[ΤΑΙΝΙΟΚΡΙΤΙΚΗ] Match Point

[Medicus Chirurgus]

Άντε γεια... το έργο είναι αριστούργημα!

Ο προπονητής ποδοσφαίρου του "Bend it like Beckham" επιστρέφει ως προπονητής τέννις μιας πλούσιας οικογένειας στο Λονδίνο. Η ανέλκυσή του είναι ταχύτατη καθώς χώνεται για τα καλά στην οικογένεια, με απώτερο σκοπό να φάει τη γκόμενα του εργοδότη του. Θα τα καταφέρει; Θα τα τινάξει όλα στον αέρα;

Απλά θα με θυμηθείτε στην αρχική σκηνή (που δείχνει τη μπάλα του τέννις στο φιλέ) και λίγο πριν το τέλος. Άλλα δεν θα πω πέραν του ότι το ηθικό δίδαγμα της ταινίας «καλύτερα τυχερός παρά καλός» είναι πολύ μεγάλη αλήθεια!

η ταινία.

[ho·mun·cu·li]

Directed by: Woody Allen

Writing credits by: Woody Allen

Πλοκη: Πρωταγωνιστης ο νεαρος φιλοδοξος Κρις (Rhys-Meyers) ο οποιος μετα από μια αποτυχημενη καριερα στο τενις, αποφασιζει να παει στο Λονδινο να δουλεψει ως προπονητης σε γνωστο tennis club της μπουρζουαζιας, αλλα προσδωκωντας σε ένα λαμπερο αυριο. Η γνωριμια του με γονο πλουσιας οικογενειας (Goode) θα είναι και η αρχη πραγματοποιησης του ονειρου του.

Καλυτερα να εχεις τυχη παρα να εισαι καλος….

Η αδελφη του Τομ (Goode) θα ερωτευτει τρελα τον νεαρο δανδη, που αν και ξεκινησε από μια φτωχη συνοικια της Ιρλανδιας καταφερε νωρις να φυγει από το μιζερο περιβαλλον του και να ανοιξει τα φτερα του, με στοχο ένα μεγαλοπρεπο μελλον. Η σχεση του με τη γλυκεια κ εξυπνη καστανη Κλοη (Emily Mortimer) προχωραει όπως οι «γλυκαναλατες» μελωδιες της ταινιας….Ο Αλλεν εγκαταλειπει τα αγαπημενα στεκια της NY για το ανεραστο Λονδινο και τις τζαζ επιρροες του, ντυνοντας την ταινια με οπερικες νοτες να ταιριαζουν στο γκλαμουρ στατους των ηρωων. Όλα αλλαζουν όταν ο Κρις συναντησει την καταξανθη, φλογερη σεξοβομβα αρραβωνιατικια του Τομ, Νολα-το νέο αγαπημενο τεκνο του Hollywood (Scarlett Johanson).

Ένα μπαλακι του τενις που δεν ξερεις αν θα πεσει από δω ή από κει….

Παρολο που παντρευεται την εξυπνη, αλλα ανασφαλη Κλοη, το παθος του Κρις για την Νολα θεριευει. Ο χορος των στερεοτυπων ξεκιναει μπροστα μας…Όλα λιγο πολύ χιλιοειδωμενα…Προβλεψιμα…Αναμενομενα…

Δεν είναι μια κλασσικη Αλλενικη ταινια…Αντιθετα πεταει στην οθονη τα πραγματα ως εχουν…Δανειζομενος μοτιβα του μεγαλυτερου Ρωσου λογοτεχνη, του Ντοστογιεφσκη αποτυπωνει στο σελιλοιντ αυτό που είναι ζωη…Το χρημα και η ευκολη ζωη ή ο ερωτας? Ο δυσκολος δρομος της αρετης ή ο ευκολος της κακιαs?Στην πραγματικοτητα δεν τιθεται ποτε θεμα επιλογης…Ο πρωταγωνιστης,ανεκφραστη φιγουρα της εποχης του (ή μηπως κάθε εποχης?), εκλογικευει τα παντα. Τα συναισθηματα του, τις πραξεις του, τις σκεψεις του…Σαν άλλος πριγκιπας Μισκιν εχει να διαλεξει αναμεσα στην πορνη Νολα-Ναστασια που καταφερνει να διεγειρει τα λιγα εναπομειναντα ψηγματα παθους-για-ζωη που κρυβει μεσα του….και στη σεμνη,αφοσιωμενη Κλοη-Ολγα που του προσεφερε όλα εκεινα που ονειρευοταν από παντα. Στην πραγματικοτητα δεν είναι επιλογη αναμεσα σε δυο γυναικες, αλλα αναμεσα σε δυο αυριο…

Με το φοβο μην αποκαλυψω τη συνεχεια της ιστοριας θα σταματησω εδώ. Προσωπικα δεν τη θεωρω καλυτερη, ουτε καν από τις καλυτερες ταινιες του Αλλεν. Λειπει η σπιρταδα, το μπριο, η εκπληξη που τοσο αγαπαμε στα κειμενα του…Λειπουν οι εντασεις, λειπει η αληθινη αγαπη, λειπει το χιουμορ.. Πιο πολύ μου κανει σε μια μελαγχολικη-πικρη καταθεση του σκηνοθετη-συγγραφεα…

Ουδεν γαρ ανθρωποισιν οιον αργυρος

Κακον νομισμ’ εβλαστε˙τουτο και πολεις

Πορθει, τοδ’ ανδρας εξανιστησιν δομων

Τοδ’ εκδιδασκει και παραλασσει φρενας

Χρηστας προς αισχρα πραγμαθ’ ισταται βροτων

Πανουργιας δ’εδειξεν ανθρωποις εχειν

Και παντος εργου δυσσεβειαν ειδεναι.

(Σοφοκλης-Αντιγονη 295-300)

emstar emstar/5

[Remy Fincher]

"Match Point" emstar emstar, 5

Του Γούντι Άλλεν

Με τους Τζόναθαν Ρις Μάιερς, Σκάρλετ Γιόχανσον, Μπράιαν Κόξ, Έμιλυ Μόρτιμερ κ.α.

Ο Κρις (Μάιερς), δάσκαλος του τένις σε ακριβή πριβέ λέσχη, ποθούσε πάντοτε να ανέβει κοινωνικά και οικονομικά, να "αφήσει πίσω του σφραγίδα". Την ευκαιρία γι'αυτό θα του προσφέρουν οι Χιούιτ, πάμπλουτοι Βρετανοί αριστοκράτες: αποκτώντας φιλία μαζί τους- αλλά το σημαντικότερο- σχέση και έπειτα αρραβώνα με την Κλόι Χιούιτ (Μόρτιμερ) ο Κρις θα αποκτήσει αυτά που πάντα ονειρευόταν. Όλα αυτά όμως θα τεθούν σε κίνδυνο όταν ερωτευτεί παράφορα τη Νόλα Ράις (Γιόχανσον), παρ'ολίγον κουμπάρα του...

Ποιός θα περίμενε ότι η ταινία που θα έβγαζε τον Άλλεν από τη λίστα με τους καλλιτεχνικά "νεκρούς" σκηνοθέτες θα ήταν ένα δυνατό, έξοχο δράμα κι όχι μια απολαυστική κωμωδία στις οποίες μας είχε συνηθίσει; Ίσως βέβαια θα'πρεπε να το'χαμε υποψιαστεί, αφού η ικανότητα του αγαπητού Γούντυ να χειρίζεται εύστοχα δραματικές ιστορίες είναι γνωστή και μη εξαιρετέα ("Η Χάνα και οι Αδελφές της", "Interiors").

Όλοι έχουμε γνωρίσει έναν Κρις, έναν άνθρωπο χαμηλής κοινωνικής τάξης και εισοδήματος αλλά ταυτόχρονα αρρωστημένα φιλόδοξο και (σχεδόν) έτοιμο για όλα. Στο πρόσωπο του εξαιρετικού Μάιερς αποκρυσταλλώνονται όλα αυτά τα γνώριμα χαρακτηριστικά: ο κομπλεξισμός του επαρχιώτη, η συχνά υποκριτική ταπεινοφροσύνη, η προσπάθεια να κερδίσει το θαυμασμό και την εκτίμηση των άλλων, η επίτευξη των στόχων του μέσα από χάρες και παρεμβάσεις για τις οποίες έχει αρκετή αξιοπρέπεια για να ξεστομίσει ένα "μα δεν πρέπει, δεν είναι ανάγκη, δε χρειάζεται", αλλά όχι αρκετή για να τις αρνηθεί. Όταν η Νόλα- Γιόχανσον και ο Κρις καθίζουν στο ίδιο τραπέζι για πρώτη φορά, οι δυο τους, "μυρίζονται". Αναγνωρίζουν ο ένας τον άλλο, διότι είναι το ίδιο είδος ανθρώπου. Καταλαβαίνουν ο ένας τον άλλο. Στην πορεία βέβαια εκείνη αποδεικνύεται να γνωρίζει τα όριά της...

Το "Match Point" είναι ένα κράμα από Ντοστογιέφσκι (σαφείς οι αναφορές) και Πατρίσια Χάισμιθ. Αν και πολλοί είπαν ότι δε θυμίζει σε τίποτα ταινία του Άλλεν, εν τούτοις η σφραγίδα του, από τους τίτλους της αρχής, τη λιτή παραγωγή, τη θεατρική αφήγηση μέχρι τους αιχμηρούς διαλόγους και το κάστινγκ, είναι- πιστεύω- έκδηλη. Μεταβαίνει εξαίσια από το ένα σημείο του "χρονοδιαγραμματός του" στο άλλο, χρησιμοποιώντας μικρές λεπτομέρειες που φανερώνουν την εξέλιξη της δράσης. Αυτό θα εξασφάλιζε και εξασφαλίζει γρήγορους ρυθμούς μέχρι το τελευταίο μισάωρο όπου ο Άλλεν δυστυχώς πλατειάζει. Η πλοκή εκτυλίσσεται ικανοποιητικά, αν και υποπίπτει σε μικρές ευκολίες ("ημερολόγιο"). Η ανατροπή του φινάλε είναι απρόβλεπτη, όχι γιατί διαψεύδει κάτι που ο θεατής ήξερε, αλλά γιατί ανατρέπει αποστομωτικά κάτι που αυτός προσμένει.

********SPOILER WARNING*********

Πάνω από όλα το "Match Point" είναι ένα σκληρό μάθημα ζωής στο θεατή κι όχι στον ήρωά του. Διότι αποδεικνύει πως στη ζωή όχι μόνο δεν υπάρχει πάντα happy end, ενίοτε δεν υπάρχει καν το δεύτερο. Υπάρχουν ιστορίες που δεν ολοκληρώνονται ούτε με λύτρωση, ούτε με εξιλέωση, ούτε δικαιοσύνη. Υπάρχουν άνθρωποι που δε βρίσκουν κάθαρση στο τέλος. Όπως και ο Κρις, που βλέποντας το μεγάλο, πολυτελέστατο του διαμέρισμα, τους νεοαποκτηθέντες συγγενείς του να τον καμαρώνουν για την (ακόμα μια) προαγωγή του, τη γυναίκα που αναγκάζεται να αγαπά και το παιδί που απέκτησε μαζί της με ένα τραγικά παγερό βλέμμα και ένα αχνό μειδίαμα, ξέρει, ξέρει καλά, οτι το ματς της ζωής και της ευτυχίας είναι ένα ματς που έχασε οριστικά και δε θα μπορέσει ποτέ να πάρει τη ρεβάνς.

[pastel]

********spoilers***********

Το Match Point είναι ένα απόλυτα ρεαλιστικό δράμα που μας θέτει αντιμέτωπους με τα προαιώνια διλήμματα που βασάνιζαν, βασανίζουν και θα βασανίζουν τον άνθρωπο από τότε που υπάρχει στη γη. Χρήματα ή έρωτας?, τύχη ή δουλειά?, Ο άνθρωπος καθορίζει τη μοίρα του ή είναι έρμαιο αυτής? , καλύτερα να είσαι τυχερός ή καλός?

Μέσα σε αυτό το νατουραλιστικό δράμα ο δημιουργός Άλεν διατυπώνει την πεσιμιστική του άποψη για τη ζωή. Ο ήρωάς του είναι φονιάς, απατούσε τη πιστή του γυναίκα, πρόδωσε και εξαπάτησε τη γκόμενά του, κορόιδευε και κολάκευε όλους προκειμένου να αποκτήσει τίτλους, λεφτά και κοινωνική καταξίωση.

Κι όμως, σε αυτήν την ταινία η κάθαρση δεν έρχεται για να αποκαταστήσει την τάξη γιατί απλά δεν υπάρχει τάξη. Γιατί έτσι είναι η ζωή σύμφωνα με το μηδενιστή Εβραίο Γούντυ. Ένα συνονθύλευμα άσχετων μεταξύ τους γεγονότων, που το ένα ακολουθεί το άλλο με τυχαία σειρά. Οι άνθρωποι έχουμε την ψευδαίσθηση ότι την ελέγχουμε κι όμως στο τέλος το τυχαίο κυριαρχεί. Έτσι καλύτερα είναι να είσαι κακός αλλά τυχερός , παρά καλός και άτυχος…

[sunshine]

Είναι φοβερη ταινία..!!!

Πραγματικά πάρα πολύ καλό..!!!Σκηνοθεσία πολύ καλή, και οι ηθοποιοί παίζαν πολύ καλά..

Μα και αυτή η τύχη και οι συμπτώσεις,δεν ξέρω έφευγες από το σινεμά με διαφορετικά συναισθήματα,περίεργα...

Βάζω... / διότι νομίζω οτι είναι και από τις καλύτερες ταινίες του Γούντι Άλλεν!!!