[TAINIOKΡΙΤΙΚΗ] Thank You For Smoking

[Remy Fincher]

"Thank You For Smoking" emstar emstar

Του Τζέισον Ράιτμαν

Με τους Άαρον Έκχαρτ, Μαρία Μπέλλο, Κάμερον Μπράιτ, Κέιτι Χολμς, Γουίλιαμ Χ. Μέισι, Ρομπ Λόου, Άνταμ Μπρόντυ, Κιμ Ντίκενς, Ρόμπερτ Ντυβάλ κ.α.

Ο Νικ Νέιλορ (Έκχαρτ), διαβόητος λομπίστας και αντιπρόεδρος του "Ιδρύματος Ερευνών για τον Καπνό" -εύσχημη ονομασία για το κονσόρτιουμ των καπνοβιομηχάνων- έχει πολυάριθμα "θανατερά" παρατσούκλια, αρκετούς εχθρούς και καθόλου αναστολές γι' αυτό που του πληρώνει το νοίκι και τη διατροφή του εντεκάχρονου γιού του (Μπράιτ): να υπερασπίζεται δημόσια, από trashy talk shows μέχρι τη Γερουσία, την εικόνα των εργοδοτών του και να αμφισβητεί την ανθυγιεινότητα του τσιγάρου...

"Michael Jordan plays ball. Charles Manson kills people. I talk."

Και από την αρχή κιόλας αυτής της νοστιμότατης και καταδιασκεδαστικής σάτιρας αυτή θα είναι ακριβώς η πρώτη σας διαπίστωση για ένα χαρακτήρα, για τον οποίο η αποστομωτική ευφράδεια και η άνεση της επιχειραματολογίας του δεν αφήνει ούτε δευτερόλεπτο περιθώριο για να διαπιστώσει κανείς την όποια σαθρότητα ή αντίφαση στα λεγόμενά του. Ένας "γιάπης Μεφιστοφελής" ικανός να δώσει φτερά σε γαϊδάρους, μαγικά χαλιά σε ανάπηρους, τσίπα σε πολιτικούς, να μεταμφιέσει ένα κατάμαυρο πρόβατο σε πάλλευκο αρνί. Να μπογιατίσει την αλήθεια με τις πιο πειστικές πιτσιλιές ψέμματος. Ή το αντίθετο.

Τα ξεκαρδιστικά επιχειρήματα με τα οποία ο Νέιλορ εξουδετερώνει έως και ισοπεδώνει τους αντιπάλους του δεν πηγάζουν από έναν επί της ουσίας αμοραλισμό. Άλλωστε ακόμη και το όλο concept της ανηθικότητας είναι για εκείνον εντελώς λανθασμένο. Το αντάρτικο του και ο λόγος για τον οποίο στέκεται ανενδοίαστα και αγέρωχα ως υπερασπιστής των "κακών" καπνοβιομηχανιών, πέρα από το "νοίκι", έγκειται στην καταπολέμηση της πολιτικής ορθότητας και στην ανάδειξη του κωμικού ή και τραγικού παραλόγου που διέπει την ύπαρξη της. Η αμερικάνικη κοινωνία (και γιατί όχι- η δυτική εν γένει) εξανίσταται και ορμά χωρίς δεύτερη σκέψη να καταγγείλει και να καταπνίξει, αν γίνεται, κάθε είδους παράβαση ή αμφισβήτηση του κοινώς αποδεκτού. Κινήσεις ενάντια στο κάπνισμα, στην πορνογραφία, στις εκτρώσεις, στη βία στο σινεμά και την τηλεόραση, στο φαστ φουντ ξεχνούν ή παραγκωνίζουν κάτι πολύ ουσιαστικό: την ατομική κρίση και την επιλογή που αυτή τελικά συνεπάγεται. Την ανατροφή δηλαδή ευσυνείδητων και ενημερωμένων ατόμων που θα είναι ικανοί να πάρουν μια υπεύθυνη απόφαση για τον εαυτό τους και να δεχτούν τις όποιες συνέπειες του "δρόμου" που επέλεξαν. Φυσικά το να μεγαλώσεις έναν υπεύθυνο άνθρωπο είναι διαδικασία ασύγκριτα πιο δύσκολη και απαιτητική, από το να του κλείνεις απλώς τα μάτια (ή το στόμα) σε ό,τι εσύ θεωρείς ακατάλληλο.

Πανέξυπνες ατάκες που ξεστομίζονται σαν από καταπέλτη, υπέροχο καστ, κατάμαυρο χιούμορ, στυλ και πολλή τσουχτερή ειλικρίνεια συνθέτουν μια τέλεια βραδινή κιν/κη έξοδο- με εγκέφαλο (και καρδιά) απαραιτήτως ενεργοποιημένα.

Personal note: Ποιός θα το περίμενε ότι μια ταινία που λέγεται "Thank you For Smoking" σε προβληματίζει περισσότερο για τις βλαβερές συνέπειες του καπνίσματος από ότι ένα ανάλογου θέματος ρεπορτάζ στις ειδήσεις... μετά την προβολή της ταινίας το ξανασκέφτηκα να ανάψω τσιγάρο. Τι Μπεχράκης μου λέτε τώρα... Νικ Νέιλορ και ξερό ψωμί.