Παλιός Ελληνικός Κινηματογράφος

[dr_f]

Δεν ξέρω αν υπάρχει κάποιο αντίστοιχο παλιό τόπικ...αν υπάρχει, διορθώστε με!

Λοιπόν...

Σας αρέσουν οι παλιές ελληνικές ταινίες;;; Ηθοποιοί;;;

Και να ναι, ποια η αγαπημένη σας ταινία; Αγαπημένοι ηθοποιοί;;;

Βλέπω αυτή τη στιγμή τη γνωστή "Θεία από το Σικάγο"...

Κορυφαία η Βασιλειάδου.... Pleaseeeee...Pleaseee....

Τα κανάτια άφησαν εποχή!

Περιμένω τις απόψεις σας λοιπόν!

[tik-tak]

η αγαπημένη μου ηθοποιος ειναι η Τζένη Καρέζη...

* "-πες, ενα γλυκό λόγο στη γυναίκα σου,ντε!

-Θέλεις ένα αχλάδι , αγάπη μου;

- Όχι , λατρεία μου"

* "-Αθηναααααα....Αθηναααα...."

*"-γυρίιιιιιισαατεεε;...."

*«- είμαι ερωτευμένος με την κόρη σας!

- Μα καλά, δεν της πέφτετε πολύ μεγάλος;;;

- τι μεγάλος…εξάλλου είμαι γεννηθείς το 1908

- και εγώ το 1911!

- Α,καλά…3 χρόνια διαφορά δεν παίζουν μεγάλο ρόλο για ένα πετυχημένο γάμο!

- Βρε, εμένα θα παντρευτείς;;;;»

*Καρ: «-είναι η μανούλα σας στο τηλέφωνο […]

-Αλεξ: εμμμμ…τώρα ντρέπομαι εγώ…δεν είναι η μανούλα μου…είναι μια ζωντοχήρα που την φωνάζω ‘μάνα μου’…»

Παπαγιαννόπουλος: «Παιδάκι μου τι κάνεις εδώ;»

Καρέζη: «Τραγουδάω.»

Παπαγιαννόπουλος: «Έλα πάμε να κοιμηθείς.»

Καρέζη: «Σου κάνω καντάδα.»

Παπαγιαννόπουλος: «Τι στη σκάλα; Τραγουδάει κανείς στην σκάλα;»

Καρέζη: «Γιατί; Στην σκάλα του Μιλάνου πως τραγουδάνε;»

 

απο ελληνικό κινηματογράφο , εχω δει αρκετές κωμωδίες και σχεδον καθόλου τα δράματα.

Απο ταινίες της Αλίκης Βουγιουκλάκη ,εχω δει τις πολύ -πολύ προβεβλημένες κωμωδίες και όχι τις πολύ ρομαντικές κομεντί, τη δε "ανθυπολοχαγό ( ; ) Νατάσα" δεν την έχω δει ποτέ...

οταν ήμουν πολύ μικρή , μου άρεσε να βλέπω τις ταινίες του Βασίλη Καϊλα και ιδιαίτερα το "Λουστράκο"

=============================

------> για ατάκες απο κινηματογραφικές ταινίες (μεταξύ των οποίων και ελληνικές ) υπάρχει η ενότητα:

Χωρίς εσένα τα σημερινά αισθήματα θα ήταν φολίδες του χτές!

απο κει μεταφέρω απο ποστ μου (ποστ# 23 ) τα παρακάτω:

[.... βρήκα ένα απόσπασμα από εφημερίδα (ελευθεροτυπία,28/9/99)

29 ιστορικές ατάκες

ο παλιός ελληνικός κινηματογράφος δεν μας άφησε μόνο υπέροχες ταινίες, αλλά και πολλές ατάκες των πρωταγωνιστών τους ,που έμειναν στην ιστορία είτε για το χιούμορ τους είτε για τον ανεπανάληπτο τρόπο με τον οποίο ειπώθηκαν. Συγκεντρώσαμε 29 από αυτές και, παραφράζοντας γνωστή διαφήμιση ,θα μπορούσαμε να πούμε «29 ατάκες συνιστούν ελληνικό κινηματογράφο»…

*«φύγε, Στέλλα, κρατάω μαχαίρι» από το Γ.Φούντα προς τη Μελίνα Μερκούρη

*«εδώ μέσα γίνονται Σόδομα και Γόμορρα » από τη Σαπφώ Νοταρά

*«Παίρνω το καπελάκι μου και φεύγω» η επαναλαμβανόμενη φράση του Γ.Κωνσταντίνου προς τη Μάρω Κοντού

* «ετελείωσε, αγαπητέ μου ,ετελείωσε» η μόνιμη απάντηση του βουλευτή Καλοχαιρέτα (Γ.Αυδής) για τα ρουσφέτια των ψηφοφόρων του στην ταινία ‘Στουρνάρα 288’

*«είναι πολλά τα χρήματα ,Άρη» η εξήγηση του Σπ.Καλογήρου προς το Ν.Κούρκουλο λίγο πριν βγάλει στιλέτο στη ‘Λόλα’

* «από έρωτα;» — «από κανάτι» διάλογος Παντ. Ζερβού – Ορ. Μακρή στο ‘η θεια από το Σικάγο’

*«καθήστε κ.Ντάνο» έμεινε στην ιστορία για το μοναδικό τρόπο που το είπε ο αστυνόμος Λυκούργος Καλλέργης στον αθώο πλην ύποπτο Στέφανο Ληναίο στην ‘άγνωστη του τρένου’

*«εντάξει, δεν κάθονταν στα τραπέζια, αλλά στις καρέκλες» το τέλος ενός από τους πιο διασκεδαστικούς διαλόγους του ελλ. κινηματογράφου μεταξύ του Ν.Σταυρίδη και Γ. Γκιωνάκη στο ‘Κίτρινα γάντια’

*«βάζω τα σπίρτα, βάζεις τα τσιγάρα;» η επαναλαμβανόμενη ατάκα του Ντ. Ηλιόπουλου στις ‘κυρίες της αυλής’

* «καλέ μου ,άνθρωπε, ξέρεις από βέσπα;» από το Θαν.Βέγγο

*«ναυαρχούκο μου» στην ταινία ‘δις διευθυντής’

* «φάτε-φάτε» η κλασική ατάκα του ανεπανάληπτου Β.Αυλωνίτη

*«Αμ, πώς!» η ατάκα που σηματοδότησε την καριέρα του Κ.Χατζηχρήστου ως Θύμιου

*ο Κ.Βούτσας έχει πει πολλές επιτυχημένες ατάκες ,οι πιο γνωστές: «Κατίνα, σαλαμάκι…», «έχω και κότερο, πάμε μια βόλτα;»

* οι ατάκες του Διον.Παπαγιαννόπουλου ήταν έξοχες .Ξεχωρίζουν οι εξής: «Χούφτωσ’την, χούφτωσ’την» , «τι το κάναμε εδώ; αμέρικαν μπαρ;»

* ένας άλλος ηθοποιός, που οι ατάκες του άφησαν ιστορία , ήταν ο Χρ. Τσαγανέας : «βεβαίως-βεβαίως», «Άνθρωποι-άνθρωποι, προς τι το μίσος και ο αλληλοσπαραγμός ;» ως τρελός στο ‘Οι Γερμανοί ξανάρχονται’

* « και μετά να κάααααθεσαι» Την είπε ο Μίμης Φωτόπουλος και είχε τέτοια επιτυχία ,που έκτοτε τον έβαζαν να τη λεει συνέχεια

*«Σ’αγαπώ» το ωραιότερο ‘σ’αγαπώ’ του ελλ. Κινηματογράφου από την Έλλη Λαμπέτη στην ‘Κάλπικη λίρα’

*από το Λάμπρο Κωνσταντάρα : «πολλά φουστάνια, βρε παιδιά. Πολλά φουστάνια…εδώ δεν είναι αντιτορπιλικό, είναι το Λύκειο Ελληνίδων» ( ‘ η Αλίκη στο ναυτικό’), «όλοι αυτοί οι λεβέντες ξεβράκωτοι ήρθαν ή εδώ ξεβρακώθηκαν ;» (‘υπάρχει και φιλότιμο’), «εμείς να πιούμε, ο Νίκος μόνο να μην πιει ,γιατί είναι ποτήρι και ζημιά» (‘Τζένη-Τζένη’)

* «οι μεγάλες λύπες έχουν περάσει και οι μεγάλες χαρές δεν πρόκειται να ‘ρθουν .Από δω και πέρα, όνο μικρές λύπες και μικρές χαρές να περιμένουμε» η πιο συγκινητική και συνάμα απελπισίας πρόταση γάμου από το Δημ.Παπαμιχαήλ στην Αντιγόνη Βαλάκου (‘χαμένα όνειρα’)

* «έχω κάτι ντέρτια φουντουκάτα» από τη Σπεράντζα Βρανά

* «εγώ είμαι σαν την καμήλα. Δεν ξεχνάω ποτέ» από τον Κ.Βουτσά στον Ν.Κούρκουλο στο ‘κοινωνία ώρα μηδέν’

* « η αδελφή μου ,η …καμήλα» από το Β.Αυλωνιτη για τη Γ.Βασιλειάδου που ήθελε να μπει σε μοναστήρι ως «αδελφή Γκαμίλη» στους ‘Γαμπρούς της ευτυχίας’

*«Ψυχή βαθιά» του Ν.Φέρμα από τη ‘Λόλα’...]

[ania]

Είναι πάρα πολλές οι παλιές ελληνικές ταινίες που μου αρέσουν...

θα ξεκινήσω με μία που μου έρχεται τώρα και βλέπουμε...

μου αρέσει πολύ η σκηνή από το "η αλικη στο ναυτικο"

που είναι ο γιάννης γκιωνάκης στο κατάστρωμα και ακούει την γυναικεία φωνή...το λέει στους άλλους αλλά τίποτα...

η ατάκα της ταινίας από τον κωνσταντάρα.."εσύ τώρα παιδί μου τι είσαι αρσενικό ή θηλυκό? "

[ploutarxos]

στο ξυπολητο πριγκηπα οπου ο βουτσας υποδυεται για χαρη του παπαγιανοπουλου

το ζαμπλουτο σειχη¨

-εχετε μεγαλο σοι πριγκηψ?(συνοδος)

-ουουου...αφου να φανταστειται ολοι μαζι βρισκομαστε μονο στις γιορτες, χριστουγενα,λαμπρη(βουτσας)

τον σκουνταει ο παπαγιανοπουλος

-ειδατε τι χωρατατζης που ειναι που σας ελεγα....

[Kovacevic]

Σκηνή 1η: Γαμπρός απ΄ το Λονδίνο

Διονύσης Παπαγιαννόπουλος: Πήγαινε να πάρεις κρασί.

Νεαρός γιος: Καλά. Τι βαράς ντε;

Διονύσης Παπαγιαννόπουλος: Βαράω προκαταβολικά γιατί το ξέρω ότι θ΄ αργήσεις!

Νεαρός γιος: Ε, τότε ν΄ αργήσω για να ΄μαι και ξοφλημένος!

Σκηνή 2η: Διπλοπενιές

Δημήτρης Παπαγιαννόπουλος: Δε μου λες; Εσύ θα άντεχες αν έβλεπες τη γυναίκα σου πάνω

στο τραπέζι να χορεύει;

Βασίλης Αυλωνίτης: Τώρα, να σου πω... Εγώ θα άντεχα. Το τραπέζι δε θ΄ άντεχε...

Σκηνή 3η: Δεσποινίς Διευθυντής

Διονύσης Παπαγιαννόπουλος: Τι κάνεις εδώ παιδάκι μου;

Τζένη Καρέζη: Τραγουδάω...

Διονύσης Παπαγιαννόπουλος: Στη σκάλα τραγουδάει κανείς;

Τζένη Καρέζη: Γιατί; Στη σκάλα του Μιλάνου πώς τραγουδάνε;

Σκηνή 4η: Ένας άφραγκος Ωνάσης

Γιατρός: Βήξτε, παρακαλώ... Πιο δυνατά... Μα, πιο δυνατά, δεν έχετε δύναμη;

Κώστας Βουτσάς: Δύναμη έχω, γρίππη δεν έχω!

Σκηνή 5η: Ένας τρελός τρελός Βέγγος

Θανάσης Βέγγος: Δε μου λες Κατερίνα, το ήθελες και το έκανες αυτό ή το έκανες κατά λάθος;

Κλειώ Σκουλούδη: Και βέβαια το ήθελα. Εγώ ό,τι κάνω το μελετάω πρώτα.

Θανάσης Βέγγος: Δηλαδή ήτανε φιλί εκ προμελέτης!

Σκηνή 6η: Ένας τρελός τρελός Βέγγος

Ράφτης: [Μετράει] Μάλιστα. Μέση 52. Αν έχετε και στήθος 65...

Θανάσης Βέγγος: ...βγαίνω σταρ Ελλάς, ξέρω...

Σκηνή 7η: Ένας τρελός τρελός Βέγγος

Μπάτλερ: Μαθήματα αριστοκρατικής συμπεριφοράς: Θέλω να δω πως θα καθαρίσετε και θα φάτε τον αστακό.

Θανάσης Βέγγος: Γιατί βρε παιδάκι μου με αρχίζεις από τα δύσκολα; Τον αστακό ούτε ο καρχαρίας δεν μπορεί να τον φάει. Φέρε μου ένα γιαούρτι με το κουτάλι να δεις για πότε το τρώω...

Σκηνή 8η: Ένας τρελός τρελός Βέγγος

Μπάτλερ: Πάντα το πηρούνι στο αριστερό και το μαχαίρι στο δεξί. Ποτέ το πηρούνι στο δεξί.

Θανάσης Βέγγος: Γιατί, αν κρατήσω το πηρούνι με το δεξί, τι θα μου κάνουν; Φάκελο;

Σκηνή 9η: Η βίλα των οργίων

Διονύσης Παπαγιαννόπουλος: Του λόγου σου, ποια είσαι;

Μιράντα Μυράτ: Του ναυάρχου.

Διονύσης Παπαγιαννόπουλος: Ποιανού ναυάρχου;

Μιράντα Μυράτ: Του ναυάρχου Τσαχτσαρίδη, αν έχετε ακουστά.

Διονύσης Παπαγιαννόπουλος: Α, μάλιστα. Για μπες μέσα και περίμενε. Μ΄ εσένα έχουμε πολλά να πούμε.

Μιράντα Μυράτ: Πολλά; Ωχ, Θεέ μου κι είμαι καλεσμένη σε κάποια δεξίωση. Πόσο λέτε ν΄ αργήσω;

Διονύσης Παπαγιαννόπουλος: Κανά δυο χρονάκια!

Σκηνή 10η: Ζητείται ψεύτης

Ψηφοφόρος: Μαρτζώκος.

Θανάσης Βέγγος: Τι θέλετε;

Ψηφοφόρος: Ήρθα για μια ανάλυση ούρων!

Θανάσης Βέγγος: Τι 'ν' αυτά που λέτε κύριε Μαρτζώκο! Εδώ είναι πολιτικό γραφείο. Δεν είναι ιατρείο. Λάθος πόρτα κάνατε...

Ψηφοφόρος: Καθόλου. Εγώ τον κύριο Φερέκη τον ψήφισα!

Θανάσης Βέγγος: Τον ψηφίσατε; Κι επειδή τον ψηφίσατε πρέπει να φροντίζει για τα ούρα σας; Τέλος πάντων. Φέρτα εδώ. Θα τα φροντίσουμε.

Ψηφοφόρος: Να μου τα προσέχετε.

Θανάσης Βέγγος: Ναι, θα τα βάλουμε στα πούπουλα!

Σκηνή 11η: Η γυναίκα μου τρελάθηκε

Λάμπρος Κωσταντάρας: Που είναι η κυρία σου παιδί μου;

Οικιακή βοηθός: Εξήλθεν έξω!

Λάμπρος Κωσταντάρας: Πάλι καλά που δεν εξήλθε μέσα...

Σκηνή 12η: Η γυναίκα μου τρελάθηκε

Μέλπω Ζαρόκωστα: Τι δουλειά κάνετε δεσποινίς;

Δεσποινίς: Εργάζομαι ως χορεύτρια.

Μέλπω Ζαρόκωστα: Χορεύτρια; Σε κέντρο;

Μαίρη Αρώνη: Όχι σε μπακάλικο!

Σκηνή 13η: Η Θεία απ' το Σικάγο

Ορέστης Μακρής: Καλλιόπη Πάπας. Δηλαδή Παππά λεγότανε, αλλά φαίνεται πως εκεί κάτω

όπου βρουν παπά τον κάνουν Πάπα!

Σκηνή 14η: Η Θεία απ' το Σικάγο

Γεωργία Βασιλειάδου: Η ανηψιά μου κι εγώ είμαστε πάρα πολύ στενοχωρημένες γι' αυτό που συνέβη, κύριε. Είμαστε very very... πώς το λέτε εδώ στην Ελλάδα; Χολοσκασμένες!

Σκηνή 15η: Η καφετζού

Μεθυσμένος: Γιατί (χικ) να μου το πει εμένα αυτό (χικ) κύριε πόλισμαν;

Αστυφύλακας: Ε, τι σου είπε;

Μεθυσμένος: Δε θυμάμαι. Αλλά (χικ) γιατί να μου το πει;

Η κόρη μου η σοσιαλίστρια

(Στο κρατητήριο)

Αλίκη Βουγιουκλάκη: Ένα ποντίκι! Μα, επάνω μου είπαν ότι δεν έχει ποντίκια!

Δημήτρης Παπαμιχαήλ: Ε, τότε να ζητήσεις τα λεφτά σου πίσω!

Σκηνή 17η: Η κυρά μας η μαμή

Γεωργία Βασιλειάδου: Ποιο δόντι σε πονάει;

Χωρικός: Ο κάτω δεξιός τραπεζίτης.

Γεωργία Βασιλειάδου: Εμ, βέβαια. Τραπεζίτης και αριστερός γίνεται;

Σκηνή 18η: Η ωραία των Αθηνών

Γεωργία Βασιλειάδου: Και θα μ' αφήσεις μόνη με τον ταξιτζή;

Μίμης Φωτόπουλος: Ε, τώρα δε φοβάται πια. Σε συνήθισε.

Σκηνή 19η: Θα σε κάνω βασίλισσα

Λάμπρος Κωσταντάρας: Πολλά δολάρια... Ποτάμι ρέει το χρήμα [στην Αμερική]... Όποια πέτρα κι αν σηκώσεις βρίσκεις από κάτω δολάρια...

Θανάσης Βέγγος: Κι εμείς εδώ το έχουμε αυτό, αλλά με κατσαρίδες!

Σκηνή 20η: Θ.Β. Φαλακρός πράκτωρ

(Διανέλλος και Βέγγος πέφτουν να κοιμηθούν στο ίδιο κρεβάτι και πριν περάσει ένα λεπτό ο Βέγγος αρχίζει να ροχαλίζει)

Λαυρέντης Διανέλλος: Ροχαλίζεις πάντα;

Θανάσης Βέγγος: Μόνο όταν κοιμάμαι...

Σκηνή 21η: Κάτι κουρασμένα παληκάρια

Διονύσης Παπαγιαννόπουλος: Δηλαδή εσύ την ηλικία σου πώς τη μετράς;

Λάμπρος Κωσταντάρας: Εικοσπέντε.

Διονύσης Παπαγιαννόπουλος: Τινέιτζερ! Κι η πίεσή σου που φτάνει στα δεκαοχτώ;

Λάμπρος Κωσταντάρας: Ε, τινέιτζερ κι αυτή!

Σκηνή 22η: Μια Ιταλίδα απ΄ την Κυψέλη

Μάρω Κοντού: Τι κάνεις βρε Παναγιώτη; Βρήκες καμιά δουλειά;

Δημήτρης Νικολαίδης: Άνοιξα ένα μαγαζάκι, αλλά με κλείσανε μέσα.

Μάρω Κοντού: Γιατί;

Δημήτρης Νικολαίδης: Έ, βλέπεις... το άνοιξα με λοστό!

Σκηνή 23η: Να ζει κανείς ή να μη ζει;

Λάμπρος Κωσταντάρας: Ποιανού είναι αυτές οι πυτζάμες;

Ντίνος Ηλιόπουλος: Του πατέρα μου. Κουτί σας έρχονται! Ήταν άντρακλας ο πατέρας μου. Θρεφτάρι σωστό!

Λάμπρος Κωσταντάρας: Καλά, κι εσύ ποιανού έμοιασες; Της μάνας σου;

Ντίνος Ηλιόπουλος: Όχι, του κουμπάρου!

Σκηνή 24η: Ο θησαυρός του μακαρίτη

Νίκος Ρίζος: Πιάσε δυο καταϊφια. Και που 'σαι... Κάντα μου μυθιστόρημα.

Ξένια Καλογεροπούλου: Δηλαδή;

Νίκος Ρίζος: Τύλιξέ μου τα στο χαρτί!

Σκηνή 25η: Οι γαμπροί της Ευτυχίας

Βασίλης Αυλωνίτης: Θέλω κανένα βιβλίο για να περνάω την ώρα μου.

Νίκος Ρίζος: Βιβλία πασατέμπο δεν έχουμε...

Σκηνή 26η: Ο θησαυρός του μακαρίτη

Νίκος Ρίζος: Και είναι μεγάλη η αδερφή σου;

Βασίλης Αυλωνίτης: Ε, δεν είναι και σαν την Πελοπόνησσο...

Σκηνή 27η: Ο παπατρέχας

Παππούς: Διάβασα την αγγελία σας και ήρθα. Θέλω μια νύφη...

Θανάσης Βέγγος: ...για τον εγγονό σου.

Παππούς: Όχι. Για μένα! Αρκετά ρεμπέλεψα. Καιρός πια να νοικοκυρευτώ!

Θανάσης Βέγγος: Και πόσων χρονών είσαι;

Παππούς: Δεν έχω κλείσει ακόμα τα εβδομήντα πέντε!

Θανάσης Βέγγος: Ε, να ξαναρθείς αύριο με τον κηδεμόνα σου μην πάμε μέσα επί αποπλάνηση ανηλίκου.

Σκηνή 28η: Ο παπατρέχας

Θανάσης Βέγγος: Ώστε ψάλτης κύριε Δωρόθεε;

Δωρόθεος: Ιεροψάλτης και μάλιστα αριστερός.

Θανάσης Βέγγος: Ααα, της ΕΔΑ δηλαδή.

Δωρόθεος: Όχι, των Αγίων Θεοδώρων.

Θανάσης Βέγγος: Το ίδιο κάνει, Θεοδωρακικός!

Σκηνή 29η: Ο στρίγγλος που έγινε αρνάκι

(Ο μικρός γιος έχει φέρει τη μηχανή μέσα στο σαλόνι)

Λάμπρος Κωσταντάρας: Τι ΄ν΄ αυτό βρε; Εδώ μου την κουβάλησες; Γι΄ αυτό φαγώθηκες να στην αγοράσω;

Γιος: Αφού κάτω δεν κλείνει καλά η πόρτα και μπορεί να μου την κλέψουνε...

Λάμπρος Κωσταντάρας: Ωραία! Έχουμε μια μοτοσυκλέτα στην τραπεζαρία, να βάλουμε κι από ένα τζιπ στις κρεβατοκάμαρες και να το κάνουμε Σώμα Αμέσου Δράσεως!

Σκηνή 30η: Ο στρίγγλος που έγινε αρνάκι

(Κάθονται στο τραπέζι να φάνε, και τα παιδιά ορμάνε στα φαγητά)

Λάμπρος Κωσταντάρας: Κάντε και κανένα σταυρό βρε παιδιά, κάντε και κανένα σταυρό! Να μας βγει σε καλό!

(Κάνουν όλοι από ένα γρήγορο σταυρό)

Λάμπρος Κωσταντάρας: Σταυρό είπα! Όχι μαντολίνο!

Σκηνή 31η: Ο τζίτζικας κι ο μέρμηγκας

Βασίλης Αυλωνίτης: Φασούλι το φασούλι δε γίνονται περιουσίες. Γίνονται φασολάδες!

Σκηνή 32η: Πολυτεχνίτης και Ερημοσπίτης

Δημήτρης Νικολαίδης: Ώστε θέλεις δουλειά; Τι δουλειά;

Θανάσης Βέγγος: Ό,τι να ΄ναι. Και τα πόδια μου πιάνουνε, και τα χέρια μου πιάνουνε, και το μυαλό μου κόβει...

Δημήτρης Νικολαίδης: Γράμματα ξέρεις;

Θανάσης Βέγγος: Πως αμέ! Δώδεκα!

Σκηνή 33η: Πολυτεχνίτης και Ερημοσπίτης

(Ο Βέγγος κάνει το φωτογράφο. Έρχεται μια οικογένεια να φωτογραφηθεί)

Θανάσης Βέγγος: Λοιπόν τελειώσαμε. Την Τετάρτη που έρχεται θα είναι έτοιμες.

Γιώργος Γαβριηλίδης: Μα γιατί τόσο αργά; Εμείς βιαζόμαστε!

Θανάσης Βέγγος: Αν βιαζόσαστε, να σας δώσω μερικές που έχω έτοιμες;

Γιώργος Γαβριηλίδης: Μα αυτοί δε θα είμεθα εμείς!

Θανάσης Βέγγος: Γιατί, αυτές που θα σας βγάλω, θα είστε εσείς;

Σκηνή 34η: Τα κίτρινα γάντια

(Κοιτάει ένα κάδρο)

Νίκος Σταυρίδης: Ρε συ, ο Παλαιών Πατρών Γερμανός είναι αυτός;

Γιάννης Γκιωνάκης: Τσου! Έλληνας είναι!

Σκηνή 35η: Της κακομοίρας

Κώστας Δούκας: Να σου βάλω αυτό; [Ένα κομμάτι μπακαλιάρο]

Μαρίκα Νέζερ: Μπα, είναι πολύ μεγάλο!

Κώστας Δούκας: Αυτό;

Μαρίκα Νέζερ: Πολύ μικρό!

Κώστας Δούκας: Τι νούμερο παπούτσι φοράς;

Μαρίκα Νέζερ: 37, ξώφτερνο!

Κώστας Δούκας: Ε, τότε μην το συζητάς, θα πάρεις αυτό οπωσδήποτε!

Μαρίκα Νέζερ: Γιατί;

Κώστας Δούκας: Περισσεύει να κάνεις και τακούνια!

Σκηνή 36η: Της κακομοίρας

Κώστας Χατζηχρήστος: Κουβάλησες και την ανηψιά σου εδώ πέρα να μας κάνει την όμορφη!

Κώστας Μεντής: Ποια ανηψιά μου βρε; Γυναίκα μου είναι!

Κώστας Χατζηχρήστος: Γυναίκα σου; Δικιά σου;

Κώστας Μεντής: Όχι του γείτονα! Με αγάπησε και με πήρε!

Κώστας Χατζηχρήστος: Σ' αγάπησε; Τι αγάπησε από εσένα βρε κακομούστακε;

[Προς τη γυναίκα:] Ο άντρας σου είναι αυτός;

Γυναίκα: Ναι!

Κώστας Χατζηχρήστος: Άντρας σου; Καλά να πάθεις! Τι του λιμπίστηκες του κομοδίνου;

Εμείς αυτούς στο χωριό, τους πνίγουμε στο νεροχύτη για να μη χαλάσει η ράτσα!

Σκηνή 37η: Το σωφεράκι

[Στο βενζινάδικο]

Μίμης Φωτόπουλος: Άντε, κάνε με επιλοχία!

Βενζινάς: Τι;

Μίμης Φωτόπουλος: Κοπάνα μου τρία γαλόνια!

Σκηνή 38η: Τύφλα να ΄χει ο Μάρλον Μπράντο

Γυναίκα: Ξέρετε, εμένα μου αρέσουν οι μεγάλες συγκινήσεις.

Θανάσης Βέγγος: Να πηγαίνετε σε κηδείες!

Σκηνή 39η: Υπάρχει και φιλότιμο

Νίκη Λινάρδου: Που μπορεί κανείς να κάνει ένα μπάνιο;

Χρήστος Δοξαράς: Στο ποτάμι.

Νίκη Λινάρδου: Μα εγώ θέλω ζεστό μπάνιο!

Λάμπρος Κωσταντάρας: Στο ποτάμι, το Δεκαπενταύγουστο...

Σκηνή 40η: Μην είδατε τον Παναή

[Στο τραίνο για Χαλκίδα και ενώ έχει μαυρίσει από τον καπνό η μούρη του Βέγγου...]

Θανάσης Βέγγος: Αμάν.....Ο καζαμπούμπου!!!!!

Επιβάτης: Πώς μαύρισες;

Θανάσης Βέγγος: Ξέρω εγώ; Έφαγα φυστίκι αράπικο....

Επιβάτης: Που πας τώρα;

Θανάσης Βέγγος: Να φάω γιαούρτι να ασπρίσω!!!!!