[TAINIOKΡΙΤΙΚΗ] King Kong

[Remy Fincher]

"King Kong" emstar emstar, 5

Του Πήτερ Τζάκσον

Με τους Τζακ Μπλακ, Έιντριεν Μπρόντυ, Ναόμι Γουότς, Κόλιν Χανκς, Τζέιμι Μπελ, Άντυ Σέρκις κ.α.

Στα χρόνια του Κραχ η άνεργη, απελπισμένη ηθοποιός Ανν Ντάρροου (Γουότς) θα δεχτεί μετά από πλάνη την πρόταση του ξοφλημένου παραγωγού και σκηνοθέτη Καρλ Ντέναμ (Μπλακ) να πρωταγωνιστήσει στην περιπέτεια που αυτός θα γυρίσει στο μακρινό και ανεξερεύνητο νησί Σκαλ. Ο τελευταίος αγνοώντας το θρύλο που ήθελε ένα μυστηριώδες, γιγαντιαίο πλάσμα να κατοικεί το νησί, οργανώνει μια αποστολή συνοδευόμενος από το συνεργείο του, το σεναριογράφο Τζακ Ντρίσκολ (Μπρόντυ) και το πλήρωμα του καραβιού. Όταν όμως λόγω θαλασσοταραχής το πλοίο προσκρούει στις βραχώδεις ακτές, θα ανακαλύψουν ότι ο θρύλος είναι πέρα για πέρα αληθινός...

"Είδα τον Κινγκ Κονγκ όταν ήμουν εννέα χρονών. Τότε αποφάσισα ότι ήθελα να γίνω σκηνοθέτης." Δήλωση του Πήτερ Τζάκσον, του αξιαγάπητου, παθιασμένου, (πρώην) παχύσαρκου οραματιστή που επί τρία χρόνια έδινε απανωτά ραντεβού με την κινηματογραφική ιστορία παραδίδοντας στον κόσμο το έπος που λέγεται "Άρχοντας των Δαχτυλιδιών". Θυμάστε βεβαίως τι έστι τούτο. Φέρτε το στο νου σας. Τώρα προσθέστε ότι ο "Κονγκ" είναι προϊόν λατρείας για το ορίτζιναλ του 1933. Και ότι ο "Άρχοντας" ήταν προϊόν συμπάθειας. You do the math.

Από την αρχή της ταινίας καταλαβαίνεις ότι παρακολουθείς ένα ριμέικ εντελώς διαφορετικό από τα άλλα. Ίσως να είναι τα απανωτά inside jokes (εναρκτήριο τραγούδι, οι αναφορές του Μπλακ στη Φέι Ρέι, πρωταγωνίστρια του αυθεντικού "Κονγκ", και την RKO), ο ευφυής, στυλάτος ορισμός του χωροχρόνου, ο αποτελεσματικός τρόπος με τον οποίο ο Τζάκσον μας συστήνει στους ήρωές του. Στα 187 λεπτά ταινίας, η πρώτη ώρα είναι αυτή που κυλά με άνεση, σιγουριά, σταθερότητα και αυτή που εξισορροπεί τους καταιγιστικούς ρυθμούς που ακολουθούν.

Ακόμα και μέσα στη σλάπστικ αηδία του "Bad Taste" ή τη low-budget παραμυθένια ατμόσφαιρα των "Ουρανίων Πλασμάτων" μπορούσε κανείς να διακρίνει την εικονοπλαστική μαγεία για την οποία είναι ικανός ο Τζάκσον. Κι αν πολλοί σαστίσαμε μπροστά στο μεγαλείο των εικόνων του "Άρχοντα", τότε η οπτική μεγαλοπρέπεια του "Κονγκ" δεν περιγράφεται με λέξεις: και δεν είναι απλώς αποτέλεσμα των εφέ της Weta, αλλά καρπός της δουλειάς και της γενικότερης αισθητικής του Νεοζηλανδού δημιουργού, ο οποίος με τα πανοραμίκ του ξέρει πως να μας κάνει να λέμε "ουάου", αλλά ταυτόχρονα ξέρει να μην το παρακάνει (την περισσότερη ώρα). Δε θα ήταν άστοχο να πούμε πως ο Τζάκσον είναι ο Σεσίλ ΝτεΜιλ της εποχής μας κι ότι ο "Κονγκ" είναι το δικό του "Greatest Show on Earth".

Παρά ταύτα, το "Κινγκ Κονγκ" δε στερείται ελαττωμάτων με το κυριότερο να αφορά την αφενός σημείου και μετά ασταμάτητη δράση. Αυτή εκτυλίσσεται εις βάρος της ανάπτυξης των χαρακτήρων που μένουν ατελείς, ιδιαίτερα οι δευτερεύοντες, ενώ ενίοτε καταντά και υπερβολική, σε σημείο μάλιστα να προκαλεί ένα αθέλητο γέλιο.

Πέρα από την περιπέτεια, την αγωνία και τον τρόμο που το φιλμ προσφέρει παραπάνω από απλόχερα, κανείς δεν μπορεί να παραβλέψει το διάχυτο ρομαντισμό από τον οποίο διέπεται. Ένα ρομαντισμό που ξεφεύγει από τη σφαίρα της αγάπης, γιατί ο "Κινγκ Κονγκ" δεν είναι μόνο η ιστορία του σπαρακτικά μοναχικού "Τέρατος" που ερωτεύτηκε την "Ωραία" αλλά και η τραγωδία του "ζώου" που με την αυτοθυσία του έδειξε περισσότερη ανθρωπιά από ότι οι "πολιτισμένοι" και "ευφυείς" διώκτες του. Ο Κονγκ δεν ήθελε χρήματα, ούτε δόξα, ούτε καλλιτεχνική επιτυχία. Ήθελε μόνο ένα άγγιγμα, μια παρέα, ένα φίλο, κάποιον για να ατενίζουν μαζί τις βουτιές του ήλιου στον ουρανό και να λένε πόσο "πανέμορφα" είναι. Και πέθανε γι'αυτό. Δεν ήταν οι σφαίρες των "νοήμονων όντων" (που μετά ως τέτοια έσπευσαν να φωτογραφηθούν χαμογελώντας με το πτώμα του) που το σκότωσαν. Ήταν η ομορφιά που σκότωσε το "τέρας".

Η παραπάνω κριτική είναι αφιερωμένη στην Ήρα, τον Τεν-Τεν και τη WinMX, που μέσα στo ψυχολογικό σμπαράλιασμα των τελευταίων ημερών με έκαναν να αισθανθώ ικανοποίηση και περηφάνεια. Γιατί αν έστω κι ένας διαβάζει τις παπαριές που γράφω και περάσει καλά ή αποφύγει να περάσει άσχημα, τότε εγώ έχω πετύχει.

[ioan]

Δεν βλέπω την ώρα να πάω να το δώ...

Πιστεύω πως είναι must να το δεί κανείς και σε κατάλληλη κινηματογραφική αίθουσα... dolby, digital κλπ

Ήδη γυρίζει στο emule, μα είναι κρίμα... σε low quality δεν γίνεται απόλαυση, μα μόνο θέαση.

Ένα UP για τον NM25 (Keep up the good work mate!)

[The Healer]

Αγαπητέ μου ΝΜ25, να είσαι καλά για να μας προσφέρεις τις ζυγισμένες και ολοκληρωμένες παρουσιάσεις σου. Με συγκίνησε η τελευταία αποστροφή

Αν και δεν με συναρπάζει σαν θέμα ο Κιγκ-Κογκ (μου θυμίζει Γκοτζίλλα, Independence day, etc) με τέτοια αποθέωση στη δουλειά του Τζάκσον σίγουρα αν πέσει η ιδέα στην παρέα δεν θα ξυνίσω με τίποτα και θα πάω τρεχάτος να το δω ....

[sunshine]

Πήγα και το είδα και μπορώ να πώ οτι ήταν αρκετά καλό..Αλήθεια πρέπει να πάτε να το δείτε..

Απλά έιναι αρκετά μεγάλο και χωρίς διάλειμμα δεν λέει..Μέχρι και το Χάρι Πότερ ξεπέρασε..(έτσι νομίζω δηλαδή..)

/ 5