Όλη η δραστηριότητα

@komplexares Δεν ξέρω για εκπαιδευτική άδεια για ειδικότητα, θα το ψάξω και σ´ευχαριστώ για το link. Έχω διαβάσει ότι ως μόνιμη μαία, με πτυχίο ιατρικής, δεν θα έχω αναμονή για ειδικότητα, μπαίνω απευθείας ως υπεράριθμη και μετά την απόκτηση ειδικότητας γυρνώ στο νοσοκομείο όπου ήμουν διορισμένη με τον νέο τίτλο. Είναι ο κύριος λόγος που δεν θέλω να χάσω τη μόνιμη θέση (αν και όποτε την πάρω), πέρα από το βιοποριστικό φυσικά.

@NanaNysseria Σε ευχαριστώ που φανέρωσες μια άλλη οπτική του θέματος και που μπήκες στον κόπο να γράψεις τόσες πληροφορίες. Το εκτιμώ πολύ. Η αλήθεια είναι πως είναι τόσα τα πιθανά ενδεχόμενα που δεν μπορώ από τώρα να ξέρω τι θα γίνει, ούτε να σχεδιάσω κάτι. Ο χρόνος θα δείξει..

και εδώ μια από τα ίδια, χαχα https://www.2dype.gov.gr/images/dype/ΤΕΛΙΚΟΙ_ΠΙΝΑΚΕΣ_ΙΑΤΡΙΚΗ_ΒΙΟΠΑΘΟΛΟΓΙΑ_-_ΕΡΓ._ΙΑΤΡΙΚΗ.pdf

Ενδοκρινολογία σίγουρα όχι. Παιδιατρική την έβλεπα κάποτε θετικά γιατί μαρέσουν τα παιδάκια, θεωρώ θα τα πήγαινα καλά μαζί τους. Αλλά και εκεί από αναμονή είναι κάπως και μάλλον προτιμούν γυναίκες. Εντωμεταξύ όσο πιο πολύ εκτίθεμαι στην χειρουργική (βοηθάω σε κάποιες εφημερίες) τόσο λιγότερο την συμπαθώ. Μου κάνει φοβερή εντύπωση ότι ενώ στην αρχή την ήθελα τώρα ούτε την ακούω. Η παθολογία είναι πολύ ωραία και την σκέφτομαι σοβαρά. Το μόνο της θέμα είναι ότι έχει "μπουκώσει" με περιστατικά ημιθανών ηλικιωμένων που δεν ξέρω τι τους προσφέρει. Πάλι στο κομμάτι της παιδιατρικής, δεν θα μπορούσε κάποιος αιματολόγος να ειδικευθεί στην παιδιατρική παθολογία οπότε να έχει ένα πολύ ειδικό φάσμα παιδιατρικού πληθυσμού;

Για μενα αυτή η αναμονή είναι απαγορευτική. Θεωρητικά βέβαια είμαι θετικός στο ενδεχόμενο του εξωτερικού. Δηλαδή αν είχα τρέλα με την ενδοκρινολογία θα πήγαινα σε κάποια χώρα για να γλιτώσω την αναμονή. Θεωρώ πως δεν είναι μόνο διαβήτης, έχει μεγάλο κομμάτι σε πολλά νοσήματα αλλά κατά βάση δεν με συγκινεί.

Η ενδοκρινολογία έχει 5-6 χρόνια αναμονή. Για τα τωρινά δεδομένα, όποιος είναι ενδοκρινολόγος έχει πολλή δουλειά. Αν όμως είχα να πάρω την απόφαση τώρα να βάλω τα χαρτιά μου, δε θα το έκανα σίγουρα,γιατί είναι μια ειδικότητα που στηρίζεται αποκλειστικά στον διαβήτη και εκτός του ότι πλέον αρχίζουν και ροκανίζουν κ άλλες ειδικότητες(γενικοί ιατροί, παθολόγοι ) σε 10 χρόνια που θα είχα χρονικό ορίζοντα, προβλέπω ότι θα υπάρχει θεραπεία. Ήδη έχουν γίνει άλματα σε ερευνητικό επίπεδο στο εξωτερικό (έχουμε δλδ.ίαση σε ανθρώπους με ΣΔ1 με stem cells )

Πτυχιακή 7/12, κ. Χατζηιωάννου, προφορικά δια ζώσης Επαναλαμβάνονται κάποια από τα παλιά θέματα που ρωτάει ο καθηγητής. Κάποιες εικόνες ήταν αυτούσιες από το βιβλίο. Καλή επιτυχία!! Α/α με πνευμοθώρακα, ορισμός Α/α με αέρα υποδιαφραγματικά και ερώτηση για το σημείο Κηλαϊδήτη Α/α με σκίαση ολόκληρου ημιθωρακίου, δ/δ MRCP με χοληδοχολιθίαση, με ποιους τρόπους απεικονίζουμε τη χοληδόχο κ τα χολαγεία (υπέρηχο, mrcp, ercp, διαδερμικά) TIPS, πώς γίνεται Αγγειογραφία καρωτίδων με παραγαγγλίωμα, πριν και μετά τον εμβολισμό Αγγειογραφία καρωτίδων με στένωση, κλινική εικόνα, αντιμετώπιση Αγγειογραφία αορτικού τόξου με ψευδοανεύρυσμα ισθμού, αντιμετώπιση Πώς γίνεται η αγγειογραφία, από ποιο αγγείο η πρόσβαση Γιατί εμβολίζουμε ινομυώματα (διότι είναι αγγειοβριθή, ερώτηση πολλαπλής επιλογής) Γιατί κάνουμε χημειοεμβολισμό στο ήπαρ (διότι το ήπαρ αιματώνεται κυρίως από την πυλαία ενώ ο όγκος από την ηπατική αρτηρία, πολλαπλής) Αξονική εγκεφάλου με ενδοπαρεγχυματική αιμορραγία (υπέρπυκνη) και επέκταση στις κοιλίες, για να απεικονίσουμε την αιμορραγία ΔΕΝ δίνουμε σκιαγραφικό Ιωδιούχα σκιαγραφικά παρενέργειες Οισοφαγογραφία με βάριο, εκκόλπωμα Zenker

Μπορεί κάποιος /α συνάδελφος που έδωσε πτυχιακή ΑΚΤΙΝΟΛΟΓΙΑ ΑΡΕΤΑΙΕΙΟ, να μας ενημερώσει τι ρωτήθηκε και αν καλύπτουν τα παλιά θέματα;

Ποσο πιο προκλητικη μπορει να γινει στη βαθμολογηση μιας συνεντευξης η επιτροπη και να βαζει 2/50 στις "προσωπικες ερωτησεις" οταν σχεδον ολοι οι αλλοι υποψηφιοι πηραν 50/50? Δηλαδη τι εκανε ο υποψηφιος, τους εβρισε? http://www.1dype.gov.gr/wp-content/uploads/2021/12/ΠΙΝΑΚΕΣ-ΤΕΛΙΚΗΣ-ΒΑΘΜΟΛΟΓΙΑΣ-ΚΑΙ-ΚΑΤΑΤΑΞΗΣ.pdf

Λοιπόν εφόσον προσανατολιζεσαι σε παθολογικές ειδικότητες θα σου έλεγα να κοιτάξεις και την παιδιατρική και την ενδοκρινολογια που έχουν ενδιαφέρον.

@MaryBlueberry Αν καταφερεις και διοριστεις στο δημοσιο (ΕΣΥ) μονιμα ως υπαλληλος (νομιζω και νοσηλευτρια), αν αποκτησεις πτυχιο ιατρικης επειτα, μπορουσες να λαβεις εκπαιδευτικη αδεια για να κανεις ειδικοτητα, και μετα να διεκδικησεις μονιμη θεση στο ΕΣΥ ως επιμελητης Β μετα την ολοκληρωση της ειδικοτητας με μεταταξη. Αυτο ηταν ενα παραθυρακι που δεν ξερω αν ισχυει ακομη. Καλο θα ειναι να ρωτησεις στο υπουργειο υγειας. Βλεπω μια αναφορα εδω: https://www.taxheaven.gr/circulars/23330/ar-prwt-a2a-oik-26782-11-4-2016

Κοίτα, καταρχάς είναι πολύ θετικό το γεγονός ότι ξέρεις τι ΔΕΝ θες. Κατά δεύτερον, η ιατροδικαστική , η πυρηνική, η ακτινοθεραπευτικη, νευρολογία, γενική ιατρική και η αιματολογια, απαιτούν να κάνεις κάποιους μήνες παθολογίας. Οπότε θα περάσεις ούτως ή άλλως από την παθολογία για οποιαδήποτε από αυτές τις ειδικότητες. Εκεί θα δεις πολλά και θα καταλάβεις μέσα στους πρώτους μήνες εάν είναι κάτι που θες ή δεν θες στην ζωή σου. Θα ήθελα να σημειώσω ότι και η παθολογία έχει ζοφερές στιγμές, γιατί πολλά γηριατρικα περιστατικά των επειγόντων τα φέρνουν από οίκους ευγηρίας κυριολεκτικά με ένα πόδι στον τάφο. Ωστόσο το κατά πόσο και με ποιο τρόπο θα το διαχειριστείς εξαρτάται από την δικιά σου ιδιοσυγκρασία.

ξεπέρασε το... έλεος με τον/την κάθε μαμάκια....

Σε αυτο το παραδειγμα θα ηθελα να ρωτησω εγω που θελω να κανω καρδιολογια. Εαν γινεται να κανω 10 μήνες Παθολογια στις Σερρες να παραιτηθω και μετα να δηλώσω για στρατό (την ακύρωση αναβολής μπορώ να την ξεκινήσω κανένα μήνα πριν την παραίτηση μου ή πρώτα παραιτούμαι και μετά κόβω την αναβολή) και στο ενδιάμεσο να κάνω καινούργια αίτηση για τους τελευταίους δύο μήνες σε νοσοκομείο της αθηνας? και μετα εννοειται να συνεχίσω εκει με παράταση?

Θα μιλήσω ως γυναίκα γιατρός από 2η σχολή με κατατακτήριες, διότι οι δικές μου πηγές τα λένε λίγο διαφορετικά. Αρχικά από το έτος των επιτυχόντων κατατακτηρίων που πέρασα, η πλειοψηφία ήταν γυναίκες. Από άποψης οικογενειακής κατάστασης είχαμε και κοπέλες παντρεμένες (πριν από τις κατατακτήριες) και κοπέλες που παντρεύτηκαν και έκαναν παιδιά κατά τη διάρκεια της σχολής...πληροφοριακά μόνο 3 κοπέλες από τη φουρνιά αυτή μείναμε ανύπαντρες καθόλη τη διάρκεια της σχολής. Από ότι λένε λοιπόν οι συγκεκριμένες παντρεμένες συναδελφισσες το πιο tricky κομμάτι στην όλη σταδιοδρομία είναι η εγκυμοσύνη και το 1ο-2ο έτος ηλικίας του παιδιού για την νέα μάνα, κυρίως λόγω του ότι η ανατροφή σε αυτό το στάδιο συμπεριλαμβάνει πολύ ξενύχτι. Κάτι αντίστοιχο μου έχουν αναφέρει και παντρεμένες ειδικευόμενες (χειρουργικής) που προέρχονται από 2η σχολή. Ναι, η ζωή τους είναι δύσκολη, αλλά δηλώνουν ευτυχισμένες. Και όταν τους ρωτάω (ως ανύπαντρη) αν θα προτιμούσαν να είχαν βγάλει τη ιατρική με λιγότερες υποχρεώσεις, η συνήθης απάντηση είναι ότι δεν μετανιώνουν τίποτα και απλά θέλουν λίγο ύπνο. Σ αυτό το σημείο θα ήθελα να τονίσω ότι ολες οι παραπάνω γυναίκες έχουν πολύ υποστηρικτικούς συντρόφους/αρραβωνιαστικους/συζύγους στη διάρκεια της σταδιοδρομίας τους...δηλαδή άντρες που δεν μασάνε στο να αλλάξουν μια πάνα , να βάλουν ένα πλυντήριο κλπ. Θέλει υπομονή. Πολύ υπομονή. Ενδεχομένως και κεφάλαιο για να μην χρειάζεται να δουλεύουν full time παράλληλα με τη σχολή. Γιατί το πιο καταστροφικό για τις σπουδές των επιτυχόντων κατατακτηρίων (σύμφωνα πάντα με τους επιτυχόντες του έτους μου) ήταν το να πρέπει να δουλεύεις 8ωρα-12ωρα παράλληλα με τις σπουδές...γιατί απλά δεν μένει ώρα ούτε να κλάσεις, πόσο μάλλον να διαβάσεις. Πάμε λοιπόν στο δια ταύτα που είναι οι ερωτήσεις της @MaryBlueberry 1. Δεν υπάρχει νομική σύγκρουση μεταξύ φοίτησης σε άλλη σχολή και μόνιμης εργασίας στο δημόσιο. Εκ των πραγμάτων είχαμε 2 παραδείγματα στο έτος μου. Ένα άτομο που ήδη δούλευε σε νοσοκομείο μόνιμος, έδωσε εξετάσεις ιατρική , πέρασε, συνέχισε να δουλεύει κανονικά. Μάλιστα οι εργαζόμενοι δημοσίου δικαιούνται εκπαιδευτική άδεια. Ως προς τα μαθήματα έπαιρνε είτε μονομερή είτε ωριαία άδεια απο τον διευθυντή του, και πήγαινε κανονικά στο μάθημα , με την διαφορά μόνο, ότι αυτός δούλευε μόνιμος στο πανεπιστημιακό Νοσοκομείο όπου έκανε και μάθημα, οπότε δεν προέκυπτε κάποια έξτρα διαδρομή.Το δεύτερο παράδειγμα είναι κοπέλα που πήρε θέση επικουρική από μια random προκήρυξη, και δούλευε κανονικά παράλληλα με τις σπουδές ιατρικής. Στην δική της περίπτωση υπήρχε η δυνατότητα από το τμήμα της (αυτό είναι στο δοκούν του εκάστοτε διευθυντή) να παίρνει απογευματινές-βραδυνες βάρδιες που δεν ήθελε κανείς , έτσι ώστε το πρωί να παρακολουθεί κανονικά κλινικές. Όλα αυτά πάντα με συνενόηση με το τμήμα και αναλόγως των συνθηκών. 2. Ναι δεν υπάρχει σύγκρουση, εφόσον το πρόγραμμα σου το επιτρέπει, μπορείς να κάνεις και τα δύο. Στα προκλινικα έτη είναι κάπως πιο εύκολο να κάνεις πρόγραμμα , ενώ στα κλινικά έτη τα μαθήματα είναι περισσότερες υποχρεωτικές ώρες. Τώρα, αν χρειαστεί να πάρεις άδεια άνευ αποδοχών (ανεξαρτήτως αιτιολογίας) , αυτή πρέπει να εγκριθεί από την διεύθυνση & διοίκηση, και νομίζω υπάρχουν όρια ως προς την διάρκεια. Υπήρχαν άτομα που έβαζαν όλα τα εργαστήρια των προκλινικων ετών ή μόνο απόγευμα και φρόντιζαν να ζητήσουν να μην έχουν εφημερία εκείνη τη μέρα, ή τα έβαζαν όλα σε 1 μέρα σερί πρωϊ ως απόγευμα με μονοήμερη άδεια άνευ αποδοχών. Τον βαθμό ευελιξίας τον καθορίζει το τμήμα που δουλεύεις. 3. Δεν ξέρω αν το δέχονται σαν δικαιολογία για μετάθεση, ωστόσο συχνά τρέχουν αμοιβαίες ανταλλαγές και αποσπάσεις προς κεντρικότερα νοσοκομεία λόγω αυξημένων αναγκών. Εάν βρεις συνάδελφο αντίστοιχης θέσης που τον/την έχουν στείλει απόσπαση στο νοσοκομείο που θες εσύ να φοιτήσεις-δουλεψεις, μπορείτε να κάνετε αίτηση για αμοιβαία ανταλλαγή και να αναλάβεις την θέση απόσπασης. 4. Για να μην δεχθεις μια θέση, μπορείς είτε να κάνεις ανάκληση μόλις βγουν τα αποτελέσματα, είτε (αν έχεις ήδη μονιμοποιηθεί) να παραιτηθείς κανονικά, αιτιωμενη οτιδήποτε.

Πτυχιακή / προαιρετική εξέταση 6/12/2021. Τα περισσότερα αυτούσια παλιά, από αρχείο Βαγγέλη 2020 και εξέταση 15/10/2021. 29. Μεταβίβαση στην ψυχανάλυση (παλιό θέμα) 30. Ψυχογενής πολυδιψία σε ασθενή με σχιζοφρένεια (παλιό θέμα) 14: δ (όχι γ)

Δεν υπάρχει αυτό που λες ως "ισορροπία", Γνωρίζω γιατρίνα, πρώην νοσηλεύτρια που τελείωσε, έχει οικογένεια/παιδιά στα 50. Πόσο εργασιακό βίο έχει μπροστά της ; Έχει σημασία και η ηλικία. Επίσης κάποιες που έχουν κάνει 2η Σχολή και στα 40 ψάχνουν απεγνωσμένα να παντρευτούν, αλλά απλά ψάχνουν. Εν ολίγοις, το θέλεις τόσο πολύ να γίνεις γιατρέσσα σε βαθμό που δεν σε ενοχλεί να μην κάνεις οικογένεια ; Alles gut, προχώρα. Αν όμως δεν ειναι έτσι (αυτό δείχνει αυτά που γράφεις για "ισορροπία" κτλ.) ξανασκέψου το. Ειλικρινά δεν γνωρίζω γιατρίνα, ειδικά όσες έχουν βγάλει άλλες Σχολές πριν, που να έχει μια ευτυχισμένη οικογενειακή ζωή. Ανύπαντρες, χωρισμένες κτλ. Νταξ έτσι κι αλλιώς είναι δύσκολα τα πράγματα με τις σχέσεις σήμερα, γίνονται ακόμα δυσκολότερα όταν τα 20 καλύτερα χρόνια της ζωής σου θα τα αφιερώσεις σε σπουδές, ειδικότητα κτλ. Μια χαρά στα λένε τα παιδιά.

Ρε παιδιά άνοιξε η πλήρης μου και υπηρετώ σε δευτεροβάθμιο! αυτό συνεπάγεται αλλαγή πόλης, νοσοκομείου (από μικρή κλινική σε πανεπιστημιακή )!δε νιώθω έτοιμη περίμενα να ανοίξει πιο αργά και τώρα είμαι σε πανικό! Από εκεί που βρήκα τους ρυθμούς μου ξαφνικά!! για πείτε μου γνώμες

heydoc, Δεν αμφιβάλλω ότι αυτά που λέει ο komplexares είναι η πραγματικότητα για πολλές γυναίκες που προσπαθούν να ισορροπήσουν σταδιοδρομία - οικογένεια (σε οποιονδήποτε τομέα, όχι μόνο ιατρική). Ωστόσο, κάθε άνθρωπος έχει τα δικά του όνειρα & στόχους στη ζωή και δεν θεωρώ πως ήταν απαραίτητο να εκφραστεί τόσο απόλυτα & αποθαρρυντικά. Γνωρίζω καλά όλα τα "κατά" αυτής της απόφασης, αλλά είναι το όνειρό μου από παιδί και πρέπει να κάνω έστω μια προσπάθεια. Κρατάω υπόψιν αυτά που είπατε, σίγουρα θα υπάρξουν δυσκολίες, αλλά γενικά είμαι αισιόδοξος άνθρωπος και πιστεύω θα βρεθούν λύσεις.

Εάν είναι οπισθοδρομικά και άτοπα πολύ ευχαρίστως να σε φέρω σ επαφή με πολλές συναδέλφους που παίρνουν αναβολή στην αναβολή στην ειδικότητα και αντί για 5 χρόνια την τελειώνουν σε 8 λόγω παιδιών . +1 στον komplexares συμφωνώ.Το να σου περιγραφει καποιος την πραγματικότητα ,μόνο από ενδιαφέρον μπορεί να το κάνει.Λες και σε ξέρει η φοβάται μην του πάρεις τη θέση;;; Ειλικρινά δε μπορώ να καταλάβω το σκεπτικό σου.

Ξέρω πως είναι πολλά υποθετικά σενάρια, αλλά τα σκέφτομαι προκαταβολικά και γι'αυτό ρωτώ να μάθω συγκεκριμένα πράγματα. Ελπίζω πως κάποιος θα μπορέσει να μου δώσει στοχευμένες απαντήσεις. Γνωρίζω πως έχει υποχρεωτικές παρουσίες και πως η απογευματινή/νυχτερινή εργασία θα είναι μονόδρομος (είτε στο ΕΣΥ, είτε άλλου). Χαρτιά για τη μόνιμη θέση θα κάνω σίγουρα, όπως προείπα, και είμαι ήδη κάτοχος μεταπτυχιακού. Τα σχόλια περί γυναικείου φύλου και "πότε θα κάνεις οικογένεια" τα βρίσκω ολίγον τι οπισθοδρομικά και άτοπα, αλλά δέχομαι ότι λέγονται με φιλική διάθεση. Όπως και να 'χει, σε ευχαριστώ για την απάντησή σου.

Μπερδευεις πολλα πραγματα μεταξυ τους, και με πολλα υποθετικα σεναρια. Η ιατρικη εχει υποχρεωτικες παρουσιες και πολυ διαβασμα, αν διοριστεις στην ιδια πολη μπορεις να φοιτησεις, αλλα με πολυ κοπο και δυσκολια, παιρνοντας αποκλειστικα απογευματινες/βραδυνες βαρδιες ως νοσηλευτρια. Επειδη θα εισαι και ψαρακι, τα νυχτερια θα τα φας με τη σεσουλα. Γνωμη μου ειναι κανε πρωτα τα χαρτια σου να διοριστεις ως μονιμη, και μετα βλεπεις πως και τι. Μια δημοσια θεση σημερα σε αυτη τη χωρα ειναι προυποθεση επιβιωσης. Μετα κανε και ενα γερο μεταπτυχιακο, για να εχεις πλεονεκτημα υπηρεσιακα, σε σχεση με αλλες νοσηλευτριες. Ασε την ιατρικη, εχεις φαει ηδη 4 χρονια αλλου, δεν αξιζει πλεον η ιατρικη τοσο οπως παλια. Μεγαλη εργασιακη ανασφαλεια. Εισαι και γυναικα, τα καλυτερα σου χρονια ειναι τωρα, ποτε θα κανεις οικογενεια, πηγαινοντας απο σπουδες σε σπουδες? Φιλικα στο λεω, τοσα χρονια εχω δει πολλες νοσηλευτριες και γιατρινες με κατεστραμμενη προσωπικη ζωη...

Όταν μπήκα στη σχολή όλα είχαν την γοητεία τους. Από τη βιολογία που έλεγες α τι ωραία, κοίτα πόσα έχω να μάθω, την μικροβιολογία κτλ. Όσο προχώραγα όμως στις κλινικές μάλλον έριχνα Χ σε ειδικότητες. Μπορώ να μιλήσω με σιγουρία για το τι ΔΕΝ θέλω Δεν θέλω εργαστηριακή ειδικότητα (βιοπαθολόγος, κυτταρολόγος, παθαν) Δεν θέλω ακτινες Δεν θέλω χειρουργικές, γυναικολογία. Σχόλιο: η χειρουργική μάρεσε μέχρι που την γνώρισα. Σαφώς όλες οι ειδικότητες χρειάζονται, βάζω όμως τον εαυτό μου στη θέση ενός γιατρού που σκέφτεται να γίνεται χειρουργός. Δεν θέλω να κάνω στομίες, να κάνω whipple και να κάνω ατέλειωτες επεμβάσεις που ακρωτηριάζουν σπλάχνα. Ούτε νιώθω κάποιο δέος. Απλα ανατριχιάζω, δεν θέλω. Ίσως μια μικρή σκέψη για ορθοπεδική γιατί το κομμάτι του τραύματος με ενδιαφέρει. Δεν θέλω καρδιολογία, ενδοκρινολογία, ρευματολογία Τι μου αρέσει. Παθολογία, Αιματολογία, Νευρολογία, Γενική Ιατρική (ίσως τελευταία). Η αναισθησιολογία έχει επίσης ενδιαφέρον. Τι ίσως με "κεντρίζει": Ιατροδικαστική, Πυρηνική Ιατρική (αν και μάλλον την απορρίπτω γιατί κάπως σαν ειδικότητα έχει φτάσει σε ένα τέλμα πιστεύω), Ακτινοθεραπεία (δεν νομίζω να την κάνω, πολλή ακτινοβολία, πολλή μαυρίλα). Μου έχουν πει ότι είμαι "μου πάει" η παθολογία και όχι η χειρουργική αλλά δεν ρώτησα λεπτομέρειες.

Πάρε τηλέφωνο το προμέτρικ για να μάθεις απο τους ίδιους που θα σε ελεγξουν την ημέρα της εξέτασης. Δεν χρειάζεται άγχος. Καλη σου επιτυχία!

Καλησπέρα σας , ενδιαφέρομαι να κάνω πλήρη ειδικότητα παθολογίας . Ποιο νοσοκομείο θα προτείνατε ώστε να έχω μια καλή εκπαίδευση αλλά να μην έχει και τεράστιες αναμονές ; Επίσης ποια νοσοκομεία θα πρέπει να αποφύγω ;