[ΤΑΙΝΙΟΚΡΙΤΙΚΗ] My Blueberry Nights

[ΣΑΜΠΟΤΑΖ]

"Μετά από έναν επώδυνο και αναπάντεχο χωρισμό η Elizabeth(Norah Jones),αφήνει την Νέα Υόρκη και ξεκινάει μια περιπλάνηση δουλεύοντας ως σερβιτόρα σε διάφορες πολιτείες της Αμερικής.Μέσω της δουλειάς της πλησιάζει ανθρώπους που έρχονται αντιμέτωποι,ο καθένας απ'την πλευρά του,με τον πόνο της απώλειας.Αποκομίζοντας αυτά τα συναισθήματα και τις εμπειρίες των άλλων αποφασίζει να επιστρέψει,να αποδεχτεί το παρελθόν της και να μην αφήσει τη φιλία της με τον Τζέρεμι(Jude Law)να χαθεί."

Για την ταινία αυτή ακούστηκαν πολλά αρνητικά.Ότι είναι φλύαρη,ότι είναι ανιαρή,ότι ο Καρ Βάι πλατιάζει θαμπωμένος από την απεραντότητα της Αμερικής,ότι ο Law με την Jones δεν έχουν καμμιά χημεία.

Για εμένα είναι απ'τις πιο όμορφες ταινίες της χρονιάς.

Ομολογουμένως το blueberry nights δεν είναι η ταινία με τις ατάκες που θα μείνουν.Ομολογουμένως δεν βάζει τους ηθοποιούς να χτυπιούνται χαμέ για να κλάψεις.

Παρουσιάζει όλη την πλοκή μέσα από μια παρατηρητική ματιά,κρατώντας τις ισορροπίες των χαρακτήρων,καθιστώντας εύγλωττα σαφές τι θέλει να πει ο ποιητής.Και πράγματι,ο Καρ βάι και σε αυτή την ταινία του είναι ποιητής.Η δύναμη των εικόνων,η ομορφιά των τοπίων σε μεταφέρουν,δείχνουν και μια άλλη άποψη από τη συνηθισμένη..Η ήσυχη Νέα Υόρκη,η επαρχία που ασφυκτιά στην καθημερινότητά της,το πλαστικό las vegas ως εργασιακός χώρος,τα dinner και τα μπαρ που δεν αλλάζουν ύφος και υφή είτε είναι στη ΝΥ είτε στην Αθήνα.Το γλυκόπικρο σενάριο με την ταξιδιάρικη διάθεση της ωραιότητας του λιτού..

Η πλοκή απαρτίζεται από εμβόλιμες ιστορίες οι οποίες κάνουν τη μικρή Eliza να καταλάβει πράγματα για την αγάπη και τη ζωή-το θάνατο.

Εκεί έγκειται και το νόημα της ταινίας κατ'εμέ.Δείχνει με τον πιο όμορφο τρόπο που έχω δει ποτέ στη μεγάλη οθόνη το απλό,όχι απαραίτητα όμως και ευκόλως συνειδητοποιήσιμο,μην αφήνεις εγωισμούς και πληγές,τον καιρό να χάνεται μακριά από αυτούς που σ'αγαπούν ή αγαπάς διότι μια μέρα χωρίς να το περιμένεις θα χαθούν και δε θα μπορέσεις ποτέ να αναπληρώσεις.

Σπαρακτικό δίδυμο o Strathairn με την Weisz,πετυχημένοι εκατέρωθεν,η Portman στις καλές της,η Jones στο ρόλο που ράφτηκε για αυτήν,μέχρι και ο Law συμπαθητικός.

Το o.s.t επίσης όμορφα ταξιδιάρικο.