Νευρολογία vs ψυχιατρική

[Mora]

Ποια είναι η γνώμη σας ανάμεσα σε αυτές τις δύο ειδικότητες , ποια θα προτείνατε ; Με βάση τη κριτήρια θα πρέπει να αποφασίσω; Μου αρέσουν και οι δυο για διαφορετικούς λόγους απλά δεν μπορώ να διαλέξω ποια είναι λίγο πιο " πάνω " στα δικά μου θέλω.

Ευχαριστώ 😊

[Myriam]

16 hours ago, Mora said:

Ποια είναι η γνώμη σας ανάμεσα σε αυτές τις δύο ειδικότητες , ποια θα προτείνατε ; Με βάση τη κριτήρια θα πρέπει να αποφασίσω; Μου αρέσουν και οι δυο για διαφορετικούς λόγους απλά δεν μπορώ να διαλέξω ποια είναι λίγο πιο " πάνω " στα δικά μου θέλω.

Ευχαριστώ 😊

Εχουμε ίδια διλήμματα. Στα δικά μου 'θέλω' ταιριάζει η δεύτερη. Με έλκει η υπερανάλυση και μπορώ να είμαι καλός παρατηρητής κι ακροατής.

Πρέπει να βρεις τι ταιριάζει στα δικά σου 'θέλω', όμως..Η Νευρολογία προσφέρει πολλά πεδία εξειδίκευσης κάτι πολυ συναρπαστικό για ένα νέο επιστήμονα.

Καλό θα ήταν να συνυπολογίσεις την επαγγελματική αποκατάσταση σε Ελλάδα κι εξωτερικό αφού πρώτα αποφασίσεις που θέλεις να μείνεις για να δουλέψεις.Τι προσφέρει το ένα και τι το άλλο σε Ελλάδα κι εξωτερικό. 

Συμπαρίσταμαι πλήρως στο διχασμό σου.

Τροποποιήθηκε 18 Ιανουαρίου από Myriam

[ξενος]

 Πριν το 1987,δεν θα είχες αυτό το δίλημμα, μέχρι τότε ήταν ενιαία ειδικότητα. Αλλά βλέπεις, έπρεπε για κάποιον λόγο να προχωρήσουμε στο 2021, δεν μας άρεσε το '87, όοοοοοχι.....

[Myriam]

Καλώς διαχωρίσθηκε το ένα από το άλλο...Μετά την ευρύτατη ανάπτυξη και των δύο τις τελευταίες δεκαετίες, ήταν επόμενο να γίνει αυτό και δε βλέπω γιατί να μη μας αρέσει. 

[Αθεονόα]

20 ώρες πριν, Mora said:

Ποια είναι η γνώμη σας ανάμεσα σε αυτές τις δύο ειδικότητες , ποια θα προτείνατε ; Με βάση τη κριτήρια θα πρέπει να αποφασίσω; Μου αρέσουν και οι δυο για διαφορετικούς λόγους απλά δεν μπορώ να διαλέξω ποια είναι λίγο πιο " πάνω " στα δικά μου θέλω.

Ευχαριστώ 😊

Η νευρολογια ειναι σίγουρα καθαρά ιατρική ειδικότητα ,  η ψυχιατρική είναι στο όριο ιατρικής και ανθρωπιστικών επιστημών. Στην ψυχογηριατρικη ή στις ψυχώσεις προφανώς έχεις παραπάνω φαρμακολογία αλλά κατά τ άλλα ειδικά αν ιδιωτευσεις μπορείς να δουλεύεις κυρίως ψυχοθεραπευτικα που εκεί ανοίγει ένα εντελώς νέο (και μεγάλο) κεφάλαιο που ελάχιστη σχέση (έως καμία) έχει με ιατρική. Θεωρώ (ούσα η ίδια στην ψυχιατρική και έχοντας κάνει 1 χρόνο Νευρολογία ) ότι αυτή την επαφή με τον ψυχικά άρρωστο δεν μπορείς να την εκβιάσεις. Δεν πάει σε όλους να κάθονται να μιλάνε και κυρίως να ακούνε επί πολλή ώρα τον πόνο του άλλου για να το πω απλά. Κατανοώ ότι ιστορικά υπάρχει κάποια σύνδεση ανάμεσα στις 2 ειδικότητες αλλά με σημερινά δεδομένα δυσκολεύομαι να βρω ομοιότητες ή κοινούς τόπους ανάμεσα στις 2 (ίσως με εξαίρεση τις ανοιες και τα οργανικά σύνδρομα στην ψυχιατρική), δλδ. αν και το ακούω Γενικά γύρω μου για μένα το δίλημμα είναι ακατανόητο γιατί θεωρώ ότι είναι διαφορετικοί κόσμοι. 

[Myriam]

35 minutes ago, Αθεονόα said:

Η νευρολογια ειναι σίγουρα καθαρά ιατρική ειδικότητα ,  η ψυχιατρική είναι στο όριο ιατρικής και ανθρωπιστικών επιστημών. Στην ψυχογηριατρικη ή στις ψυχώσεις προφανώς έχεις παραπάνω φαρμακολογία αλλά κατά τ άλλα ειδικά αν ιδιωτευσεις μπορείς να δουλεύεις κυρίως ψυχοθεραπευτικα που εκεί ανοίγει ένα εντελώς νέο (και μεγάλο) κεφάλαιο που ελάχιστη σχέση (έως καμία) έχει με ιατρική. Θεωρώ (ούσα η ίδια στην ψυχιατρική και έχοντας κάνει 1 χρόνο Νευρολογία ) ότι αυτή την επαφή με τον ψυχικά άρρωστο δεν μπορείς να την εκβιάσεις. Δεν πάει σε όλους να κάθονται να μιλάνε και κυρίως να ακούνε επί πολλή ώρα τον πόνο του άλλου για να το πω απλά. Κατανοώ ότι ιστορικά υπάρχει κάποια σύνδεση ανάμεσα στις 2 ειδικότητες αλλά με σημερινά δεδομένα δυσκολεύομαι να βρω ομοιότητες ή κοινούς τόπους ανάμεσα στις 2 (ίσως με εξαίρεση τις ανοιες και τα οργανικά σύνδρομα στην ψυχιατρική), δλδ. αν και το ακούω Γενικά γύρω μου για μένα το δίλημμα είναι ακατανόητο γιατί θεωρώ ότι είναι διαφορετικοί κόσμοι. 

Δε θα διαφωνήσει κανείς ακριβώς με την πρώτη φράση καθώς συχνά συναντάμε ψυχολόγους,απόφοιτους τμημάτων φιλοσοφικών επιστημών να 'επικαλύπτουν' ψυχοδιαγνωστικά ή ψυχοθεραπευτικά το αντικείμενο αφού σαφέστατα αυτό συχνά 'αγγίζει' και φιλοσοφικά ζητούμενα. 

Νομιζω όμως πως θα διαφωνήσω με τη δεύτερη φράση. Δε γνωρίζω αν τα θεραπευτικά πρωτόκολλα που δουλεύουν οι ψυχολόγοι στις διαφορες μορφές ψυχοθεραπείας είναι περισσότερο, λιγότερο ή το ιδιο αποτελεσματικά με τα αντίστοιχα των ψυχιάτρων κι ανάλογα τις σχολές που ακολουθούν κάθε φορά...γνωρίζω όμως πως ΔΕ δύνανται να συνταγογραφούν (πως θα μπορούσαν άλλωστε!) κι αυτό θεωρώ πως διαφοροποιεί ποιοτικά κι ουσιαστικά το αποτέλεσμα μιας ψυχοθεραπευτικής παρέμβασης.

Ειδικά, σε σοβαρά ψυχιατρικά νοσήματα, ποιός άλλος εκτός από τον ψυχιατρο μπορεί να διαγνωσει  συνολικά το πρόβλημα και να παρέμβει επιλεκτικά κι όσο χρειάζεται...χρησιμοποιώντας όλα τα εργαλεία που διαθέτει και στην ώρα τους το καθένα,άραγε? 

Τέλος, δίλημμα υπάρχει όσον αφορά την επαγγελματική αποκατάσταση και τις ικανότητες-αντοχές του καθένα όπως υπάρχει και για τις άλλες ειδικότητες. 

 

[ξενος]

Αποτι αντιλαμβάνομαι δεν έγινε αντιληπτό το χιούμορ μου,ανεπιτυχής η προσπάθεια εκ μέρους μου

Σε πάρα πολύ μεγάλο βαθμό,η απάντηση έχει να κάνει με το τί σου αρέσει,η νευρολογία είναι πιο ιατροκεντρική,με την έννοια που έχουμε όλοι μας εκπαιδευθεί 

Εάν σκέφτεσαι να ασκήσεις ελεύθερο επάγγελμα,θα έλεγα να λάβεις υπόψιν σου και τον εξοπλισμό του ιατρείου σε κάθε περίπτωση,εδώ πχ υπερέχει η ψυχιατρική

[sjjggst]

Εγώ τυχαίνει να έχω καθημερινή επαφή και με τις δύο ειδικότητες, σε περιστατικά που απαιτείται η συνεργασία διαφόρων ειδικότητες.  Και στο δικό μου το μυαλό πρόκειται για δύο τελείως διαφορετικές ειδικότητες. Η νεύρο είναι κλασική κλινική ειδικότητα όπως πχ η ενδοκρινολογια. Η ψυχ είναι κάτι τελείως διαφορετικό κσι δεν μοιάζει με καμιά άλλη ιατρική ειδικότητα.  Προσωπικά ψηφίζω νευρολογία και με τα δύο χέρια.

[ξενος]

Η νευρολογία κατά τη δική μου γνώμη( αν και το έχω συζητήσει και με άλλους συναδέλφους και αρκετοί συμφωνούν) είναι από τις πιο αλγοριθμικές ειδικότητες,αν όχι η πιο αλγοριθμική.Εννοώντας ότι δουλεύει πολύ με αν ισχύει εκείνο,τότε είναι αυτό κτλ κτλ. Μπορείς να προσδιορίσεις επίπεδο βλάβης σε βαθμό νευροτομίου, με βάση ένα καλό ιστορικό και μια καλή κλινική εξέταση,χωρίς καν εργαστηριακές εξετάσεις σε ουκ ολίγες περιπτώσεις. Εάν αυτό σε ενδιαφέρει σε μεγάλο βαθμό,προχώρα άφοβα

Η ψυχιατρική από την άλλη έχει και αυτή τους αλγορίθμούς της,αλλά βασίζεται σε μεγαλύτερο βαθμό συγκριτικά,στην εμπειρία και στην κλινική ματιά.Φυσικά και πρέπει να πάρεις και εδώ ένα καλό ιστορικό,απλά υπεισέρχεται σημαντικά όπως ίσως αντιλαμβάνεσαι ο υποκειμενικός παράγοντας. Μην ξεχνάς πως δεν μας ενδιαφέρει απαραίτητα εάν όντως έγιναν τα πράγματα όπως τα εξιστορεί ένας ασθενής ψυχιατρικά μιλώντας,όσο το ότι έτσι τα βίωσε ο συγκεκριμένος άνθρωπος και πάνω σε αυτό θα κληθείς να δουλέψεις( εάν αυτό ζητείται από σένα)

Τροποποιήθηκε 19 Ιανουαρίου από ξενος

[Mentalica]

On 1/19/2021 at 1:20 PM, sjjggst said:

Εγώ τυχαίνει να έχω καθημερινή επαφή και με τις δύο ειδικότητες, σε περιστατικά που απαιτείται η συνεργασία διαφόρων ειδικότητες.  Και στο δικό μου το μυαλό πρόκειται για δύο τελείως διαφορετικές ειδικότητες. Η νεύρο είναι κλασική κλινική ειδικότητα όπως πχ η ενδοκρινολογια. Η ψυχ είναι κάτι τελείως διαφορετικό κσι δεν μοιάζει με καμιά άλλη ιατρική ειδικότητα.  Προσωπικά ψηφίζω νευρολογία και με τα δύο χέρια.

Για όλους τους λόγους που αναφέρει ο συνάδελφος θα επέλεγα ψυχιατρική με κλειστά μάτια

[Myriam]

1 hour ago, Mentalica said:

Για όλους τους λόγους που αναφέρει ο συνάδελφος θα επέλεγα ψυχιατρική με κλειστά μάτια

Και πολύ καλά θα έκανες!!!  Η Ψυχιατρική απευθύνεται σε άτομα ανήσυχα, 'αιρετικά' με την καλή έννοια, με ευρύτερες αναζητήσεις στο χώρο της διανόησης που δε συμβιβάζονται καλά ή για πολύ με την τεχνοκρατική αντίληψη της Ιατρικής ή την υλική (βιολογική) υπόσταση της ύπαρξης. Δεν είναι απλά μια ειδικότητα κι ούτε είναι για όλους...είναι συμφιλίωση με τον άνθρωπο, τις αδυναμίες του και τη θέση του στον κόσμο. Απο την απάντηση σου και μόνο κρίνοντας,αν ποτέ την επέλεγες, θα είχες σπουδαία πορεία. 

 

Τροποποιήθηκε 24 Ιανουαρίου από Myriam

[sjjggst]

Γούστα είναι αυτά. Προσωπικά όταν αναγκάζομαι να συναντήσω ασθενή ο οποίος στην πραγματικότητα δεν έχει τίποτα το παθολογικό ή κάτι για να διερεύνησω ή να θεραπεύσω, αλλά επί 45 λεπτά μου περιγράφει τα ψυχοσωματικά του συμπτώματα,  μου έρχεται να πηδηξω από το παράθυρο. Ευτυχως οι Σουηδοι το παίρνουν κάπως καλύτερα όταν τους στέλνεις στον ψυχολόγο ή στον ψυχίατρο, οι Έλληνες πείθονται δυσκολότερα.

[Myriam]

1 hour ago, sjjggst said:

Γούστα είναι αυτά. Προσωπικά όταν αναγκάζομαι να συναντήσω ασθενή ο οποίος στην πραγματικότητα δεν έχει τίποτα το παθολογικό ή κάτι για να διερεύνησω ή να θεραπεύσω, αλλά επί 45 λεπτά μου περιγράφει τα ψυχοσωματικά του συμπτώματα,  μου έρχεται να πηδηξω από το παράθυρο. Ευτυχως οι Σουηδοι το παίρνουν κάπως καλύτερα όταν τους στέλνεις στον ψυχολόγο ή στον ψυχίατρο, οι Έλληνες πείθονται δυσκολότερα.

Οι έλληνες δεν έχουν καμία κουλτούρα διαφορετικότητας και συν τοις άλλοις, τα τελευταία 20 χρόνια, έχουν και σοβαρό έλλειμμα παιδείας...σε κάποιο σχόλιο πριν λιγα έτη, στο fb, διάβαζα έκπληκτη μια κυρία που σχολιάζοντας μιά είδηση για κάποιο ειδεχθές έγκλημα και τη δικαστική απόφαση που το αφορούσε όπου ζυγίζονταν τα ελαφρυντικά μιας ψυχιατρικής πραγματογνωμοσύνης κλπ, έγραφε πως "οι ψυχίατροι είναι οι χειρότεροι φοιτητές Ιατρικής που βρίσκουν επαγγελματική διέξοδο σε αυτήν την ειδικότητα"...φυσικά, τη 'συγύρισα' δεόντως αλλά...σοκαρίστηκα πάρα πολύ ακόμη μια φορά για το διανοητικό και μορφωτικό επίπεδο του μέσου έλληνα και συνειδητοποίησα με θλίψη και παράπονο σε ποια χώρα ζω κι αν θέλω να συνεχίσω να ζω σ'αυτήν τη χωρα της αγέλης και των στερεοτύπων και για πόσο...καμία σωτηρία! 

 

Τροποποιήθηκε 24 Ιανουαρίου από Myriam

[sjjggst]

Εντάξει, οι Έλληνες μεγαλώσαμε και συνεχίζουμε να λειτουργούμε με πολύ συγκεκριμένους κανόνες σε αυτό το θεμα που δεν ισχύουν σε άλλες χώρες, πχ, με το λεγόμενο τρελόχαρτο από το στρατό οι άρρενες δεν μπορούσαν να διεκδικήσουν θέση στο δημόσιο, χρειάζεται εκ νέου ψυχιατρική εκτίμηση για να διοριστείς σε οποιαδήποτε βαθμίδα ως υγειονομικός ή εκπαιδευτικός κλπ. Όσο να είναι έχει δημιουργηθεί φοβερό ταμπού γύρω από αυτές τις παθήσεις.

[John62]

On 24/1/2021 at 6:17 ΜΜ, sjjggst said:

Εντάξει, οι Έλληνες μεγαλώσαμε και συνεχίζουμε να λειτουργούμε με πολύ συγκεκριμένους κανόνες σε αυτό το θεμα που δεν ισχύουν σε άλλες χώρες, πχ, με το λεγόμενο τρελόχαρτο από το στρατό οι άρρενες δεν μπορούσαν να διεκδικήσουν θέση στο δημόσιο, χρειάζεται εκ νέου ψυχιατρική εκτίμηση για να διοριστείς σε οποιαδήποτε βαθμίδα ως υγειονομικός ή εκπαιδευτικός κλπ. Όσο να είναι έχει δημιουργηθεί φοβερό ταμπού γύρω από αυτές τις παθήσεις.

Αυτό δεν ισχύει εδώ και πάρα πολλά χρόνια. (από το 2002 τουλάχιστον, μετά από αλλαγή της σχετικής νομοθεσίας.)

Πλέον το χαρτί που λαμβάνεις γράφει ένα από τα 3 (Ο λόγος της απαλλαγής δεν αναγράφεται στο στρατολογικό πιστοποιητικό τύπου α,):

1)Εκπληρωμένες στρατιωτικές υποχρεώσεις

2) Μη εκπληρωμένες στρατιωτικές (Αναβολή)

3) Απαλλαγμένος νομίμως

Συμφωνα με το αρθρο 5 του ν 3528/2007 για διορισμό στο δημόσιο πρέπει κάποιος να έχει εκπληρώσει τις στρατιωτικές του υποχρεώσεις η να έχει απαλλαγεί νόμιμα από αυτές.

Στις προκηρύξεις του δημοσίου πλέον δεν προσκομίζεις το "τύπου Α" αφού αυτό γίνεται αυτεπάγγελτα και υπηρεσιακώς.

 

Απαγορεύεται οποιοσδήποτε να σου ζητήσει το λόγο του ι5. Είναι ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα. Για δημόσιο, ιδιωτικό κλπ.

 

 

 

[Mora]

Ευχαριστώ πολύ για τις απαντήσεις σας όλους 🙂 Φυσικά δεν συγκρίνω τις δύο ειδικότητες από άποψη ομοιοτήτων απλά η κάθε μία για μένα έχει τα δικά της κομμάτια που με εξιταρουν για διαφορετικούς λόγους η κάθε μία , οπότε δεν ξέρω εφόσον είναι το "τοπ 2" μου με βάση τι άλλο σκεπτικό θα μπορούσα να κλίνω προς την μια από τις δύο . Πχ να το κρίνω με βάση αναμονες ειδικοτήτων, μελλοντική επαγγελματική αποκατάσταση (για την οποία από κάποιους ακούω ότι είναι καλύτερα νευρολογία από άλλους γιατρούς ότι η ψυχιατρική είναι καλύτερη ) ή κάποιο άλλο κριτήριο;

[sherlock]

Βρίσκομαι στο ίδιο δίλημμα.. και η κατάσταση δυσκολεύει ακόμη πρισσότερο τώρα που δεν κάνουμε κλινικές. Είμαι 5ο έτος, και θεωρητικα φέτος θα "γνωρίζαμε" ένα μεγάλο αριθμό ειδικοτήτων, με αποτέλεσμα κάποιος που ακόμα δεν έχει κατασταλάξει σε ειδικότητα, να μπορεί να επιλέξει πιο εύκολα ίσως. Όπως και να έχει, προσωπικά εξ αρχής σκεφτόμουν νευρολογία ή ψυχιατρική. Θα μπορούσε κάποιος που γνωρίζει, να μας δώσει πληροφορίες για αναμονή ειδικότητας στην Ελλάδα, πόσο δύσκολα σε παίρνουν στο εξωτερικό για ειδικότητα, μελλοντική επαγγελματική αποκατάσταση τόσο εδώ όσο και στο εξωτερικό και για τις δύο ειδικότητες; Ίσως είναι κάπως βασικές ερωτήσεις, αλλά λόγω της περιορισμένης επαφής που έχουμε φέτος με τους καθηγητές, δε μου έχει δοθεί η ευκαιρία να θέσω αυτά τα ερωτήματα. Ευχαριστώ εκ των προτέρων όποιον μπει στον κόπο να απαντήσει!!!☺️☺️

[sjjggst]

Σίγουρα για το εξωτερικό η Ψυχ είναι καταπληκτική επιλογή, ίσως η καλύτερη μαζί με τη γενική ιατρική, βρίσκεις κάποια θέση  (σχεδόν) πάντα και (σχεδόν) παντού ως κλινικός. Ως ερευνητής όμως το πράγμα αλλάζει (αν σε ενδιαφερει κι αυτός ο τομέας) με τη Νεύρο να αποτελεί κορυφαία επιλογή με άπειρες δυνατότητες για έρευνα/ερευνητικές θέσεις σε πολλά μέρη της Ευρώπης και φυσικά στις ΗΠΑ.

[ξενος]

Συμφωνώ με τον προγράψαντα, ενδεικτικά εντελώς, δες εδώ στην Ελβετία πχ τη γαλλόφωνη πόσες θέσεις δίνουν για ειδικότητα νευρολογίας και πόσες παραπάνω για ειδικότητα ψυχιατρικής

 

https://www.siwf-register.ch/default.aspx

[sherlock]

Σας ευχαριστώ πολύ και τους δύο!!

Τροποποιήθηκε 30 Μαρτίου από sherlock