[ΤΑΙΝΙΟΚΡΙΤΙΚΗ] [Bellucciali] Πόσο μ' αγαπάς;

[bromptonista]

Η πολυδιαφημισμένη ταινία του Bertrand Blier βγήκε και στα ελληνικά σινεμά με τη Monica Bellucci (Daniela) να είναι η "ατραξιόν" σε ένα σουρεάλ σενάριο με τη γενική ιδέα "φτωχός-γίνεται-πλούσιος-και-θέλει-μόνο-τη-Μόνικα". Ο Bernard Campan (François) είναι ο υπαλληλάκος που προτείνει στη Ντανιέλα, Ιταλίδα πόρνη πολυτελείας στη Γαλλία, να ζήσει μαζί του αντί 100.000 ευρώ το μήνα μέχρι να τελειώσουν τα 4,2 εκατομμύρια που κέρδισε στο Λόττο.

Καταρχήν, η ταινία είναι κλασικός Blier. Δεν καταλαβαίνεις τι σου γίνεται! Έχει ανατροπές, ρομαντισμό, έρωτα, έναν Gérard Depardieu (στο ρόλο του "πολύ κακού" Charly, γκόμενου-νταβά της Ντανιέλας) στα πολύ καλά του, έναν Campan - αποκάλυψη στο ρόλο του Γάλλου Γκουσγκούνη και μια Μόνικα από τα παλιά, διαρκώς ντυμένη με τις ελαφρότερες των αμφιέσεων, που ξετρελαίνει όλους τους χαρακτήρες επί της οθόνης - και μάλιστα στέλνει στα θυμαράκια τον κακομοίρη το γιατρό - φίλο του Φρανσουά - που δεν άντεξε η φτωχή καρδιά του το θέαμα... Είναι και σύντομη, οπότε δύσκολα θα βαρεθείτε.

Τα μελανά σημεία τώρα: η Μόνικα γέρασε παίδες. Ίσως φταίει και το μακιγιάζ στην ταινία, αλλά έχει χάσει το 95% της δροσερότητας και ζωντάνιας που απέπνεε η "Μαλένα" και η Άλεξ ("Μη Αναστρέψιμος"). Τα παιδιά, τα δεύτερα -άντα, τα τσιγάρα τα ποτά και τα ξενύχτια, αυτός ο αχόρταγος ο σύζυγός της ο Κασέλ... Τελοσπάντων, σώζεται επειδή οι υπόλοιπες γυναίκες στην ταινία είναι μπάζα (ακόμα και η πιτσιρίκα - νεαρό πορνίδιο - δε λέει μία).

Συμπερασματικά, έχετε χρέος να τη δείτε οπωσδήποτε στο σινεμά και να αγοράσετε και το DVD μετά ως καλοί Bellucciali, αντίθετα με τους ανεκδιήγητους "Αδερφούς Γκριμ" που όλο και κάπου θα παίζονται ακόμα. Χαρίζω empopcorn ,5 /5, γιατί εκτός της Μόνικα υπάρχει ο φοβερός Ντεπαρντιέ, το σουρεάλ και βεβαίως ο Γκουσγκούνης!!!

Δείτε και το IMDB, που κλασικά θάβει τη Μόνικα: http://www.imdb.com/title/tt0420555/ (ανάγωγοι Αμερικανοί, δεν μπορούν να αναγνωρίσουν την ποιότητα του ευρωπαϊκού κινηματογράφου!)