[Θέατρο] Κατερίνα Ισμαϊλοβα - Λαίδη Μάκβεθ του Μτσενσκ

[tik-tak]

ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΙΣΜΑΪΛΟΒΑ - Η ΛΑΙΔΗ ΜΑΚΒΕΘ ΤΟΥ ΜΤΣΕΝΣΚ

Δραματοποιημένη Νουβέλα

Διασκ.-σκηνοθ.: Μ. Φριντζήλα.

Παίζουν: Μ. Κεχαγιόγλου, Λ. Μαλκότσης, Γ. Φριντζήλας, Δ. Αναστάσογλου.

Διάρκεια 90'

ΘΕΑΤΡΟ ΤΟΥ ΝΕΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΚΑΤΩ ΧΩΡΟΣ  (κοντά στη στάση μετρό Συγγρού-Φιξ)

Αντισθένους 7 και Θαρύπου, Φιξ, 2109212900

Απόγ: Κυρ. 7.30 μ.μ. Βραδ: Τετ., Πέμ., Παρ., Σάβ. 9.15 μ.μ. € 18,

φοιτ.: € 15 & € 15 κάθε Τέτ., Πέμ.

πρόγραμμα με το κείμενο :8 ευρώ

υπόθεση:

[...H Λαίδη Μάκβεθ του Μτσενσκ είναι ένα παραμύθι για ένα κορίτσι που έπλητττε.

Ενα παραμύθι βλάσφημο και προκλητικό για ένα κορίτσι που αναζητώντας την ευτυχία

γίνεται θύμα ισχυρού πάθους, που την μετατρέπει σε θύτη και ξανά σε θύμα , μέχρις ότου

την οδηγεί στην ταπείνωση και τον αφανισμό , ένα παραμύθι για την πορεία μιας γυναίκας

από το παθος στην εμμονή και από κει στο έγκλημα και την τιμωρία...]

από το πρόγραμμα,

αρκετά διαφωτιστικό κατά η γνώμη μου...

Το κείμενο της παράστασης είναι βασισμένο στη νουβέλα του

Νικολάι Λέσκοφ «Λαίδη Μάκβεθ του Μτσενσκ» και στο λιμπρέτο

των Πράις και Σοστακόβιτς , από την όπερα του δευτέρου «Κατερίνα Ισμαϊλοβα»

και επειδή , όταν δεν μπορείς να το πεις με δικά σου λόγια, χρησιμοποιείς λόγια άλλων:

[...Κρατήσαμε μέρος των αφηγήσεων και των λογοτεχνικών περιιγραφών της νουβέλας,

η οποία είναι και η βάση του έργου.Από το λιμπρέτο χρησιμοποιήσαμε κάποια διαλογικά μέρη που φώτιζαν τις σχέσεις

των ανθρώπων , καθώς και αποσπάσματα από άριες και τα χορωδιακά μερη, που αποτέλεσαν

βάση για το κείμενο των τραγουδιών του έργου....]

Μάρθα Φριντζήλα

Τι είδαν πάλι τα ματάκιά μου;;;

Κάθε φορά το θέατρο θα με εκπλήσσει...

Θα μπορούσα να περιγράψω την παράσταση σαν ένα τολμηρό κωμικό θεατρικό παιχνίδι με

στοιχεία δράματος και θριλερ...

Οι ηθοποιοι , γυμνοί απο σκηνικά και άλλες ευκολίες, επιστράτευσαν τις υποκριτικές τους

δυναμεις για να προσφέρουν ένα πολυσχιδές θέαμα που άλλοτε έφερνε στο μιούζικαλ , άλλοτε

στην παρωδία , άλλοτε στη δραματοποιημένη αφήγηση , άλλοτε στο θριλερ ,

άλλοτε στην κωμωδία και άλλοτε στο δράμα.

Στοιχεία που ξεχώρισαν ειναι της δραματοποιημένης αφήγησης και του σεξουαλικού ρεαλισμού .

Υπάρχουν στιγμές που κάθε ηθοποιός αφηγείται σε τρίτο πόσωπο αυτό που πράττει ο ήρωάς του ή αυτό

που συμβαίνει στον ήρωά του...Επίσης, σταματά η ροή και αρχίζουν τραγούδια.

Όσον αφορά στο σεξουαλικό ρεαλισμό, εκτυλίσσονται σκηνές αυνανισμού, σεξουαλικής πράξης και πεολειχίας.

Κι ομως , παροτι τολμηρές σκηνές για θεάτρο, δεν σοκάρουν...Βρίσκονται και εντός ενος κωμικού πλαισίου και η ατμόσφαιρα αποφορτίζεται....

Μπορώ να πώ οτι αρκετές φορές είχα το γέλιο της αμηχανίας.

Ειναι μια παράσταση έξω απο τα συμβατικά όρια .

Για μένα υπήρξαν και κάποια επιτηδημευμένα στοιχεία, λίγα στον αριθμό , δεν μου

αμαυρωσαν , όμως, τις εντυπώσεις.

Η παράσταση φέρει ένα κωμικό πέπλο...Αποφορτίζει την ατμόσφαιρα.

Εντυπωσιακές είναι η σκηνή των φόνων ,που ο κάθε άνθρωπος ξεψυχά σε slow motion ,

και οι σκηνές του εφιάλτη, ακαταλαβίστικες μεν πολυδουλεμένες δε.

Οι ηθοποιοί "δίνονται" στη σκηνή. Αυτό φαίνεται. Χτίζουν ολάκερο έργο με γρηγοράδα,

αποκαλυπτικότητα , χιούμορ...

Την παράσταση αυτή θα την πρότεινα μόνο σε όσους έχουν βαρεθεί να βλέπουν τα ίδια και

τα ίδια ,για αυτούς που είναι περίρεγοι για το πού φθάνουν τα θεατρικά τους όρια ...

3/ 5

--------

καθώς είμαι πειραχτηρι σκεφτόμαι  να ξαναπάμε στην παράσταση  μαζί με ενα ζευγάρι φίλων 

μονο και μόνο για να δούμε τις αντιδράσεις τους...από τωρα ,το σκέφτομαι και γελάω...χιχιιχ 

[tik-tak]

[...Η ιστορία της «Λαίδης Μάκβεθ του Μτσενσκ» ανήκει σε τρεις ανθρώπους: στον Νικολάι Λέσκοφ, πρώτα, που έγραψε, ένα ανατρεπτικό παραμύθι με τη μορφή νουβέλας για τη ζωή της Κατερίνας Ισμαΐλοβα, στον Ντμίτρι Σοστακόβιτς, έπειτα, που γοητεύτηκε από τη νουβέλα, διέκρινε τις προθέσεις της και εμπνεύστηκε τη φορμαλιστική όπερά του· στον ίδιο τον Στάλιν, τέλος, που ενοχλήθηκε, όταν παρακολούθησε το 1936 την όπερα, ερεθίστηκε από την τόλμη, τη διακειμενικότητά της και ποιος ξέρει από τι άλλο, και καταδίκασε τον Ρώσο συνθέτη σε δυσμένεια και αφάνεια. Εκλεισε έτσι ένας πλατύς κύκλος από τα χρονικά του Χόλινσγουεντ μέχρι τα κιτάπια της Σοβιετικής Ενωσης, κύκλος που αφηγήθηκε το πάθος μετουσιωμένο σε ιστορία. Η πολιτική επέστρεψε στην πολιτική.

Αυτό το παραμύθι, με όλα τα πολιτικά και ιστορικά του παλίμψηστα, διασκεύασε η Μάρθα Φριντζήλα για τη σκηνική της απόπειρα στο Θέατρο του Νέου Κόσμου. Κατέληξε σε μια απόδοση πυκνή και δυναμική, ίσως περισσότερο εξωστρεφή από ό,τι χρειάζεται κάποιες στιγμές, πάντως με σαφή αρχική στόχευση και άρτια καθ' οδόν υποστήριξη....]

http://www.enet.gr/online/online_text/c=11...2007,id=5450760

[Opus Magnum]

Πολύ γλυκιά παράσταση!Παρά το ίσως βαρύ σε πραγματικές συνθήκες αντικείμενο η απόδοση

σε ταξιδεύει.Ναι υπάρχει αμηχανία(γιατι όμως?) αλλά υπάρχει και γέλιο και υπάρχει και μιά ιστορία

με πλοκή,τέχνη και νόημα.. Τα τραγούδια βγαίνεις από το θέατρο και τα τραγουδάς.. και την παράσταση τι σκέφτεσαι μετά.. Πολύ ενδιαφέρον και σκηνοθετικά,αν και φτωχό,ειναι πραγματικά εναλλακτικό θέατρο.. Πας και το βλέπεις όταν θες κάτι φρέσκο και έχεις βαρεθεί το στήσιμο

των συνηθισμένων παραστάσεων.(Ή να δεις τον πρωταγωνιστή από "το φιλί της ζωής"-τέτοιος άνθρωπος είσαι;-σε μία απαιτητική αστεία πολυεπίπεδη παράσταση).Στα αρνητικά..ίσως να μην φύγεις πιο ώριμος από το θέατρο,ίσως κάπου όλα αυτά να σου φαίνονται σαν παρωδία,ίσως οι ιστορίες αγάπης και θανάτου να είναι πολυπαιγμένες..

Βαθμολογία 3/5

[tik-tak]

Το θεατρικό "Κατερίνα Ισμαϊλοβα - Λαίδη Μάκβεθ του Μτσενσκ"

παρουσιάζεται για 2η χρονιά (και,νομίζω, για περιορισμενο αριθμο παραστάσεων)

στο θέατρο του Νεου Κόσμου

κάθε Δευτέρα-Τρίτη στις 9:15

κάθε Τετάρτη -Σάββατο στις 6:30

κάθε Κυριακή στις 10:15