εικονογράφησης απονέμεται ομόφωνα στη Μαρίνα Μαρκολίν για την εικονογράφηση του βιβλίου 'Μαζί θα περάσουμε το χειμώνα' είπε το έλατο, του Μάνου Κοντολέων (Εκδόσεις Πατάκης).

Τη μετάφραση των βραβευμένων βιβλίων στα αγγλικά έχει αναλάβει το Hellenic Studies Program του Πανεπιστημίου του Γέιλ και την προώθηση τους στο εξωτερικό η Modern Greek Studies Association (MGSA).

Τα βραβευμένα βιβλία θα μεταγραφούν, επίσης, σε γραφή «μπράιγ», ώστε να είναι προσιτά σε παιδιά με προβλήματα όρασης.

news.in.gr

[BLV]

Hμερομηνία δημοσίευσης: 12-08-06

Η Λυρική Σκηνή «πατάει» Μέγαρο

Θα παρουσιάζει εκεί ορισμένες παραγωγές της κάθε χρόνο, ώσπου να αποκτήσει δικό της κτίριο

Του Βασιλη Αγγελικοπουλου

Οχι, δεν εγκαθίσταται μονίμως η άστεγη, στην ουσία, Εθνική Λυρική Σκηνή στη... λυρική σκηνή του Μεγάρου, τη γνωστή για τον άρτιο οπερατικό εξοπλισμό της αίθουσα «Αλεξάνδρα Τριάντη», όπως ευλόγως ή, κατ’ άλλους, «σκανδαλωδώς» είχαμε υποστηρίξει στην «Κ» προ διετίας. Αλλά τουλάχιστον από τη νέα καλλιτεχνική περίοδο το Μέγαρο θα παραχωρεί τη λυρική του σκηνή στη Λυρική για να παρουσιάζει εκεί μία ή δύο μεγάλες παραγωγές της κάθε χρόνο -από αυτές που αδυνατεί να φιλοξενήσει η καημένη η μεσοπολεμική και περιορισμένων σκηνικών διαστάσεων αίθουσα του «Ολύμπια», στην Ακαδημίας.

Η συμφωνία αυτή μεταξύ Λυρικής και Μεγάρου, που προέκυψε, όπως θα δούμε εν συνεχεία, από πρόταση του νέου διευθυντή της εθνικής μας Οπερας Στέφανου Λαζαρίδη, δεν εξυπηρετεί μόνο τη λειτουργία της Λυρικής και την προετοιμασία της εν όψει της μεταστέγασής της (κάποια στιγμή στο μέλλον...) σε ένα σύγχρονο κτίριο που θα απαιτεί να κατοικηθεί από έναν ανάλογης εμπειρίας καλλιτεχνικό οργανισμό. Συμφέρει και το Μέγαρο. Του προσφέρει, συγκεκριμένα, διέξοδο στην αμηχανία που ολοφάνερα το διακατέχει σχετικά με την ελλιπέστατη αξιοποίηση της υπερσύγχρονης -και πανάκριβης στη συντήρησή της- αίθουσας «Τριάντη». Η οποία, υπενθυμίζουμε, στο εννεάμηνο της περασμένης καλλιτεχνικής περιόδου δεν «έπαιξε» παραπάνω από 40 βραδιές...

«Πρόθεσή μας δεν είναι να μπούμε στο Μέγαρο από το παράθυρο» ξεκόβει από την αρχή ο κ. Λαζαρίδης, Ελλην του εξωτερικού, ως γνωστόν, διακεκριμένος διεθνώς σκηνογράφος, ο οποίος στρατεύθηκε στον αγώνα να βοηθήσει τη μοναδική ελληνική Οπερα και ήδη αγωνιά να φέρει βόλτα τα γνωστά μας «ελληνικά πράγματα». «Η υπόθεση αυτή ξεκίνησε από τους όρους που έθεσα στο υπουργείο Πολιτισμού όταν μου έγινε η πρόταση να αναλάβω τη Λυρική. Ενας από τους όρους αυτούς ήταν να έχω το γκαραντί του υπουργείου ότι θα γίνει νέο κτίριο. Με ενδιαφέρει πολύ να ασχοληθώ μ’ αυτό το θέμα, όχι μόνο γιατί το έχει ανάγκη η Λυρική, αλλά και γιατί θα ήθελα να χτιστεί επιτέλους μια Οπερα από τα μέσα προς τα έξω. Να ετοιμάσει δηλαδή το «σχέδιο» ένας που ξέρει πώς και ποια πρέπει να είναι η λειτουργία ενός τέτοιου χώρου και μετά να το δώσει σε έναν καταπληκτικό αρχιτέκτονα να το φτιάξει. Υπάρχουν φοβερά παραδείγματα - όπως στη Βαλέντσια ή στην περίφημη Οπερα του Σίδνεϊ, όπου το κτίριο θεωρήθηκε θρίαμβος, ενώ είναι μια όπερα που στήθηκε από τα έξω προς τα μέσα κι εγώ που έχω εργαστεί δύο φορές εκεί σας πληροφορώ ότι λειτουργικά δεν δουλεύει καλά εκεί το πράγμα. Ετσι λοιπόν θέλω να προετοιμάσουμε από τα μέσα προς τα έξω τη στέγαση της Λυρικής στο μέλλον σε ένα σύγχρονο κτίριο. Και απολύτως απαραίτητο μέρος αυτής της προετοιμασίας είναι να έχουμε προπονηθεί και δοκιμαστεί σε παραγωγές μεγάλων προδιαγραφών - μεγάλες μουσικά, εικαστικά και οικονομικά. Αλλά τέτοιες παραγωγές δεν μπορούν να παρουσιάζονται όλες στην αίθουσα της Λυρικής, χρειάζεται μια μεγάλη αίθουσα. Αυτός ήταν λοιπόν ένας άλλος όρος μου προς το υπουργείο: να μας παραχωρείται κάθε χρόνο το Μέγαρο για μερικές τέτοιες παραγωγές».

Πράγμα που ο πρόεδρος του Μεγάρου, ο Χρήστος Λαμπράκης, το δέχτηκε. «Μας δήλωσε ότι είναι διατεθειμένος να βοηθήσει τη Λυρική σ’ αυτό που του ζητήσαμε και του είμαι ευγνώμων γι’ αυτό. Ετσι, αρχίζουμε με την παρουσίαση μιας ξένης παραγωγής (σ.σ: αγγλικής, σύμφωνα με πληροφορίες) την οποία "ενοικίασε" τρόπον τινά η Λυρική. Πρόκεται για μια πολύ σημαντική παραγωγή, που τη βρήκα αρκετά φτηνά, γιατί γνωρίζω μερικούς σημαντικούς ανθρώπους έξω και θέλουν να με βοηθήσουν. Αυτή την παραγωγή τη φέρνουμε εδώ και θα την παρουσιάσουμε στο Μέγαρο, με την ορχήστρα και τη χορωδία μας και ορισμένους Ελληνες τραγουδιστές ανάμεσα στους ξένους. Και αργότερα, μέσα στην ίδια περίοδο, θα κάνουμε και μία απολύτως δική μας παραγωγή στο Μέγαρο. Συμφωνήσαμε με τον κ. Λαμπράκη να παρουσιάζει η Λυρική εκεί κάθε χρόνο μία ή δύο παραγωγές της ή και συμπαραγωγές της με ξένους οργανισμούς -δύο όπερες ή μία όπερα κι ένα μπαλέτο. Θα γίνει αυτό ώστε να ξανοιχτεί η Λυρική σε τέτοιες παραγωγές κι όταν ποτέ ετοιμαστεί το νέο κτίριο, να μην μπούμε άσχετοι μέσα, αλλά να ξέρουμε πώς να το αξιοποιήσουμε. Στο Μέγαρο λοιπόν υπάρχει και η κατάλληλη αίθουσα και η διάθεση να μας βοηθήσουν. Κάθε άλλο παρά άρνηση συνάντησα».

Εν τω μεταξύ, έχουν αρχίσει έργα στην αίθουσα της Λυρικής για να μπορεί να παίζει εκεί μεγαλύτερος αριθμός μουσικών, όπως απαιτούν ορισμένες όπερες και μπαλέτα - λόγος για τον οποίο οι μεν όπερες αυτές είχαν αποκλειστεί από το ρεπερτόριο της Λυρικής, τα δε μπαλέτα παρουσιάζονταν με μουσική ηχογραφημένη. Εργα διαμόρφωσης γίνονται και στο «Ακροπόλ», το οποίο από τη νέα περίοδο δεν θα φιλοξενεί μόνο παραστάσεις οπερέτας και παιδικής όπερας, όπως γινόταν τα τελευταία χρόνια. Αλλά για όλα αυτά -και για το αν έχει προχωρήσει καθόλου το κτιριακό, για το οποίο δείχνει ιδιαίτερο ενδιαφέρον και ο νέος πρόεδρος του Δ.Σ. της Λυρικής, και πρώην του ΣΕΒ, Οδυσσέας Κυριακόπουλος- θα μιλήσει λεπτομερώς ο κ. Λαζαρίδης στα μέσα Σεπτεμβρίου, όταν θα ανακοινώσει και το -έτοιμο ήδη- ρεπερτόριο της νέας περιόδου.

[Clemence]

ΠOΛITIΣMOΣ Hμερομηνία δημοσίευσης: 25-08-06

Ξεπουλάνε οι αναλύσεις ποιητών λόγω... ΑΣΕΠ

Της Ολγας Σελλα

Και ξαφνικά μέσα στον Αύγουστο, τα βιβλία που εκτινάχθηκαν κυκλοφοριακά είναι όσα αφορούν τον Σολωμό, τον Καβάφη, τον Σεφέρη και τον Βιζυηνό. Τι έγινε; Αρχισαν να διαβάζουν όλοι τις αναλύσεις για τα κείμενα των σημαντικότερων ονομάτων της σύγχρονης ελληνικής λογοτεχνίας; Οχι, τα πράγματα είναι πιο απλά. Δεκαοκτώ χιλιάδες υποψήφιοι για τον φετινό διαγωνισμό του ΑΣΕΠ πληροφορήθηκαν ότι στην εξεταστέα ύλη τους είναι όλα τα ποιήματα του Κ. Π. Καβάφη, το «Ημερολόγιο Καταστρώματος Α, Β και Γ» του Γιώργου Σεφέρη, μερικά από τα έργα του Διονυσίου Σολωμού, ανάμεσά τους και «Η Γυναίκα της Ζάκυθος», και τα διηγήματα του Γεωργίου Βιζυηνού.

Και κάπου εδώ ήρθε ο πανικός. Τα κεντρικά βιβλιοπωλεία της Αθήνας δεν προλαβαίνουν να ξεπουλάνε. Οι διάλογοι των υποψηφίων με τους βιβλιοπώλες είναι εντυπωσιακοί. Το μεγαλύτερο μπέρδεμα γίνεται με το «Ημερολόγιο καταστρώματος», αφού οι περισσότεροι νομίζουν ότι είναι ημερολογιακές καταγραφές και όχι ποιήματα. «Πού είναι τα ημερολόγια;» ρωτάνε. Δεύτερη συνηθέστερη αντίδραση είναι ο τρόμος μπροστά στον πολυσέλιδο όγκο των μελετών για κάθε συγγραφέα. «Θα το διαβάσουμε όλο αυτό; Δεν υπάρχει κάποιο βοήθημα; Μήπως μπορείτε να μας βγάλετε μια φωτοτυπία μερικών σελίδων;», είναι οι διάλογοι που μας μεταφέρουν οι βιβλιοπώλες της «Πολιτείας», της «Εστίας» και του «Ικαρου». Αλλοι μπερδεύουν το όνομα του επιμελητή με το όνομα του συγγραφέα. Ετσι, τα διηγήματα του Γ. Βιζυηνού με πρόλογο του καθηγητή Π. Μουλλά τα ζητάνε ως «διηγήματα του Μουλλά»!

Δημοφιλέστερα από τα βιβλία που προσεγγίζουν κριτικά τα έργα των εμβληματικών συγγραφέων της σύγχρονης ελληνικής λογοτεχνίας είναι: το προ πενταετίας εκδοθέν βιβλίο της Κατερίνας Κρίκου Ντέιβις με τίτλο «Διαβάζοντας το Σεφέρη» (εξαντλήθηκε τον Αύγουστο από την «Πολιτεία» όταν μέχρι τώρα έδινε το πολύ δύο αντίτυπα το χρόνο), το βιβλίο του Ρένου Αποστολίδη με ανάλυση όλων των ποιημάτων του Καβάφη, η «Εισαγωγή στην ποίηση του Σεφέρη» (Πανεπιστημιακές Εκδόσεις Κρήτης), τα κριτικά κείμενα του Λίνου Πολίτη για τον Διονύσιο Σολωμό κ.λπ.

Πέρα από το ευτράπελο του πράγματος, αν κάτι φαίνεται σ’ αυτές τις εξετάσεις είναι ότι άλλο είναι η διδασκαλία των ποιημάτων και άλλο η διδασκαλία της κριτικής προσέγγισης και ότι, εν τέλει, είμαστε πολύ λιγότερο εξοικειωμένοι με την κριτική ανάλυση της λογοτεχνίας. Ακόμα και με κείμενα κλασικά πλέον της ελληνικής λογοτεχνίας, που οπωσδήποτε έχουμε διδαχτεί όλοι από τρεις φορές: στο Γυμνάσιο, στο Λύκειο και στο Πανεπιστήμιο.

[Clemence]

Η αμφιλεγόμενη έκθεση "Φυγή και Εκτοπισμός" στην Ευρώπη του 20ου αιώνα

Στο Βερολίνο ξεκίνησε η πολυσυζητημένη και αμφιλεγόμενη έκθεση «Φυγή και Εκτοπισμός στην Ευρώπη του 20ου αιώνα» (Erzwungene Wege - Flucht und Vertreibung im Europa des 20. Jahrhunderts).

Παρουσιάζονται εννέα περιπτώσεις προσφυγιάς και εκτοπισμού: από την σφαγή των Αρμενίων, την ανταλλαγή πληθυσμών μετά τη Μικρασιάτικη Καταστροφή, τους εκτοπισμούς των Γερμανών από την Ανατολική Ευρώπη, των Ιταλών από την Ίστρια, τα γεγονότα στην Κύπρο τη δεκαετία του ΄60 και ΄70, όπως και στην πρώην Γιουγκοσλαβία τη δεκαετία του ΄90. Η πρωτοβουλία για την έκθεση ανήκει στην Γερμανική Ένωση των Προσφύγων (Bund der Vertriebenen), μια οργάνωση που σε πολλές χώρες τις Ανατολικής Ευρώπης θεωρείται ως ρεβανσιστική. Σκοπός της έκθεσης είπε η πρόεδρος της Ένωσης Erika Steinbach «να αναδειχθεί η ευρωπαϊκή διάσταση του εκτοπισμού των Γερμανών προσφύγων».

Η πρώτη διαπίστωση από την έκθεση είναι ότι τα εκθέματα “δεν μιλούν από μόνα τους”. Δηλαδή: χωρίς την ανάγνωση των κειμένων ο επισκέπτης δεν μπορεί να κατανοήσει πολλά πράγματα. Τα κείμενα πάλι σε πυκνογραμμένους πίνακες είναι τόσο εκτενή που σχεδόν πνίγουν κάθε θετική ή αρνητική συναισθηματική αντίδραση και κάθε αισθητικό ερέθισμα που κανονικά θα πρέπει να προκαλέσουν τα εκθέματα μιας έκθεσης. Εξαίρεση αποτελούν τα βίντεο με αφηγήσεις είτε μαρτύρων της εποχής, είτε ντοκιμαντέρ. Όπως π.χ. οι σκηνές από το άνοιγμα της διαχωριστικής γραμμής στις 23. Απριλίου 2003 στη Λευκωσία.

Μια δεύτερη διαπίστωση από την έκθεση είναι ότι οι φόβοι που είχαν εκφραστεί πριν την έναρξη της δεν είναι βάσιμοι. Παρά το γεγονός ότι διοργανωτές της έκθεσης είναι οι άλλοτε ρεβανσιστικές οργανώσεις των Γερμανών προσφύγων από τις χώρες της Ανατολικής Ευρώπης – η έκθεση αυτή καθ΄ αυτή δεν διέπεται από το πνεύμα της επανάκτησης χαμένων πατρίδων. Οι εννέα περιπτώσεις προσφυγιάς έχουν κάθε φορά το ίδιο μέγεθος παρουσίασης και τον ίδιο αριθμό εκθεμάτων, τα δε κείμενα είναι προσεγμένα και όχι μεροληπτικά. Κοινός παρονομαστής των περιπτώσεων είναι η «έμμονη ιδέα ενός ομοιογενούς κράτους» υποστηρίζει ο διευθυντής της έκθεσης Wielfried Rogasch που «είναι και μια από τις βασικές αιτίες για τους εκτοπισμούς στον 20ο αιώνα. Αυτό το πρότυπο ισχύει για πολλές από τις περιπτώσεις στις οποίες αναφέρεται η έκθεση.»

Ενδοιασμοί προκύπτουν όμως όσον αφορά την παρουσίαση του εκτοπισμού των Γερμανών από τις χώρες της Ανατολικής Ευρώπης προς το τέλος του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου και μετά. Η αναφορά στα αίτια αυτού του εκτοπισμού είναι ομολογουμένως σύντομη και δυσανάλογα αναλυτικότερες οι περιγραφές για το σχεδιασμό και τη διεξαγωγή του εκτοπισμού των Γερμανών. Βέβαια δεν λείπουν οι περιγραφές για τα εγκλήματα, τις λεηλασίες, τις υλικές καταστροφές που διέπραξαν τα γερμανικά στρατεύματα στις κατεχόμενες χώρες – μόνο που δεν υπάρχει πουθενά η αναφορά ότι αν δεν είχαν προηγηθεί αυτά, δεν θα είχαν εκδιωχθεί ως και 15 εκ. Γερμανοί από την Ανατολική Ευρώπη και δεν θα είχε χάσει η Γερμανία το 1/3 του εδάφους της. Η γερμανική επίθεση ήταν η “κύρια αιτία” για τους εκτοπισμούς και όχι όπως αναφέρεται στην έκθεση «η εδαφική μετατόπιση της Πολωνίας προς τη Δύση που προώθησε ο Στάλιν και αποδέχθηκαν οι Δυτικοί Σύμμαχοι και η πολωνική κυβέρνηση». Ο Wielfried Rogasch σχεδόν επιβεβαιώνει αυτή την ένσταση υπογραμμίζοντας ότι η περίοδος του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου ξεκινά με το σύμφωνο Χιτλερ-Στάλιν: «αναφέρουμε πολύ καθαρά ότι η εθνικοσοσιαλιστική Γερμανία και η σταλινική ΣΕ είχαν χωρίσει την Κεντρική Ευρώπη σε δύο σφαίρες επιρροής. Στη συνέχεια αναφέρονται εκτενώς εγκλήματα των ναζί. Δεν αναφέρετε ότι αυτά αποτελούσαν τη μοναδική αιτία των εκτοπισμών. Κατά την άποψη μας υπήρξε ένα φάσμα αιτιών. Και σε πολλά κείμενα ο επισκέπτης μπορεί να ανακαλύψει διασυνδέσεις μεταξύ των αιτιών.»

Αναφορικά με την Μικρασιατική Καταστροφή και τα γεγονότα στην Κύπρο οι περιγραφές είναι εξισορροπημένες, στα δε εκθέματα υπερέχει η ελληνική και η ελληνοκυπριακή πλευρά. Φωτογραφίες από τις βιαιοπραγίες στη Σμύρνη, από προσφυγικούς καταυλισμούς στην Ελλάδα, αλλά και Τουρκοκυπρίων στους αποκαλούμενους θύλακες της δεκαετίας του ΄60 στη Μεγαλόνησο. Βλέπουμε ακόμη το κόκκινο αυτοκινητάκι που πρόλαβε και πήρε μαζί του ο μικρός Λοΐζος Αυξεντίου, όταν το βράδυ της 14 Αυγούστου 1974 έφευγε με τους γονείς του από την Αμμόχωστο λίγο πριν εισβάλουν τα τουρκικά στρατεύματα, όπως επίσης και το ίσως συγκλονιστικότερο κειμήλιο της έκθεσης, τη μήτρα του μητροπολίτη Χρυσοστόμου που δολοφονήθηκε το 1922 στην πυρπόληση της Σμύρνης.

Παναγιώτης Κουπαράνης, Βερολίνο

Από: DW-WORLD.DE

Τροποποιήθηκε 29 Αυγούστου 2006 από Clemence