[θέατρο] Σαρδέλες με σαρδάμ

[tik-tak]

Σαρδέλες με σαρδάμ 

Κωμωδία του Μάικλ Φρέιν

Σκηνοθ.: Αντ. Καλογρίδης.

Παίζουν: Μπ. Γιωτόπουλος, Μ. Καβογιάννη, Κ. Κόκλας, Κ. Κωνσταντίνου, Μ. Λεκάκη, Κ. Μπουραζάνης, Οδ. Παπασπηλιόπουλος, Χρ. Σιμαρδάνης, Δ. Στογιάννη.

θέατρο ΙΛΙΣΙΑ-ΜΙΜΗ ΝΤΕΝΙΣΗ

Παπαδιαμαντοπούλου 4, 2107210045

Απόγ: Σάβ. 6.30 μ.μ. Βραδ: Τετ. (λαϊκή), Κυρ. 8 μ.μ., Πέμ., Παρ. 9.15 μ.μ., Σάβ. 9.30 μ.μ.

εισιτ: € 22, λαϊκή: € 18, φοιτ.: € 16.

[...Το έργο έχει κερδίσει τα βραβεία βραβεία Evening Standard και Olivier Award για την καλύτερη κωμωδία, ενώ παιζόταν πέντε χρόνια συνεχώς στο West End του Λονδίνου, όπου και παρουσιάστηκε για πρώτη φορά.

Η πρώτη παράσταση του έργου έγινε στο Λονδίνο το 1982 και αμέσως μετά στο Μπρόντγουεϊ της Νέας Υόρκης.

Από τότε έχει μεταφραστεί και παιχτεί στις περισσότερες χώρες του κόσμου.

Στην Αγγλία ξαναπαρουσιάστηκε με μεγάλη επιτυχία την περίοδο 1999/2000 στο Εθνικό Θέατρο της Αγγλίας με την Λιν Ρεντγκρέιβ στον ρόλο της κυρίας Κλάκετ σε μια παράσταση που μεταφέρθηκε αμέσως μετά και στο Μπρόντγουεϊ.

Στην Ελλάδα ανεβαίνει για πρώτη φορά και με τεράστια επιτυχία το 1983 από την θρυλική Ελεύθερη Σκηνή στο θέατρο "Μινώα" σε σκηνοθεσία Ανδρέα Βουτσινά με τους Αννα Παναγιωτοπούλου, Δημήτρη Χρυσομάλλη, Πέμυ Ζούνη, Γιώργο Κιμούλη, Σταμάτη Φασουλή, Μίνα Αδαμάκη, Μίρκα Παπακωνσταντίνου, Ντίνο Ηλιόπουλο.

Από τότε ανεβαίνει άλλες τρεις φορές: το 1994 από το Δημοτικό Περιφερειακό Θέατρο Ρόδου σε σκηνοθεσία Νίκου Χατζηπαππά, το 1996 στο θέατρο "Αθήναιον" σε σκηνοθεσία Σταμάτη Φασουλή με τους Σοφία Φιλιππίδου, Απόστολο Γκλέτσο, Κατιάνα Μπαλανίκα, Πέμυ Ζούνη και Αλέκο Αλεξανδράκη, και το 2005 από το Θεσσαλικό Θέατρο σε σκηνοθεσία Κώστα Τσώνου....]

υπόθεση:

το έργο χωρίζεται σε τρία μέρη.

Στο πρωτο βλέπουμε το θίασο να κάνει την τελική πρόβα,λίγες ώρες

πριν την πρεμιέρα....αγωνία,λόγια που ξεχνιούνται,σκηνικά που δεν είναι καλά στημένα, ηθοποιοί μη συνεπείς,

μικροατυχήματα ,κοτσομπολιά, αλλά ..." φίλοι είμαστε, στα καμαρίνια  περνάμε καλά, αυτο βγαίνει και στη σκηνή...".

Στο πρωτο μέρος, δηλαδή, μας γίνεται εν μέσω σκηνοθετικών παρεμβάσεων μια μικρή παρουσίαση της

παράστασης που θα ανεβάσει αυτός ο θίασος...

Στο δευτερο μέρος ,εχεί φτάσει η  μέρα της πρεμιερας.Τώρα πια δεν βλέπουμε τη "σκηνή" (το έργο  ετσι

κι αλλιώς το ξέρουμε, είδαμε τι θα ανεβάσουν στο πρωτο μέρος) , αλλά τα παρασκήνια!!! Στο διάστημα, που

οι ηθοποιοί περιμένουν να έρθει η σειρά τους να "βγουν!"  προκύπτουν  παρεξηγήσεις, ζήλειες, ατυχήματα, αποκαλύψεις,

μα πανω απ'όλα υπάρχει η αγωνία να παει καλά η πρεμιέρα...

Στο τρίτο μέρος, βλέπουμε πώς τρέχει η παράσταση μετά απο 3 μήνες...."περνάμε καλά στα καμαρίνια και

αυτό βγαίνει προς τα έξω..."

Είναι φαρσοκωμωδία!!!Προκαλείται άπλετο γέλιο από τον πανικό/την ένταση επι σκηνής...

το πρωτο μέρος είναι , ίσως, λιγάκι κουραστικό και ίσως "μπερδευτικό"...

φαίνεται , όμως, οτι βοηθά στην κατανόηση του δευτερου μέρους, γιατι φροντίζει

να μας ενημερώσει για το τι έργο πρόκειται να παίξουν οι ηθοποιοί , τους ρόλους τους

και πότε βγαίνουν στη σκηνή.Παράλληλα, εκτός από το θέμα του έργου, μας ενημερώνει

και για τις σχέσεις των ηθοποιών μεταξύ τους. Μπορει να είναι λίγο κουραστικό, γιατί

είναι άναρχο,άτακτο, αλλά...μας ξεδιαλύνει κάποια πράγματα.

το δευτερο μερος είναι το απολαυστικότερο!!! Πολύ-πολύ-πολύ γέλιο!!!

(Εφτασε να πονουν οι μυες του προσώπου μου και να αλληλοπιανόμαστε/σπρωχνόμαστε 

 με   τους διπλανούς...)

Εν τω μεταξύ , δεν κατανόησα πλήρως το γιατί γέλούσα τόοοοσο πολύ...χιχιιχ...

δεν είναι ούτε χάχανο ουτε γέλιο από κάτι χιουμοριστικό και έξυπνο συνάμα...

ειναι, μάλλον, το γέλιο που εχεις όταν βλέπεις κάποιον να παραπατά...το γέλιο "της πλάκας", που 

λέμε...παρ'όλα αυτα , παραμένει γέλιο και ...γέλιο ευφραίνει καρδίαν.

το τριτο μερος, πάλι γελαστικο,αλλά όχι σαν το δευτερο...

ίσα-ίσα για να κλείσει  γλυκά το έργο.

κατά τη γνώμη μου, είναι καθαρά μια ξεκαρδιστική παράσταση,

δεν έχει προβληματισμούς και μεγάλες ιδεες...ίσως και να μην την

θυμόμαστε μετά από 5 χρονια...

ενδιαφέρον είναι το στοιχείο -και ίσως αυτό μπορεί να ιντριγκάρει- οτι παρουσιάζεται

 ο κόσμος των παρασκηνίων.

Ειναι παρασταση κεφιού,υπερέχουν οι καταστάσεις από

τις ερμηνείες. Ολοι παίζουν καλά,ικανοποιητικά , κατα το γνωστό τρόπο

που τους έχουμε μαθει απο παλαιότερες θεατρικές και τηλεοπτικές κωμωδίες .

Δεν απογοητεύουν.Το ίδιο το έργο,ίσως,δεν αφήνει και πολλά περιθώρια για κάτι

διαφορετικό.

Θα ξεχώριζα  το παίξιμο του Οδ.Παπασπηλιόπουλου!

Ειναι καταπληκτικός, "δίνεται" στη σκηνή, αναδεικνύει το ρόλο του...

(και όσες φορές τον έχω δει, με εχει εντυπωσιάσει...

γενν.το 1979 , είχε βραβευθεί με  το σταυρο του Χορν ως καλύτερος πρωτοεμφανιζόμενος

ηθοποιός στο "Τα μωρά τα φέρνει ο πελαργός", έπαιζε τον Αρθουρο στους Singles1, το γιο

στο δράμα Βρικόλακες και περυσι στο μιουζικαλ "Το μαγαζακι του τρομου")

η ακουστική καποιες στιγμές έχει πρόβλημα...

προτείνεται σε όσους θέλουν να δουν κάτι για να ξεσκάσουν

και σε όσους  γενικά δεν πάνε θέατρο, για να κάνουν μια ομαλή εισαγωγή στον κόσμό του...

3/ 5