[ΤΑΙΝΙΟΚΡΙΤΙΚΗ] Ο Δρόμος Για Το Γκουαντάναμο

[Salsero]

Η ταινία αναφερεται στην αληθινή ιστορία των τριών νεαρών Βρετανών υπήκοων που κρατήθηκαν για δύο χρόνια στο Γκουαντάναμο, στην Κούβα χωρίς ποτέ να τους απαγγελθούν επίσημα κατηγορίες. Γνωστοί και ως ‘Το τρίο του Τίπτον’ – αναφορικά με τη γενέτειρά τους, το Τίπτον της Βρετανίας- οι τρεις τους επέστρεψαν τελικά στη Μ. Βρετανία όπου και αφέθηκαν ελεύθεροι χωρίς και πάλι να τους δοθεί κάποια επίσημη εξήγηση για τη φρικτή τους δοκιμασία. Η ταινία παρουσιάζει το χρονικό των γεγονότων που οδήγησαν τους τρεις νεαρούς από τη Βρετανία σε έναν γάμο στο Πακιστάν και στη συνέχεια στο πέρασμα των Αφγανικών συνόρων την ίδια στιγμή που οι Αμερικανοί ξεκινούσαν τις στρατιωτικές τους επιθέσεις εναντίον του, μέχρι την τελική σύλληψή τους από το ΝΑΤΟ και τη φυλάκιση τους στη στρατιωτική βάση ‘X-Ray’ και αργότερα στη βάση ‘Delta’ στο Γκουαντάναμο.

Παραλογισμός, στο όνομα μίας .... επικίνδυνης ‘ασφάλειας’!

Η αληθινή αυτή ιστορία είχε συγκλονίσει την κοινή γνώμη όταν δημοσιοποιήθηκε. Έτσι άγγιξε και τον Μάικλ Γουιντερμπότομ - σκηνοθέτη των πολλών και διαφορετικών κινηματογραφικών ειδών που δεν δίστασε να καταγράψει την ιστορία των πρώτων αυτών θυμάτων του αποκαλούμενου και... ‘πολέμου κατά της τρομοκρατίας.’ Χαμηλού προϋπολογισμού, με ερασιτέχνες ‘ηθοποιούς’ και γυρίσματα στις πραγματικές τοποθεσίες του Πακιστάν, του Αφγανιστάν και του Ιράν, με εμβόλιμα αποσπάσματα συνεντεύξεων από τους αληθινούς πρωταγωνιστές των γεγονότων αλλά και με χιούμορ, η ταινία έκανε αίσθηση και στο Φεστιβάλ Βερολίνου όπου προβλήθηκε, ενώ ο Μάικλ Γουιντερμπότομ κέρδισε Αργυρή Άρκτο Σκηνοθεσίας! Μοντέρνο θρίλερ, πολεμικό χρονικό ή πολιτικό ντοκουμέντο; Σίγουρα, γροθιά στο στομάχι.

H στρατιωτική βάση των Η.Π.Α. στον κόλπο του Γουαντάναμο, στη Κούβα είναι στην πραγματικότητα ένα απομονωμένο στρατόπεδο-φυλακή. Τον Ιανουάριο του 2002 οι Η.Π.Α. μετέφεραν στο Γουαντάναμο από το Αφγανιστάν – με κουκούλες στο κεφάλι και αλυσοδεμένους - τους πρώτους κρατούμενους του «πολέμου κατά της τρομοκρατίας».

Σήμερα, σχεδόν 5 χρόνια και δεκάδες καταγγελίες για βασανιστήρια μετά, περίπου 460 άτομα από 40 χώρες συνεχίζουν να κρατούνται παράνομα στο Γουαντάναμο χωρίς επαφή με τον έξω κόσμο, χωρίς να τους έχουν απαγγελθεί κατηγορίες ή να έχουν δικαστεί. Πολλοί κρατούνται σε απομόνωση σε μικρά κελιά, 24 ώρες το εικοσιτετράωρο, ορισμένες φορές για μήνες. Οι ειδήσεις για απόπειρες αυτοκτονίας και απεργίες πείνας δε σταμάτησαν ποτέ, ενώ από το 2003 είναι γνωστό πως κρατούνται και ανήλικοι.

Όπως είπε ο Σαφίκ, αληθινός πρωταγωνιστής της ταινίας, «Οι Αμερικανοί δεν σταματούσαν να μας υπενθυμίζουν πως όλος ο κόσμος μας έχει διαγράψει και έχει πειστεί πως είμαστε τρομοκράτες. Θέλουμε να ανοίξουμε τα μάτια του κόσμου σε αυτό που συμβαίνει όπως μας ζήτησαν οι σύντροφοι μας που βρίσκονται ακόμα εκεί.»