[ΤΑΙΝΙΟΚΡΙΤΙΚΗ] Τυχερή και Ευτυχισμένη

[Ήρα]

Βρετανική ταινία σε σκηνοθεσία Μάικ Λι, με τους: Σάλι Χόκινς, Έντι Μάρσαν, Αλέξις Ζέγκερμαν, Σάμιουελ Ρούκιν Η Πόπι είναι δασκάλα στο βόρειο Λονδίνο και συγκατοικεί με μια φίλη και συνάδελφό της. Πάντα χαρούμενη και αισιόδοξη, προσπαθεί να τα βγάλει πέρα με το σχολείο, τις αμήχανες οικογενειακές συγκεντρώσεις αλλά και τα "περίεργα" μαθήματα οδήγησης και φλαμένκο που μόλις ξεκίνησε.-απο Αθηνοραμα

η ταινια ειναι σινεφιλ , που σημαινει σε αιθουσιακα λογια , παιζεται σε λιγα σινεμα, μολις 4-5 αιθουσες στην Αθηνα!μια απο αυτεςο Δαναος , τον οποιο αναφερω γιατι οσοι πηγαινετε ξερετε ποσο μεγαλη ειναι η αιθουσα του και ομως δεν υπηρχε ουτε μια κενη θεση!

η ταινια μου αρεσε πολυ!

εχουμε την Ποπι ,μια δασκαλα απο αυτες που αγαπανε πολυ τη δουλεια τους και τα παιδια! καθε μερα ανακαλυπτει νεους τροπους να κανει τη ζωη τους πιο ευχαριστη και το μαθημα παιχιδι. δεν αντιμετωπιζει τις δυσκολες καταστασεις στην εργασια της με γκρινια αλλα καθε φορα , ακομη σε ενα πιο ''δυσκολο'' παιδι ,που αλλοι δασκαλοι θα αντιμετωπιζαν με περιθωριοποιηση ,προσπαθει να ερμηνευσει κακες συμπεριφορες. -ενα πρωτο σχολιο για ενα αρτιο εκπαιδευτικο συστημα που ο δασκαλος δεν ειναι απλα εκπαιδευτης και εκπομπος γνωσεων , αλλα αναπτυσσει μια ουσιαστικη σχεση με τους μικρους του μαθητες , και αληθεια μιλαμε για μπομπιρες, δεν νομιζω να υπαρχει ουτε ενας παρανοικος που να πιστευει οτι για την εγκατασταση μη σωστης σχεσης μεταξυ μαθητων δημοτικου και δασκαλων φταινε παιδακια 5-11 χρονων , μπορει για εμας να φανταζουν λιγο μακρινα και ονειροπολα τετοια εκπαιδευτικα συστηματα που στο σχολειο παρεμβαινουν κοινωνικοι λειτουργοι και παιδοψυχιατροι οταν χρειαζεται , αλλα ευτυχως υπαρχουν χωρες που τα εφαρμοζουν και ευτυχως τελευταια ξυπνησαμε και εμεις και μοιαζουμε να συνειδητοποιησαμε οτι το σχολειο δεν πρεπει να λειτουργει σαν κατεργο ανθρωπων μικρου μεγεθους.

Η Ποπι πλησιαζει τα τριαντα και ειναι αυτο που το γλυκο ασμα της Τσανακλιδου λεει-ωραια , νεα και ατυχης.και τι κανει η Ποπι μας? μιζεριαζει? θεωρει τον ευατο της ατυχο και ως τετοιον του φερεται και κατ επεκταση αυτη τη συμπεριφορα λαμβανει και απο τους γυρω της ως αντανακλαση της δικης της αντιληψης?ε μα τοτε δε θα μιλουσαμε για μια καταπληκτικη ταινια! θα μιλουσαμε παλι για την μιζερομαγκουφομοδα !

η Ποπι απολαμβανει την ζωη της!

και θα ερθει τωρα καποιος που ειναι φαν της μιζερομοδας και θα πει-μα και βεβαια απολαμβανει! αφου ειναι μια χαζοχαρουμενη! που δεν συνειδητοποιει τι συμβαινει γυρω της και οταν δεν εχεις αυτογνωσια ή καταστασηγνωσια ολα καλα τα βλεπεις!μπλα μπλα μπλα μπλα....

συμφωνουμε οτι ενα ποτηρι που ειναι μεχρι την μεση γεμισμενο μπορει να θεωρηθει ειτε μισοαδειο ειτε μισογεματο, απο ρεαλιστικη αποψη , και οι δυο πλευρες εχουν δικιο.και δεν υπαρχει σωστο και λαθος. μα τοτε τι μενει?

ΕΠΙΛΟΓΗ!!!!!!!!!η μαγικη λεξουλα που κανει τον εναν να βλεπει το ποτηρι μισοαδειο και τον αλλον μισογεματο , ευτυχως που ΠΑΝΤΑ ο τελευταιος λογος περι του γεμισματος ανηκει στον καθενα μας!

Η ΕΥΤΥΧΙΑ ΕΙΝΑΙ ΕΠΙΛΟΓΗ!!

ολοκληρη η ταινια θα μπορουσε να συνοψιστει σε αυτην φρασουλα !Η Ποπι χορευει , ταξιδευει , τραγουδαει ,αγαπαει γιατι το επιλεγει.

και κατι βαθυτερο απο την απλη διατυπωση μιας επιλογης , η Ποπι ειναι ενας καλοπροαιρετος ανθρωπος , υπαρχει μια σκηνη στην ταινια-με εναν αστεγο για να καταλαβουν οσοι θα την δουν-που θεωρητικα καθε ''λογικος'' ανθρωπος θα ηθελε να της φωναξει-ε πού πας? μηπως παρα-θετεις τον εαυτο σου σε κινδυνο? Η Ποπι αντιμετωπιζει ολους τους ανθρωπους με τα ιδια μετρα και τα ιδια σταθμα , παιδια και μεγαλοι , φιλοι της και αγνωστοι ,σε ολους φερεται με την ιδια καλοπροαιρετη διαθεση , προκειται για εναν ανθρωπο που δεν κανει δευτερες , πιο καχυποπτες σκεψεις , πιθανον αυτο να ξενισει γιατι εχουμε μαθει να ζουμε μεσα σε καλουπακια φοβου και το να μη φοβασαι να εισαι εσυ , οχι μονο με αυτους που εχεις δεδομενη την αγαπη τους , αλλα και με ατομα που δεν εχεις ακομη δεθει, απαιτει πολυ εσωτερικη δουλεια, νομιζω οτι κυριως απαιτει να εισαι καλα με σενα . Η Ποπι συμπεριφερεται με σοβαροτητα απεναντι σε καθε ανθρωπο και τα λεγομενα τους η τους προβληματισμους του ,που συναντα στη ζωη της-για μενα η πιο συγκλονιστικη σκηνη ηταν οταν απαντουσε στον αστεγο ''καταλαβαινω''.

Σοβαροτητα η Ποπι? ναι καλε! ευτυχως για σοβαροτητα συναισθηματων και αντιμετωπισης των ανθρωπων μιλαμε , οχι για σοβαροφανεια συμπεριφορων .μπορει για πολυ ''καθωσπρεπει'' ματια , η Ποπι να φανταζει ελαφρομυαλη , χαζοχαρουμενη, να βρουν εκνευριστικη την συνηθεια της να κανει με ολα αστεια. τι να τους κανουμε τους καθωσπρεπεισμους? να τους στειλουμε να κανουν τραμπολινο μια φορα την βδομαδα !!

και ομως η Ποπι κρυβει και μικρες στιγμες θλιψης, ειναι κατι που την τρωει-γιατι να μην μπορουν να ειναι ολοι ευτυχισμενοι?τι μπορει να κανει για να γινουν ολοι ευτυχισμενοι? πως στο καλο θα βοηθησει τον δασκαλο οδηγησης? μακαρι να ειχα απαντηση! η ταινια καταληγει οτι δε μπορεις να τους κανεις ολους ευτυχισμενους , η Ποπι εχει μια σοφη φιλη , φανταζομαι ολοι μας εχουμε τους σοφους μας φιλους ,που της θυμιζει οτι οσο κι αν προσπαθει αυτη να ταρακουνησει καποιον να γινει χαρουμενος ,δε θα το πετυχει αν και ο ιδιος δεν επιλεξει αυτον τον δρομο.μακαρι να ηταν τοσο ευκολο , να ειχες ενα τεραστιο μπολ με ευτυχια και να το μοιραζες και να μην τελειωνε ποτέ! αλλα μπολ δεν υπαρχει , οποτε η Ποπι παιρνει την αποφαση να διαλεξει αυτο που θα κανει την ιδια πρωτα ευτυχισμενη .

και εχουμε και τον δασκαλο οδηγησης , χαμενος για χρονια μεσα στην καχυποψια και την μιζερια που αυτη γενναει , δυσκολευεται να ανοιχτει και οταν συναντα την Ποπι το μονο που μπορει να σκεφτει το ''ζαρωμενο '' του μυαλο, ζαρωμενο οχι απο κακια , αλλα απο κακα βιωματα και εδω υπαρχει μια τεραστια διαφορα που τον κανει συμπαθη, ειναι οτι του'' πουλαει ερωτα'', δυσκολευεται να δεχτει οτι υπαρχουν ανθρωποι που ειναι καλοι μαζι του , χωρις δευτερες σκεψεις πισω απο αυτο .ε και δεν ειναι καθολου δυσκολο να ερωτευθεις το αντιθετο σου! εξ ορισμου , η χαρα ειναι ευκολα ερωτευσιμη ακομη ακομη και ως σωσιβιο για παρολιγον πνιγμον.σε ερωτευομαι για να με σωσεις γιατι ειναι πιο ευκολο να βλεπω κι εγω μεσα απο τα δικα σου ματια παρα να ''φωτισω ''τα δικα μου. γιατι εχω μαθει , εχω συνηθισει αν θες , να βλεπω μαυρα , πού να προσπαθουμε τωρα για αλλαγες και ξεβολεματα?

εχουμε και την αδερφη που θυμιζει λιγο τον μυθο της κολοβης αλεπου.κοβω την ουρα και κοψτε την και εσεις για να ειμαστε ολοι ιδιοι.και αν οι υπολοιπες αλεπουδες πουν μα η αισθητικη περι των ουρων μας ειναι διαφορετικη απο την δικη σου , εσενα μπορει να σου πηγαινει η κομμενη ουρα αλλα σε εμας αρεσει ολοκληρη η ουρα μας ,τοτε η κολοβη αλεπου αμυνεται με τον αρχαιοτερο τροπο-επιτιθεμενη.γιατι σε ολους μας ειναι ευκολοτερο να εντοπισουμε ''λαθη'' σε συμπεριφορες αλλων , παρα να ψαξουμε δικα μας σωστα και λαθη , και εξ ορισμου δεν υπαρχουν σωστα και λαθη οταν μιλαμε για ανθρωπινα συναισθηματα-υπαρχουν μονο επιλογες και ποια βαθυτερη αναγκη μας οδηγησε καθε φορα σε αυτες.

Ο Μαικ Λι μας χαριζει μια ταινια υμνο για την χαρα και την αισιοδοξια και τον υγιη τροπο αντμετωπισης της ζωης και των δυσκολιων της!

η Σαλι Χοκινς μας χαριζει μια εξαιρετικοτατη ερμηνεια , αυθεντικη περα ως περα , που θα μπορουσε ευκολοτατα να ξεφυγει προς το γελοιο παιξιμο και ομως δεν ξεφευγει ουτε μια στιγμη , πραγματικα μια μεγαλη ηθοποιος!

μου αρεσε πολυ η δασκαλα του φλαμενγκο, καταπληκτικη , παθιασμενη ερμηνεια!!μου αρεσε πολυ και η ηρεμια στην ερμηνεια της σοφης φιλης της Ποπις .μου αρεσε παρα πολυ και το ξεσπασμα του δασκαλου οδηγησης.

αν η τανια ''ονειροβατουσε'' λιγο παραπανω θα μιλουσαμε για μια νεα Αμελι! το κεντρικο τους νοημα το ιδιο-εμεις εχουμε την τυχη μας.και την ευτυχια μας.τυχερη και ευτυχισμενη. και ο τροπος που μας βλεπουν οι ανθρωποι ειναι ολοιδιος με αυτον που εμεις τους βλεπουμε.

φευγοντας απο την ταινια , μου ερχοταν στο νου το Lucky you απο Lightning Seeds.

...oh lucky you ...

So if its really true

Oh lucky you

You're chasing the moon

Reaching up to touch the stars

But you land too soon

What will it take to make you see

The way things really are

You've got this far

So let it happen

oh lucky you, oh happy you...

[ΣΑΜΠΟΤΑΖ]

Δεν έχω προλάβει να τη δω ακόμη..Και θέλω τόσο πολύ!!

Σημ: Ήρα,τι όμορφη η περιγραφή σου..Με εψησες ακόμη περισσότερο!!

Προσωπικά πιστεύω πως(στάθηκα σ'αυτό το σημείο) οι σοφοί μας φίλοι είναι αυτοί που στιγμές στιγμές είναι σοφοί για εμάς και άλλες στιγμές είμαστε εμείς σοφοί για αυτούς..