tik-tak Δημοσιεύτηκε 30 Οκτωβρίου 2007 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 30 Οκτωβρίου 2007 Ποια θεατρική παράσταση έμεινε στη μνήμη σου; Το θέατρο γεννιέται και πεθαίνει τη στιγμή που το βλέπεις.... Ποια θεατρική παράσταση καταφερε να περισωθεί, να κερδίσει θέση στη μνήμη σου; Ποια παράσταση θα ήθελες να ξαναπαρακολουθήσεις και να ξαναπαρακουθήσεις....για να αναθερμάνεις τα αισθηματα που σου δημιούργησε, για να ανακαλύψεις νεα στοιχεία, για να ξαναζωντανέψεις τις λεπτομέρειες που αρχίζουν να ξεθωριάζουν... Γιατί την επιλέξες να γίνει εκλεκτή στις θυμησές σου; Οφείλεται στους πρωταγωνιστές ,στα σκηνικά , στο κείμενο ,στην παρέα που πήγες μαζί ,στην τότε διάθεσή σου ή... όλα αυτά μαζι;;; Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
tik-tak Δημοσιεύτηκε 31 Οκτωβρίου 2007 Author Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 31 Οκτωβρίου 2007 *"Ιφιγένεια εν Ταυροις" από το ΚΘΒΕ , ένα βράδυ στο Ηρώδειο ,αρχες Σεπτεμβρίου 2006 μαγευτική παράσταση. Πανέμορφα και ευφυή σκηνικά (ενα "αιματοβαμμένο πανί" που ειχε πολλαπλές χρήσεις) Αξιόλογες ερμηνείες Ωραία μουσική Ενδιαφέρον κείμενο Καταπληκτική η Μ.Ναυπλιώτου :ακομη θυμάμαι το ..."σπάσιμο/γρατζούνισμα" της φωνής της όταν θρηνεί τον αδερφό της! * " Τα ξανα-λέμε" του Λάκη Λαζόπουλου (2003) η παράσταση που θα πήγαινα και θα ξαναπήγαινα και θα ξαναπήγαινα...πιστεύω οτι δεν θα την βαριόμουν ποτε....χιχιχ..πρωτοπήγα μόνη μου και κόντεψα να γλιστρίσω από το κάθισμα λόγω του συνεχούς γέλιου...Μετά ξαναπήγα επανδρώνοντας μεγάαααλη παρέα συμφοιτητών ---φτάσαμε τα 18 άτομα και πάλι το γέλιο έντονο ....και καμιά φορά όταν συνανιόμαστε και υπάρχει κάτι που μας δίνει ερέθισμα , ανταλλάσσουμε ατάκες από το έργο. Κείμενο ευφυέστατο.Πολύ γρήγορο, πολύ "γεματο" , τόσο που η κάθε ατάκα θα μπορούσε να σταθεί μόνη της ως αφορμη για άλλο θεατρικό...χιχιι... Είχε και ένα ευρημα, που στη συνέχεια ειδα οτι αντιγράφτηκε και σε άλλες παραστάσεις...βιντεοπροβολή...οτι ήταν όλα στο πλαίσιο ενος ριάλιτι σόου... εβγαινα "ευτυχισμένη" από την παράσταση * "εκεί-εκεί στην κόλαση" (2006) από την νεανική ομάδα ab ovo ξεκινήσαμε εντελώς στα ..."κουτουρού" Τσαγκαροδευτέρα ήταν, κοντά στο μετρό ήταν, εισιτηριο όσο ένα σινέμα ήταν... Ε , το λοιπόν , το καταχάρηκα για αυτην τη μικρη τυχαία ανακάλυψη! Πολύ γέλιο. Το είδα συνολικά τεσσερις φορές (ξαναπήγα με πολυ μεγαλύτερη παρεα - πάλι καμιά 15αριά- μία άλλη σα δώρο σε φιλοξενούμενές μου και μία φορά μόνη μου, όταν βαριόμουν φρικτά ) * "Σκοτώνουμε τη μαμα;" (2007) έργο μαχαίρι στην καρδιά...με έκανε να είμαι σε ένταση,δεν χαλάρωσα... πολύ δυνατή παράσταση...με ακολουθούσε και μετά το τέλος σα στροβιλισμός σκέψεων στο νου,σα στοβιλισμός ανάμικτων αισθημάτων στην ψυχή... * "Βιομαγεία ^ 2" (200) Βρεθήκαμε εκεί κατοπιν Ηρο-θεατροπροτροπής...χχιχχι.... Και,ναι, είχε δίκιο... (ήταν και η πρωτη φορά που "έβγαινα" εκτός κλασικού θεατρού με την "δομική" έννοια του όρου...από τότε δεν προβληματίζομαι για το μέρος που γίνονται οι παραστάσεις...) Ήταν ο χώρος (στο φουαγιέ παλιου κτηρίου Εθνικού ) με τα τραπεζάκια με μικρά φωτιστικά.Σαν παλιο καμπαρε... Σουρρεαλιστικο δροσερό κείμενο. Σαν ενα θεατρικο παιχνίδι: η κεντρική ιδέα αποδιδόταν με πολλούς και ποικίλους θεατρικούς δρόμους...το δίδαγμα ,όμως , ένα: μπορούμε και πρέπει να ζούμε βιομαγικά! Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
Mixalopoulosdoc Δημοσιεύτηκε 1 Νοεμβρίου 2007 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 1 Νοεμβρίου 2007 Είχα δει και εγώ την Ιφιγένεια με την Ναυπλιώτου, καλή φάση. Μου άρεσε που στο χορό συμμετείχε και τραγουδούσε η Ξανθίππη Καραθανάση. Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
Ήρα Δημοσιεύτηκε 1 Νοεμβρίου 2007 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 1 Νοεμβρίου 2007 η πρωτη παρασταση που ειδα ποτε-θυμαμαι ημουν μικρουλα,δημοτικο , και ειχαμε παει με τους γονεις μου στο Μανα Κουραγιο ,μου εχει μεινει σαν αναμνηση η σκηνη με το καρο και την Μανα να φωναζει ,ημουν μικρη για να καταλαβω το εργο , απο κεινη την στιγμη ομως αδιορατα ενιωσα οτι το θεατρο ηταν κατι σημαντικο για μενα. η πρωτη παρασταση που με εκανε να αγαπησω το θεατρο, ηταν οι Βρυκολακες του Ιψεν ,ημουν στο λυκειο ,στην Πειραματικη σκηνη του Εθνικου,σαν γροθια στο στομαχι την ειχα νιωσει,και μαλλον απο τοτε γεννηθηκε η ροπη μου προς μελοδραματικες παραστασεις. μια παρασταση που νομιζα οτι δε θα την βγαλω μεχρι το τελος ηταν οι Φαλαινες του Αυγουστου ,ολο το θεατρο, γυναικες οι περισσοτερες να κλαιει ,θυμαμαι επαιζε η Μπεμπεδελη ,στο τελος υπερεβην τον εαυτο μου και πηγα στα καμαρινια(δε μ αρεσει να πηγαινω γιατι θεωρω οτι ο ηθοποιος εχει καταθεσει κομματια του εαυτου πανω στην σκηνη , εχει αναλωθει σε μεγαλο βαθμο και του χρειαζεται μια εσωτερικη ανασυγκροτηση παλι , να καταφερει να βγει απο τον ρολο του-τους θαυμαζω που ξαναγινονται νορμαλ μετα , νομιζω οτι αν ημουν ηθοποιος θα γυρνουσα σπιτι και θα ηταν αδυνατο να ξεφυγω απο τον ρολο μου αν τον βιωνα βαθια)και βλεποντας την Μπεμπεδελη ,ειχε ρημαξει κι αυτη στο κλαμα πανω στην σκηνη , δεν της ειπα συγχαρητηρια ,την αγκαλιασα και κλαιγαμε λες και γνωριζομασταν ,δεν καταφεραμε να αρθρωσουμε λεξη ,ηταν πολυ δυνατο εργο. θα πω το Σκοτωνουμε την Μαμα αλλα και το Καληνυχτα Μαμα στο ιδιο θεατρο , και στα δυο πρωταγωνιστουσε η Αιμιλια Υψηλαντη, η φωνη αυτης της γυναικας με ταξιδευει σε κατι οικειο ,απροσδιοριστα γλυκο ,σαν χαδι μαμας. η αληθεια ειναι οτι για να μου μεινει μια παρασταση πρεπει να με συγκινησει, εχω πιεστει να αρχειοθετησω στη μνημη μου ως ωραιες παραστασεις τις χαρουμενες , αλλα δυστυχως μπαινουν στην κατηγορια απλα περασα ωραια αλλα δεν αγγιξαν την ψυχη μου.αν δε βγει χαρτομαντηλο δεν.. (θα κοιταξω τα θεατροραφια μου και θα επανελθω στο τοπικ!!) edit-πωπω αισχος να το παραλειψω .αυτο δε χρειαζοταν θεατροραφια-Βασιλης Μαυρογεωργιου..οχι τοσο η Κατσαριδα ,θυμαμαι μου ειχε φανει μεγαλο πολυ το εργο , αλλα το τελευταιο του ,το Μονο την Αληθεια,μερος Α(ντροπη του , θα το πω , δηλαδη γιατι να μην εχει και το μερος Β μαζι?)παραμυθι ,μαγοι και οντα παραξενα ,ξορκια,φτερα ,η φαντασια αυτου του ανθρωπου ευτυχως για εμας κατοικει ακομη στην παιδικη της πλευρα.(αχ.... ) και ο Οσκαρ με τον Λιγναδη ,πολυ ευαισθητη παρασταση .με αγγιξε βαθια. Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
GoLdIe Δημοσιεύτηκε 14 Νοεμβρίου 2007 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 14 Νοεμβρίου 2007 "Συνέβη κι'όποιος θέλει το πιστεύει" - Θοδωρή Αθερίδη Πήγα την Κυριακή το βράδυ, ήταν συγκλονιστική εμπειρία, το θέατρο ήταν κατάμεστο, το κοινό σπαρταρούσε απο τα γέλια, το σενάριο είναι genius, ο Αθερίδης μοναδικός, ο Μιχάλης Μαρίνος κορυφαίος, η Σμαράγδα Καρύδη υπέροχη, ο Χρήστος Πλαϊνης απολαυστικός, ήταν η καλύτερη παράσταση που είδα φέτος με διαφορά! GENIUS! Μετά το τέλος της παράστασης πήγαμε και στα καμαρίνια και γνωρίσαμε τους ηθοποιούς από κοντα, πετύχαμε και τον Καπουτζίδη και τον Αργύρη Αγγέλου που πετάχτηκαν να δουν την Σμαράγδα...γενικώς ήταν υπέροχα, ο Αθερίδης είναι κορυφή, μήν το χάσετε!!! Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
tik-tak Δημοσιεύτηκε 28 Οκτωβρίου 2010 Author Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 28 Οκτωβρίου 2010 το "Σλουθ" (περσινή παρασταση,συνεχίζεται και φετος) με Κιμούλη και Μαρκουλακη ωραίο κείμενο ,πολύ ενδιαφερουσα πλοκή, μου αρεσε που το απέδωσαν δινοντας εμφαση στην κωμική πλευρά, γρηγορο με ανατροπές και πολύ γελιο!Με εξέπληξε ευχαριστα ο Μαρκουλάκης. "Βιρα τις Αγκυρες" Εθνικό θέατρο 1997-98 ενα...πολυμιουζικαλ,μια αναθεωρηση της επιθεωρησης! απο κει αγαπημενη μου ερμηνεια αυτη της Τανιας Τρύπη,εχει μεινει χαραγμενη στη μνημη μου, μεχρι και ο τροπος που κατεβαινε τη σκαλα! Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
spco Δημοσιεύτηκε 29 Οκτωβρίου 2010 Aναφορά Share Δημοσιεύτηκε 29 Οκτωβρίου 2010 δεν μπορω να μεινω μονη μου ... με την δημητρα παπαδοπουλου παρα μα παρα πολυ γελιο Link to comment Μοιράσου σε άλλους δικτυακούς τόπους More sharing options...
Recommended Posts
Archived
This topic is now archived and is closed to further replies.